Mevrouw van de Auping
Beste mevrouw van de Auping,
Hoe gaat het nu met u? Weet u nog wie ik ben? Ik wil wedden dat u die betreffende avond thuiskwam en zei: ‘Wie ik nu toch weer aan de lijn had.’ ‘Leuk’ verhaal voor bij het eten… Was u erg van slag of ging uw leven weer door zodra u ophing?
Bij mij is er in de tussentijd een hoop veranderd. Ik ben wel nog steeds blij met m’n bed trouwens. Bedankt. Mocht u niet meer weten wie ik ben: ik belde u op voor een wijziging in mijn bestelling.
We hadden een boxspring bij u gekocht, en omdat ik niet wist hoe het leven verder zou lopen, wilde ik mijn bestelling wijzigen naar een bed met elektrische bediening. Stel dat ik wel bedlegerig zou worden, dan wil ik dat in een lekker bed met afstandsbediening. Toen ik u dit uitlegde vermeed ik zelf het kanker-verhaal, maar u vroeg ernaar geloof ik. Met horten en stoten kwam het eruit: ‘Ik heb kanker.’ Huilen. Huilen. Huilen en ondertussen wilde ik ook erg graag stoppen met huilen en het telefoongesprek afmaken. We hebben samen even gewacht tot ik weer kon praten.
Mijn uitbarsting was niet geheel misplaats: de dag daarvoor had ik net gehoord dat ik kanker had, misschien niet lang meer te leven had en 2-5 jaar lang chemo moest.
De eerste persoon
U was de eerste onbekende persoon tegen wie ik hardop zei: ‘Ik heb kanker.’ Het was niet helemaal de bedoeling om mijn hart tegen u te luchten, maar het gebeurde. U schrok er ook een beetje van geloof ik, wist niet hoe u moest reageren. Snap ik. Ik schrok ook. Ik had nooit verwacht dat ik mijn tranen zou uitstorten bij een mevrouw van de Auping-winkel. Zeker niet zo ongecontroleerd huilen. Zeker niet over een ‘bed’ (wat stiekem over veel meer dan het bed ging natuurlijk).
Enfin, ik wilde u graag laten weten dat het nu goed (naar omstandigheden) gaat. Ik leef nog en wil nog minstens 25 jaar van dit bed (met afstandsbediening) genieten. Bedankt!
17 reacties
Soms moet de emotiekurk er even af. En zo langzamerhand heeft bijna ieder mens wel iemand in zijn/haar omgeving met kanker helaas. Mits je niet letterlijk of figuurlijk in een hutje op de hei leeft. Ik wens jou het beste toe!
Ik weet het ik heb ook kanker gehad ik heb nu een plekje op mijn pond ik ben gisteren naar de dokter geweest ze heef t het verdooft en een klein stukje weg gesneden en op de week gezet maandag moet ik de dokter bellen of het al binnen is als het binnen is dan moet ik bij de arts ko e dan hoor ik net wel ben bang
Sterkte
Heel mooi geschreven en heerlijk dat het goed gaat.
Wat n knap geschreven integer verhaal. Thx
Heerlijk voor je dat je kon uithuilen mij lukt het niet veel plezier met het bed super liefs wijfje
Ik weet presies hoe jij je hebt gevoeld,ik had hetzelfde. Bij mij zit het nu in mijn koppie allemaal niet goed,dit is echt zwaarder. Heb maagkanker gehad,maag verwijderd en een stuk slokdarm.Maar een mooi verhaal heb je geschreven,heb er kippenvel van.
Is dat een kanker ding zo’n Auping boxspring? Die hebben wij namelijk ook net na de diagnose gekocht :)
Hahahahaa
Wauw Lien (alias Koetjeskanker op Instagram, waar ik jou van ken)
Mooi geschreven!
Behalve op mijn werk en in mijn directe omgeving wel uitgesproken dat ik kanker heb, maar ook nog nooit tegen een vreemde volgens mij.
Je wordt dan ineens zo ontzettend geconfronteerd met het feit dat je kanker hebt.
Ik zie dagelijks mijn kale hoofd, maar weet nog steeds deskundig mijn kop in het zand te steken.
Ik hoop dat je minimaal nog 35 jaar van jullie fijne bed mogen genieten, liefs Christel X
Dank je wel lieverd!
Bij mij werd in 2006 een hersentumor gevonden, welke na nader onderzoek er één va de ergste vorm bleek te zijn (glioblastoom, graad 4). Hierdoor werd mij meteen verteld dat mijn overlevingskansen maximaal 1 jaar zou zijn. Daarom hebben wij (mijn vrouw en ik) meteen maar besloten om dit nieuws maar naar buiten te brengen, zodat er ook wilde verhalen in omloop zouden komen. Gelukkig voor ons en jammer voor de medici die mij hebben geopereerd loop ik nog steeds op deze aardkloot rond. Dus ik zou zeggen: geef nooit op, de kans op herstel is aanwezig!
Dus Linka en alle andere patiënten, houd de moed er in en ga nog gewoon 25 jaar door met leven.
Ik ben 32, dus wil er nog minimaal 50 bij op ;)
Het bed moet dan nog maar 25 jaar mee.
Fijn dat je er nog bent en medici niet altijd gelijk hebben!
Dank Milkman, u geeft mij moed!!
Prachtig geschreven Linka!! Je bent van de leeftijd van mijn jongste kinderen, maar ik herken wat je schrijft. Heel veel kracht en liefde zend ik je en een foto'tje van bloemen in mn tuin. xx
Lieve Lien, wat herkenbaar, soms komt het ineens naar boven en ondanks dat je van te voren met jezelf afspreekt om sterkt te blijven gebeurt het 'spontaan' toch.
Fijn dat het 'goed' met je gaat.
Een knuffel van een andere instagram volger
( bij mij was het de klantenservice van Ziggo, en die stuurden mij een kaartje en chocolade gereedschap om zelf het internet mee te herstellen👍). Echt superlief van ze.
Toevallig was het bij mij ook iemand van een beddenwinkel, alleen dan de swiss sense😉
Ik zat midden in de onderzoeken. Wij moesten onze vakantie annuleren omdat ik chemo’s zou krijgen. Van dat geld toen een nieuw, goed bed gekocht. Toen bleek dat het uitgezaaid was, hadden we de vakantie voor niks geannuleerd, want het behandelplan was veranderd. Voor deze zomer dezelfde reis geboekt😊