Zoeken
Ik maak me om niks druk, en druk om niks mijn leven in een notendop. Ambities heb ik nooit gehad en als ik ze al had hielp ik ze direct om zeep, er is vaak tussen de regels gezegd dat ik een lul was dat ik geloofde een droplul te zijn. Schaamte voor mijn gedrag, mijn depressiviteit, mijn poging tot zelfdoding. slechte opleiding en weet wat al niet meer alles was een reden voor mijn slechte zelfbeeld. Na mijn 50e is dat niet veranderd wel dat ik er geen excuses meer voor zocht en naderhand mensen vertelde wat er in mijn hoofd speelde en speelt, een fijne gozer of een raar konijn kan dan hun oordeel zijn het ene is een opsteker het andere lekker belangrijk . Nadat ik vanmiddag met een vriend een stukje schutting had verzaagd stapte ik om 3 uur in mijn mandje en werd wakker met de tekst "en wees op je vierkante meter een Vorst mens durf te leven" Jean-Louis Pisuisse heeft dat ooit gezongen en staat bij mij en mijn vrouw in ons geheugen al was het wel even zoeken. Een vriend van ons liet afgelopen week weten dat hij ook leverkanker heeft zijn zoektocht is net begonnen zoeken naar de juiste arts ziekenhuis en behandeling. Zoekt en gij zult vinden"vermeld de bijbel, mijn moeder riep het dagelijks als ik mijn bril riem of schoenen niet kon vinden. Tijdens het zoeken vond ik iets anders en was daar ook tevreden mee, mijn perikelen met ziekenhuizen indachtig heb ik op zijn verzoek wat informatie naar hem opgestuurd en hoop dat dat zijn zoektocht zal bekorten hem hulp en troost zal bieden en dat hij zal vinden wat hij zoekt. Ikzelf ben niet op zoek geweest naar de bonustijd die ik heb maar ben er dik tevreden mee.
9 reacties
Denk dat ik me tot je aangetrokken voel door een stuk herkenning.
Recht voor de raap. Geen vieze, smerig doekjes erom.
Mijn meisje van 3 is overleden aan ācongenitale galgangatracieā. Dat betekent niks meer en niks minder dan dat haar gal niet afgevoerd kon worden. Geen galwegen. Maar ook, dat er in die tijd geen redden aan was. Zelfde symptomen als leverkanker.
Yep, shit happens!
Hoop nog veel van je te kunnen lezen.....
xxx
Okkie
inhoudelijk weet ik niet zo goed te reageren maar ik denk vaak aan je.
groet,
grijs
En over de manier waarop anderen naar me kijken heb ik steeds minder last. Geen oordeel, geen verdediging, geen schaamte, gewoon geen interesse. Ik denk maar zo: Als iedereen uniek is, wat is daar dan zo bijzonder aan?