M’n weerstand is compleet verdwenen!
Mijn natuurlijke weerstand is geheel naar de filistijnen oftewel compleet kapot gebombardeerd door de chemorotzooi. Dit lichaam, wat ik zo goed als mogelijk probeer te verzorgen, kan niet tegen zo veel indringers tegelijk de strijd aanbinden. Het okselgat is inmiddels gekrompen tot een dikke centimeter, er komt nog steeds wondvocht uit, wordt nog elke ochtend verzorgd. De verkoudheid is eveneens nog aanwezig. Het voorgeschreven hoestdrankje met codeïne helpt om de hoestprikkel ‘s nachts weg te houden; het vocht uit m’n neus loopt echter nog als een trein. Dat een mens zoveel en zo langdurig snot kan produceren, niet te geloven!
Dan zitten we nog met een geïrriteerde keel die op een heel vervelende manier het slikken bemoeilijkt. Alle harde etenswaar wordt vermeden. Het speciaal voor mij bereidde drankje werkt voor geen meter, (denk ik).
Nu is vandaag hier een dikke, vette steenpuist op mijn geslachtsdeel aan toegevoegd. Hemellief, uit alle hoeken en gaten komt geheel onverwachts, plotseling allerlei pushoudend bultenmateriaal tevoorschijn. Hier ben ik niet blij mee! Normaal zou zoiets na een weekje opgelost zijn, nu zal het wel weer weken gaan duren. Goed in de gaten houden dat daar geen infectie optreedt, ben ik veel verder van huis. Lekkere plek om een steriel gaasje aan te brengen. Heb ik voor alle zekerheid toch maar gedaan, stel dat ie doorbreekt.....
Misschien dat de oncoloog mij dinsdag iets weerstandversterkends kan voorschrijven, eventueel antibiotica of wat dan ook. In ieder geval iets wat me verder kan helpen. Dit schiet zo niet echt op......
Maandag is onze twintigste trouwdag. Feest dus (in zeer kleine kring). Manlief heeft voor ons een hotel geboekt in de Ardennen. Ik kijk er naar uit om er naar toe te rijden, hierbinnen moet ik verduisteren om die koperen ploert buiten te houden, daar tussen de heuvels is me 24gr. beloofd, heerlijk!
Met thuisverpleging overlegd of het mogelijk was om één ochtend over te slaan. Het was geen probleem, vepleegkundige vond het te ver om het adres in zijn ochtendroute op te nemen. Heb maar geglimlacht, het was als grapje bedoeld.
Vandaag is het Nationale Feestdag hier in België, postkantoren en winkels normaal gesloten. Manlief zag echter dat het redelijk druk was met overstekende voetgangers vanaf het Centraal Station. Òf er zijn wel wat winkels geopend òf het zijn allemaal Hollanders die niet in de gaten hebben dat België even op slot is gegaan. Ha-ha, wel grappig toch?
Zojuist even op TV naar het officiele gebeuren in Brussel gekeken. Saai, supersaai! Niets leuks te zien dus maar snel weer de Tour opgezet. Ook die is saai. Het is gewoon een vervelende knoepersaaie dag vandaag.
’Ardennen, here we come’!
Liefs,
xxx
Okkie
Dan zitten we nog met een geïrriteerde keel die op een heel vervelende manier het slikken bemoeilijkt. Alle harde etenswaar wordt vermeden. Het speciaal voor mij bereidde drankje werkt voor geen meter, (denk ik).
Nu is vandaag hier een dikke, vette steenpuist op mijn geslachtsdeel aan toegevoegd. Hemellief, uit alle hoeken en gaten komt geheel onverwachts, plotseling allerlei pushoudend bultenmateriaal tevoorschijn. Hier ben ik niet blij mee! Normaal zou zoiets na een weekje opgelost zijn, nu zal het wel weer weken gaan duren. Goed in de gaten houden dat daar geen infectie optreedt, ben ik veel verder van huis. Lekkere plek om een steriel gaasje aan te brengen. Heb ik voor alle zekerheid toch maar gedaan, stel dat ie doorbreekt.....
Misschien dat de oncoloog mij dinsdag iets weerstandversterkends kan voorschrijven, eventueel antibiotica of wat dan ook. In ieder geval iets wat me verder kan helpen. Dit schiet zo niet echt op......
Maandag is onze twintigste trouwdag. Feest dus (in zeer kleine kring). Manlief heeft voor ons een hotel geboekt in de Ardennen. Ik kijk er naar uit om er naar toe te rijden, hierbinnen moet ik verduisteren om die koperen ploert buiten te houden, daar tussen de heuvels is me 24gr. beloofd, heerlijk!
Met thuisverpleging overlegd of het mogelijk was om één ochtend over te slaan. Het was geen probleem, vepleegkundige vond het te ver om het adres in zijn ochtendroute op te nemen. Heb maar geglimlacht, het was als grapje bedoeld.
Vandaag is het Nationale Feestdag hier in België, postkantoren en winkels normaal gesloten. Manlief zag echter dat het redelijk druk was met overstekende voetgangers vanaf het Centraal Station. Òf er zijn wel wat winkels geopend òf het zijn allemaal Hollanders die niet in de gaten hebben dat België even op slot is gegaan. Ha-ha, wel grappig toch?
Zojuist even op TV naar het officiele gebeuren in Brussel gekeken. Saai, supersaai! Niets leuks te zien dus maar snel weer de Tour opgezet. Ook die is saai. Het is gewoon een vervelende knoepersaaie dag vandaag.
’Ardennen, here we come’!
Liefs,
xxx
Okkie
2 reacties