Voor jou!

Peter en ik zouden op Pinkstermiddag naar het Augustinus fietsen. Lekker weer. Onderweg passeert men een heel mooi, keurig onderhouden, beeldenpark. Altijd de moeite waard om daar ‘n keertje doorheen te lopen. Wat te drinken, een hapje eten.

Normaal rijden we altijd met de wagen naar het ziekenhuis. Ik ga echter strakjes proberen, zoveel en zo vaak als mogelijk, op de fiets mijn chemozooi daar in ontvangst te nemen. Eerst even de weg al trappend leren kennen. Kan natuurlijk ook met de auto gaan, parkeren daar is echter één groot drama.
Hoeft manlief niet persé elke keer mee te gaan en mijn hand vast te houden.

‘Ik ben een grote meid, ik reis alleen’. Dat waren de laatste woorden op papier die ik me van m’n zusje kan herinneren. Ze dwarrelen de laatste dagen constant rond in mijn hoofd. Eind deze week is haar sterfdag.
Inderdaad, ze reisde alleen. Auto met kist draaide na de zonnige afscheidsborrel op die bewuste zondag langzaam de bocht om, het park uit. Geen volgauto’s.
Alle gasten op haar ‘afscheidsparty’ keken eenmaal buiten, redelijk bedrukt of tranend de eenzame, donkerblauwe stationcar na.
Onverwachts begint op hetzelfde moment ergens een harmonie c.q. orkest een deuntje te blazen.
Er wordt hier en daar wat gegrinnikt, de spanning wijkt.

‘Verdomme, als mijn kleine zusje alleen op eigen houtje uit onze levens kon wegrijden, zichzelf in d’r uppie een dag later kon laten cremeren, moet ik toch wel zonder handvasthoudertje die smerige, giftige rotzooi naar binnen kunnen laten lopen?’
Zij was de jongste, ik ben de oudste. Haar verslaan kan en wil ik niet; een beetje in de buurt komen moet toch wel lukken......

‘Zaterdag kom ik nog even een bos bloemen in jouw park leggen. Bij de boom waarop oudste broer illegaal jouw koperen naamplaatje gespijkerd heeft.
Daar waar wij, broers en ik, jouw kids, je lief, je voor het laatst (eveneens illegaal) achtergelaten hebben.

Lieve eigengereide, super anti-autoritaire oftewel burgerlijk ongehoorzame zus:
Laat deze blog dan nu maar gewoon eventjes alleen voor jou zijn!
Love you!’

xxx
Okkie