Terugreis; chemo uitgesteld.

Naast alle medische perikelen is het weekje Piemonte heel fantastisch geweest. Geen bijzonder spannende dingen gedaan. Zijn we ook niet echt naar op zoek. Alleen al het onder een afdakje buiten in de zon zitten, kopje koffie met stroopwafel, terwijl vlinders en bijen zich tegoed doen aan al het lekkers in de tuin, is onbeschrijfelijk geluksmakend. Daaarbij ook nog het wondermooie, ongerept verzicht over de licht glooiende, groen geschakeerde wijngaarden... Wat wil dit mens nog meer? Niets.
Ja, geen kanker hebben.....

Verder een aantal avonden lekker gegeten in wat restaurantjes in de omgeving. Ze hadden ons al gemist. Een bevriend restauranthouder was al twee keer met een doos vers gedraaide tagliatella aan komen waaien, helaas luiken dicht, niemand thuis. We kregen die avond weer een doos mee, hebben we aan vrienden doorgegeven, zouden de andere dag vertrekken. Aardig toch van de man?

Terugreis verliep prima. Konden goed doorrijden, nergens file of opstoppingen. Brussel hadden we vermeden. Zagen op heenreis dat er een ellenlange file vanaf richting Luxemburg stond. Wegwerkzaamheden. Dan maar via Luik terug, half uurtje langer maar honderd keer meer comfortabeler......
Wel weer even een extra hindernis: onderweg ‘s nachts kreeg ik tot mijn schrik last van diarree. Kon manlief in de ochtend opnieuw een apotheek gaan zoeken, nu voor stopmiddelen. Ontbijt heb ik maar overgeslagen. Meteen drie capsules slikken, darmen plat leggen en doorrijden. Nu wel om de 1 à 1,5 uur gestopt. Beetje rond lopen, armzwaaioefeningen. Gered tot huis! Hallelujah!

De chemo vandaag is niet doorgegaan. Vrijdag a.s. terugkomen. Had het al een beetje ingecalculeerd. Bloedwaarden waren prima; liever toch meer zekerheid dat mijn lichaam extra support krijgt om indringers van buitenaf te weren. Antibiotica kuur erbij, nog twee weken extra slikken.
Het abces werd ook nauwkeurig bekeken. Manlief had mij perfect verzorgd al die tijd. Nu moest er echter zwaarder geschut ingezet worden!

De fistelgang was 6 cm diep. Ik moest toch wel even slikken toen ik dat hoorde. Er werd een opgerold dun verbandje, 60cm lang, gedrenkt in oxy betadine, ingepropt. Niet echt pijnlijk maar zeer onaangenaam. Twee keer per dag, twee weken weken lang, moet Thuiszorg het verband komen verwisselen. Hier ben ik niet echt blij mee! Grrrrrrrr!

liefs,
xxx
Okkie