Een jaar voorbij 2017

Op oudejaarsavond bracht ik een dronk uit in de veronderstelling dat het de laatste keer was met vrouw, zoon een a.s schoondochter, wie schetst dan ook mijn verbazing dat ik verdomme er nog steeds ben lachend en wel. Verstand komt met de jaren zegt men ik heb er weinig van gemerkt zeker dit laatste jaar niet, de domme grijns die ik op me ponem had heb ik nog steeds van bijna 100 kg naar 108 kg maar geen gram verstand erbij, niet dat ik er stress van krijg of zo, wat je niet hebt kun je niet missen. Het afbrokkelen van het leven en de perceptie daarop zijn ingrijpende gebeurtenissen die, hoewel zeer geleidelijk, gemist en onwerkelijk op je overkomen. Het niet meer behandelen van en je neer leggen bij het gevolg hebben me afgelopen jaar 54 blogs opgeleverd een aantal volgers en diverse reacties, voornamelijk van strijders zij die hoop koesteren op genezing of in ieder geval langer te kunnen leven en alle narigheid voor lief nemen. Vol bewondering soms verbazing lees ik hun verhalen de strijd en twijfel gaan soms hand in hand, de eenvoud van mijn keuze sluit die strijd en twijfel uit. Met een niet door alcohol vervette lever glij ik het nieuwe jaar in. Een goed uiteinde ga ik niet wensen maar een strijdbaar begin is op zijn plaats blijf dicht bij jezelf en dichter bij je lief.