L.E.E.? 018 Klacht bij het Tuchtcollege 03
L.E.E.? 018 Klacht bij het Tuchtcollege 03
Verhoorzitting en aanmaak pleitnota.
De weg naar de hoorzitting werd nog onderbroken door een verhoorzitting. Hier werd ik door de secretaris op geattendeerd. 04-03-2019 kreeg ik namelijk telefoon van de secretaris met de vraag of ik hierbij aanwezig wilde zijn. Er werd mij uitgelegd dat deze een besloten karakter zou hebben en naar aanleiding hiervan zou ik dan nog kunnen besluiten om mijn klacht in te trekken. Wat mij betrof zou dit verloren energie zijn, want ik was er van overtuigd dat er geen enkele reden voor mij was om de klacht in te trekken. Vanwege het besloten karakter kan ik hier dus niet verder over uit wijden. Nochtans heb ik hier wel moeite voor gedaan en heb de vraag bij het tuchtcollege voorgelegd. Of er na 5 jaar nog uitgegaan moest worden van dit besloten karakter?, ook omdat de meeste onderwerpen ook bij de openbare zitting besproken werden. Het antwoord was dat ik te rade moest gaan bij een advocaat of rechtsbijstand bureau. Dat laatste resulteert erin dat hier niets over bekend was in de jurisprudentie, dus ga ik er inhoudelijk niet verder op in. De verhoorzitting werd gepland op 17-04-2019.
Om ons zo goed mogelijk voor te bereiden besloten we om een openbare zitting te gaan bezoeken. Dit om ons te oriënteren hoe het één en ander in de collegezaal verloopt. Ondanks dat ik in het college niet ongerust was, geeft het toch wel weer veel spanning. Het moet goed zijn!
26-03-2019 zou Lisette en ik naar Den Haag gaan om een dergelijke hoorzitting bij te wonen. Via de webpagina had ik een zaak uitgekozen, om bij te wonen. Echter liet Lisette’s gezondheid ons in de steek en ging de 1e reserve mee. Aansluitend zouden we dan nog een bezoek brengen aan een vriendin welke in Den Haag woonde.
We gingen met het openbaar vervoer, lekker ontspannend in de trein, alles goed uitgerekend wat overstappen betreft. Maar toch een uitzoekerij, want wij gaan eigenlijk nooit met het o.v. Dat gebrek aan ervaring resulteerde erin dat we in Den Haag op de tram gingen zitten welke in de verkeerde richting reed. Dat kostte tijd en we kwamen wat laat in het Vredespaleis. Door de consternatie stapten we de verkeerde zaal binnen. En daar ging het om een hoger beroep zaak. Desondanks was het toch leerzaam om de handel en wandel daar op te snuiven.
17-04-2019 gingen we voor de verhoorzitting. Lisette was gelukkig weer van de partij. Voor ons was het de eerste keer na 4 okt. 2018 dat we de tegenpartij weer, en haar verdediging persoonlijk ontmoetten. Deze ontmoeting ging redelijk gemoedelijk en zonder rancune wederzijds.
De zitting werd geleid door de secretaris en deze zorgde ervoor dat alles in een ontspannen sfeer verliep.
Alles verliep erg strikt, we konden de klok erop gelijk zetten.
De zitting werd na 1 uur beëindigd en het was niet nodig dat ik mijn klacht zou terugtrekken.
Tevreden zijn we huiswaarts gekeerd, na weer een bezoek bij onze vriendin.
Al met al komt er toch ook weer veel bij kijken, zoals oppas zoeken voor de huisdieren en de paarden. Ook dat kost tijd. En alle kosten welke wij moeten maken moet je wel allemaal zelf dragen. Een puntje om toch ook eens bij stil te staan.
Hierna kon ik aan de slag met de pleitnota. Ellie had zich verdiept in de massa lectuur en stukken welke over het onderwerp gingen. En dank zij haar is het meeste, en beste relevante er uitgefilterd.
Ik vond dat de pleitnota in mijn eigen woorden en mijn eigen niveau geschreven moest zijn. Dat was ook belangrijk om, als er op ingegaan zou worden dat ik mijn antwoord makkelijker zou kunnen formuleren. We zouden daar namelijk zonder jurist aanwezig zijn.
De pleitnota moest ikzelf gaan voorlezen, en mocht maar 10 minuten in beslag nemen. Maar ik had natuurlijk veel meer dan die 10 minuten te bieden. Toch wilde ik dat alles wat ik in feite te vertellen had ook werkelijk in de pleitnota zou staan. En dan moet je creatief zijn. Ik denk dat we wel 100 keer samen hebben geoefend om het in die 10 minuten te kunnen voorlezen. En de voorleestekst heb ik in zwart afgedrukt en wat ik niet voorlas, maar toch belangrijk genoeg om het college aan te bieden drukte ik in rood af.
De pleitnota werd juridisch gecontroleerd door een fantastische vriendin.
Tot zover de aanloop naar de openbare hoorzitting, de pleitnota druk ik later in het blog af.