Okselgekloot duurt langer....

Gisteren, dag na thuiskomst, had ik een afspraak bij de drainage kinesist. Het was werkelijk een genot om na al dat pijnlijk oksel gedoe de heerlijk zachte vlinderhandjes op mijn hoofd en rondom mijn sleutelbeen te mogen voelen. Ze weet en voelt waar alle lymfeknopen en banen zitten. Die andere lymfebanen moeten de taak overnemen van de verwijderde lymfeklieren en worden door de massage extra gestimuleerd.
Ik voel dat het werkt, moet constant slikken als ze in dat gebied bezig is.

De lymfebanen in mijn borst en buikgebied krijgen een iets stevigere behandeling. Dan is het gefladder afgelopen en wordt het meer het zwaardere duw- en knijpwerk. Soms hangt ze met heel haar gewicht op haar handen om door het buikvet heen de diepliggende knooppunten te kunnen bereiken. Ik ben niet mager maar ook niet moddervet. Iets daartussen, misschien volslank.....
Na de buikbehandeling is het net of ik plaspilletjes heb geslikt. Het vastgehouden vocht wordt dus wel degelijk aangespoord om mijn lichaam te verlaten!

Een bekende van mij heeft, eveneens borstbesparende operatie, na een paar sessies haar vlinderdame opgezegd. Ze werd helemaal tureluurs van al dat gefriemel en kon zich niet voorstellen dat het ooit ergens toe zou gaan leiden. Deze dame heeft op zich wel een iewat ongeduldige aard maar toch.....Doodjammer omdat nu, een paar jaar later, haar arm best wel overlast geeft op het moment dat ze een wondje of iets dergelijks aan die arm krijgt. Ik denk dat haar andere lymfebanen niet genoeg gestimuleerd zijn om extra werk te verrichten op het moment dat het lichaam daarom vraagt. Zus van ex-buurman (borstkanker) heeft al diverse jaren lymfedrainage en is hier tot op de dag van vandaag nog heel erg content mee.
Helaas voor mij vertrekt mijn vlinderdame dit weekend voor een paar weekjes met haar gezin naar Italië; ze is de enige in de praktijk die hierin gespecialiseerd is. Dat wordt even op een houtje bijten!

Het twee keer per dag verversen van mijn intern okselverbandje werkt perfect. Vanmorgen stond men om tien voor acht al op de stoep. Morgenvroeg zal het tussen zes en half zeven zijn. Dat is voor iemand die niet van opstaan houdt een regelrechte ramp! Helaas worden we voor de derde chemo om tien voor acht al in het ziekenhuis verwacht. Thuiszorg moet mij op een bepaalde route inplannen; ik moet mij aanpassen. Het is niet anders. Wel vet balen!

Waar ik wel weer van geschrokken ben is de mededeling van Thuiszorg dat dit okselgedoe geen twee weken maar waarschijnlijk een week of vier gaat duren. De fistelgang moet van binnen uit dicht groeien. Mijn zelfgenezend vermogen is niet echt geweldig meer en dan een gat van 6cm.......Kost tijd en nog eens tijd. Verdomme, hier had ik niet op gerekend. Weer even de knop omzetten, twee keer per dag een maand lang is superlang! Bah.

Als het nu morgen met die chemo maar goed gaat, afwachten....
Zo meteen samen met manlief gezellig buiten op een terras een hapje eten. Vanavond arriveert een schoolvriend van Peter uit Zweden, per auto. Die twee zullen de komende dagen te voet de stad gaan verkennen. Gezellig voor de mannen. Ik heb de pest aan lopen dus manlief is helemaal in zijn sas. En natuurlijk eten we hier vanavond asperges op Vlaamse wijze! Lekker.......

liefs,
xxx
Okkie