Stel...dat alles wat er gaat gebeuren je direct bij je arts al te horen krijgt.

In mijn vorige blog schreef ik dat harde humor mij er steeds doorheen slaat. Ik ben er nog niet (nu bezig met 23 bestralingen) en wanneer die rollercoaster stopt weet ik ook niet. Dus op een avond zei ik; 'stel je nou eens voor dat toen ik in januari bij mijn gynaecoloog zat, zij mij alles al zou vertellen wat ik nu meegemaakt heb'. Dus bij deze een fictief doktersgesprek.

"Goedemiddag meneer en mevrouw, welkom en ga lekker zitten. U heeft zojuist gehoord dat u Pap5 heeft. Das niet zo best he? Ik zal even gaan kijken hoe het eruit ziet. Nou nou...dat is ook niet best. Ik zie een hoop afwijkingen bij uw baarmoedermond. Ik ga de boel verdoven en brandt een stukje weg. Daar krijg je trouwens best pijn van de komende week en volgende week krijgt u dan te horen dat de tumor helaas nog groter is. In het Erasmus zullen ze u verder onderzoeken in het Kanker Instituut. Pittige naam he? Ja, vind ik ook. Maar mevrouw, dan weet u ook echt zeker dat u kanker heeft.

Maar goed, ik ga verder. Na deze onderzoeken hoort u dat het operabel is en hoogstwaarschijnlijk niet uitgezaaid. Afijn, dat klopt niet helemaal moet ik nu al zeggen. Want de tumor verrast u eerst door 2x goed te gaan bloeden. Dat schijnt de favoriete hobby te zijn van tumoren. Leuk weetje hè? Wist u zeker niet mevrouw Hollestein? Luister u nog? Wel even erbij blijven hoor. Ook wil ik benadrukken dat overal waar u de komende tijd komt, er altijd lieve en zorgzame verpleegkundigen en artsen zullen zijn. Dat is dan wel een meevallertje vindt u niet? Ik ga gauw verder want we zijn er nog niet. 

Als u eenmaal in het ziekenhuis ligt, begrijpt u natuurlijk ook wel dat door Corona u maar 1 persoon per dag op bezoek mag hebben. Het eten is er trouwens echt vies, als ik daar ben haal ik altijd een salade bij de Albert Heijn. Doen de artsen daar trouwens ook weet ik uit betrouwbare bron. Weet je wat ook grappig is, er zijn daar kamers die kijken op lege gebouwen. Dus je hebt totaal geen uitzicht. Wilt u die graag hebben? Hoor ik daar een ja? Zegt u nou nee? Ik noteer toch maar een ja!

De operatie verloopt niet helemaal relaxt. Blijkt opeens dat uw tumor 2x zo groot is. Daar schrikken ze best van dus gaan uw lymfeklieren er rats rats uit en worden met spoed door de patholoog bekeken. Er zouden zomaar uitzaaiingen kunnen zijn. Had ik al gezegd dat tumoren graag bloeden? Ja? O sorry, tja ik moet ook zoveel vertellen he? Nou wat gebeurt er mevrouw Hollestein, u verliest zomaar 2 liter bloed. Verder krijgt u na 2 dagen een urineweginfectie en houdt u geen eten meer binnen.

Verder thuis krijgt u veel last van uw darmen en mag u gratis nog 3 weken een katheter hebben. Best grappig hoor zo'n slang uit uw lichaam. Omdat uw tumor zo groot was, krijgt u als bonus ook nog 23 bestralingen. Gezien u Crohn heeft vinden uw darmen die bestralingen nog minder leuk. Goede nieuws is dat u niet meer last heeft van obstipatie maar diaree. Als laatste leert u uzelf katheteriseren. Kunt u die van uw bucketlist afschrijven. Nou dit was het zo'n beetje. Zijn er nog vragen?"

Gelukkig wist ik dat allemaal nog niet en ik weet ook niet wat mij nog allemaal te wachten staat. Wat ik wel weet is dat humor en relativeren mij helpt. En soms duurt het even voordat ik dat kan en soms lukt het mij na een aantal minuten al. Ik doe ook maar wat, een handboek hoe te gedragen is er niet en gelukkig dealen we er allemaal anders mee.