Asjemenouw

Een berichtje naar aanleiding van een onlangs geschreven blog, met de vraag of een zin uit dat blog mag worden gebruikt voor een brochure over positieve psychologie. Nimmer heb ik de intentie gehad om psychologisch verantwoorde dingen op te schrijven, maar schijnbaar ben ik toch betrapt, op enkele blogs probeer ik zoveel mogelijk positief te reageren, bij partners die bloggen reageer ik soms iets terughoudend aangezien kanker nogal eens terug komt in het lichaam moet je als partner proberen zoveel te geven als je kunt en toch energie reserves kunnen houden voor zichzelf. De teleurstelling is veelal groot als je te horen krijgt dat de kanker terug is of bent uitbehandeld. Juist van dat partnerschap begrijp ik geen ruk, dat me verteld werd dat verdere behandeling niet mogelijk was was ik eigenlijk opgelucht gewoon dood gaan en zij door met het dagelijks leven dat zij zich de eerste week je klote voelt en misschien de week daarna. Zo werkt het niet begrijp ik, nog steeds heeft ze een beetje hoop zelfs mijn winden vindt zij nu oké. Positief zijn is een belangrijk middel om een realistisch beeld te vormen in ieders achterhoofd blijft de onzekerheid een partijtje mee blazen een natuurlijk middel om in leven te blijven geloven hoe gehandicapt je ook word. Dood gaan is de ultieme handicap je hebt alleen geen hoofdpijn meer of in mijn geval in mijn lever, voor de nabestaande begint dan juist de pijn het leven zonder..