Aapjes kijken

Een middagje dierentuin in het vooruitzicht zit ik om 14.45 uur op mijn bed en twijfel tussen slapen gaan en gaan, de mogelijkheid dat het gezellig word is groot dus ga ik maar. De vertrouwde schoonheid van gebouwen en tuin de lucht van mest en vlees en vis op het distributiecentrum de bekende en onbekende collega's maken het plaatje compleet. Bijna 11 jaar heb ik er rond gesjouwd meningen geuit gevraagd of ongevraagd gekregen of opgedragen, me gedragen als gastheer, beveiliger, collega en soms als stomme boer afhankelijk van de situatie. Iedereen is blij me te zien en ja ik zie er goed uit 4 dagen vissen met 25 + graden bijna alle dagen bbq met entrecote voldoende koffie om een zwembad te vullen en mijn peuken maken dat ik er bijna goddelijk uitzie. De jubilaris word toegesproken een half uurtje nadat ik ben binnengekomen en god ik stort bijna ter aarde even zitten in de schaduw en 2 diclofenacjes in me mik maken dat ik na een half uur weer heer en meester ben over mijn benen. 30 meter slechts ben ik dat, ik besluit me er bij neer te leggen en ga zitten op een ietwat afgezonderd plekje bij het feest gedruis vandaan onderweg nog wel even een stokje biefstuk mee genomen en vandaar het feestje gadegeslagen. Het jonge alfa mannetje in een hel wit gestreken overhemd maakt zich niet druk bedaard loopt hij tussen zijn aapjes rond. Diverse collega's schuiven naast mij aan 1 voor 1 zodat ik met ieder een prettig en oprecht gesprek kan voeren soms over hoe het hun vergaat soms over mijzelf en hoe het is ziek te zijn of hoe klein je wereld word zonder je dagelijks werk. Veel later dan gepland kom ik thuis helemaal gesloopt te moe om te gaan slapen teveel pijn om te gaan leggen, maar toch nog een middagje aapjes gekeken.