Bye bye worryless life.......!

Tja, wat zal ik zeggen? De zorgen zijn nog lang niet voorbij! Na een lange periode waarin ik best goed in staat was om weer te genieten en redelijk mezelf te zijn, komt er een klad in.

Twee weken geleden op 30 december ontdekte ik tijdens het douchen een bultje op mijn venusheuvel vlak bij mijn lies. Paniek!! Ik was lekker aan het douchen met muziek aan en ineens voel ik die bult die ik nooit eerder heb gevoeld. Een bult van ongeveer 1,5 tot 2 cm. Ik wist 100% zeker dat het geen ontstoken haarzakje of onderhuidse puist was. Die heb ik weleens eerder gehad en dat voelde heel anders aan. Deze bult is zacht en lijkt direct onder de opperhuid te zitten. Tjonge jonge, ik was meteen van slag. Allerlei gekke gedachten maakten zich van mij meester. En huilen natuurlijk! Toen ik klaar was met douchen ging ik naar zoonlief toe om hem te vertellen wat ik ontdekt had. Eigenlijk wilde ik dat niet, maar ik had hem beloofd dat ik altijd alles meteen aan hem zou vertellen. Sinds dat gedoe met die heftige buikpijnen. Dus deed ik dat. Hij was geschrokken en vroeg of hij het kon zien. Natuurlijk, waarom niet? Hij is mijn eigen vlees en bloed. Hij kon de bult duidelijk zien. Hij probeerde mij te kalmeren, maar dat lukte op dat moment niet echt. Zoonlief zei: "En Mam, wil je alsjeblieft stoppen met naar die "emo-muziek" te luisteren? Daar wordt je alleen maar emotioneel van!". 

Ik ging googlen naar wat zo'n bult zoal zou kunnen zijn. Éen van de eerste hits was: als je een bult voelt, moet je niet gaan googlen, maar liever naar je huisarts gaan want anders raak je onnodig in paniek.  Hihihihi, geinig, Google vertelt, dat je niet moet gaan googlen! Nou, van de andere informatie werd je ook niet vrolijk . Het had veelal te maken met venerische ziektes enzo. Nou, die kans was bij mij uitgesloten, dat was één ding wat zeker was!

Ik heb het AvL gebeld voor een afspraak. De dokter stelde allemaal vragen die duidden op de symptomen van een geslachtsziekte. Pffffff ik schaamde me een beetje. Enfin, we spraken af dat ik het een week zou aankijken en als het niet weg was, dat ik dan de week erna op consult zou komen. Want ik kon niet onmiddellijk op consult. Ik vertelde de dokter dat ik me zorgen maakte en dat snapte ze heel goed. 

Ik had geen zin om verder iemand hierover te vertellen. Ik wist ook niet goed hoe ik hiermee om moest gaan. Ik wilde ook niet mensen onnodig alarmeren. Zeker niet op oudejaarsdag!   Ik wilde mijn lieve vriendin P-tje niet inlichten. Weet je, zij heeft ook een eigen leven en misschien ook haar eigen zorgen. Ik wilde niet dat ze op oudejaarsdag zich zorgen moest maken om mij. Misschien was het ook niets. 

 Afgelopen woensdag ben ik op consult geweest. Ik had een arts in opleiding. Ik ben alleen naar het ziekenhuis gegaan. Ik mistte P-tje wel, maar ze was een beetje moe van de vakantie (hihihi) en ik wilde haar niet van haar werk afhouden. Ze heeft genoeg ingeleverd voor mij. En ik verwachtte niet dat ik op dat moment iets vreselijks ging horen. Onderweg naar het ziekenhuis had ik veel last van associaties zoals de psycholoog dat benoemde: zwetende oksels, bonkend hart, droge mond en natuurlijk het weer afspelen van het hele verhaal  door mijn hoofd. Verschrikkelijk! Maar ik hield me groot!

Ik had een arts in opleiding. Een heel vriendelijke jongeman die heel begripvol was. Hij begon: "u heeft niet zo lang geleden een grote operatie gehad, hé?" Ik realiseer me nog steeds niet hoe groot die operatie is geweest. Maar als de deskundigen daarover beginnen, denk ik: o ja, het was inderdaad een grote operatie. Dat ik hier nog rondloop! Enfin, de dokter bekeek de bult en besloot dat de onderzoeken vervroegd moesten worden. Dus niet afwachten tot februari wanneer ik de routine controle had, maar nu, versneld. Ik kon niet uit hem krijgen wat het was of wat hij dácht dat het was.  Hij zei dat wij echt het onderzoek moesten afwachten. Hij ging meteen regelen dat ik zo snel mogelijk terecht kon voor een echo. Ik vertelde de verpleegster dat ik eventueel die dag zelf ook kon, maar dat was niet mogelijk, want het ging ook om een punctie. Later zag ik online dat er een infuus aangebracht dient te worden. OMG! Dus volgende week maandag de 20ste heb ik het onderzoek.