Positieve blog, speciaal voor H.
Ik citeer: ‘Helaas zijn de omstandigheden thans drastisch gewijzigd. Ik lees je blog met warme belangstelling en zie dat helaas sprake is van veel kommer en kwel.’ Uit een felicitatiemail inzake ons onlangs gevierd 20jarig huwelijksfeest. Verzonden door een vriend uit onze vriendengroep die elkaar al bijna een leven lang om de paar maanden ergens treft.
Ik realiseer me dat het misschien zo overkomt dat het hele proces alleen maar dikke vette ellende is. Dank je lieve H. om mij hier ongewild attent op te maken. Ik had je beloofd om de eerstvolgende blog positief in te zetten en ook lichtgevend te laten eindigen...
Laten we beginnen met ons uitstapje naar een Wellness hotel in de Ardennen: het was heerlijk, het diner was fantastisch, de beloofde temperatuur voelde huidstrelend aan. Een zacht briesje bewoog zich bijna onopgemerkt vanuit het dal over de groene velden tussen de terrastafeltjes door....
Dan de heuglijke mededeling dat de verfoeilijke steenpuist bedacht heeft zich gisterennacht pijnloos te laten gaan. Geen infectie, geen koorts. Met mijn desinfecterende vertroetelbehandeling zal hij beslist indrogen en voorgoed verdwijnen!
Daarbij gevoegd dat het tweede taxusaftreksel wederom perfect ontvangen is. Wel weer op een eenpersoonskamer. Ik heb er nu maar een feestje van gemaakt. Heb op het compleet verstelbare bed plaatsgenomen, rugleuning rechtop, voetengedeelte eveneens iets verhoogd. M’n shopper tussen m’n voeten op het bed geplaatst, zak Engelse drop geopend op het tafeltje naast mij. Weet dat suiker en kanker geen goede vrienden zijn; op mijn feestje mocht iets lekkers echter niet ontbreken. Op Ipadje ‘De Morgen’ en ‘De Volkskrant’ beiden geprobeerd achter elkaar te tackelen. Lukte niet omdat ik weer zo buiten stond. De tijd vloog!
Oncoloog merkte op dat ik wel zeker en vast erg vermoeid zou zijn. Rode bloedlichaampjes verlaagd, ijzertekort, wel in beginstadium maar toch: kreeg meteen medicijn voorgeschreven. Ik hoefde nergens om te vragen....Positief niet? Kreeg ook een voorschrift voor een neusspray mee, zou heel goed kunnen dat de veroorzaker van al dat snot en gehoest daar vandaan komt. Was ik ook blij mee!
Last but not least: wat eveneens elke keer weer een warme omhelzing is, zijn de bezoekjes van alle lieve mensen die Antwerpen nu eigenlijk niet meer zo ver weg vinden. Ik waardeer het ongelofelijk dat familie en vrienden de moeite nemen om in den vreemde op ‘ziekenbezoek’ te komen. Ik heb een neef in NL die regelmatig voor zijn werk in Brussel moet zijn. Vaak als hij op de Ring rond Antwerpen rijdt, denkt hij aan me en belt. Mijn ex-zwager èn onze dikke vrienden in IT die onze honneurs in Piemonte waarnemen om alle reeds geboekte Airb&b gasten te verwelkomen, zonodig van dienst te zijn indien gewenst. ‘Ongelofelijk aardig' is nog zacht uitgedrukt.
Alle lieve kaartjes, Appjes, telefoontjes, binnenspring acties van buren. Hoe hier mee om te gaan? Met veel respect, genegenheid, warmte en dankbaarheid. Dit heeft mijn kanker mij eveneens gebracht......
Hier wordt een mens happy van toch?
Liefs,
xxx
Okkie
Ik realiseer me dat het misschien zo overkomt dat het hele proces alleen maar dikke vette ellende is. Dank je lieve H. om mij hier ongewild attent op te maken. Ik had je beloofd om de eerstvolgende blog positief in te zetten en ook lichtgevend te laten eindigen...
Laten we beginnen met ons uitstapje naar een Wellness hotel in de Ardennen: het was heerlijk, het diner was fantastisch, de beloofde temperatuur voelde huidstrelend aan. Een zacht briesje bewoog zich bijna onopgemerkt vanuit het dal over de groene velden tussen de terrastafeltjes door....
Dan de heuglijke mededeling dat de verfoeilijke steenpuist bedacht heeft zich gisterennacht pijnloos te laten gaan. Geen infectie, geen koorts. Met mijn desinfecterende vertroetelbehandeling zal hij beslist indrogen en voorgoed verdwijnen!
Daarbij gevoegd dat het tweede taxusaftreksel wederom perfect ontvangen is. Wel weer op een eenpersoonskamer. Ik heb er nu maar een feestje van gemaakt. Heb op het compleet verstelbare bed plaatsgenomen, rugleuning rechtop, voetengedeelte eveneens iets verhoogd. M’n shopper tussen m’n voeten op het bed geplaatst, zak Engelse drop geopend op het tafeltje naast mij. Weet dat suiker en kanker geen goede vrienden zijn; op mijn feestje mocht iets lekkers echter niet ontbreken. Op Ipadje ‘De Morgen’ en ‘De Volkskrant’ beiden geprobeerd achter elkaar te tackelen. Lukte niet omdat ik weer zo buiten stond. De tijd vloog!
Oncoloog merkte op dat ik wel zeker en vast erg vermoeid zou zijn. Rode bloedlichaampjes verlaagd, ijzertekort, wel in beginstadium maar toch: kreeg meteen medicijn voorgeschreven. Ik hoefde nergens om te vragen....Positief niet? Kreeg ook een voorschrift voor een neusspray mee, zou heel goed kunnen dat de veroorzaker van al dat snot en gehoest daar vandaan komt. Was ik ook blij mee!
Last but not least: wat eveneens elke keer weer een warme omhelzing is, zijn de bezoekjes van alle lieve mensen die Antwerpen nu eigenlijk niet meer zo ver weg vinden. Ik waardeer het ongelofelijk dat familie en vrienden de moeite nemen om in den vreemde op ‘ziekenbezoek’ te komen. Ik heb een neef in NL die regelmatig voor zijn werk in Brussel moet zijn. Vaak als hij op de Ring rond Antwerpen rijdt, denkt hij aan me en belt. Mijn ex-zwager èn onze dikke vrienden in IT die onze honneurs in Piemonte waarnemen om alle reeds geboekte Airb&b gasten te verwelkomen, zonodig van dienst te zijn indien gewenst. ‘Ongelofelijk aardig' is nog zacht uitgedrukt.
Alle lieve kaartjes, Appjes, telefoontjes, binnenspring acties van buren. Hoe hier mee om te gaan? Met veel respect, genegenheid, warmte en dankbaarheid. Dit heeft mijn kanker mij eveneens gebracht......
Hier wordt een mens happy van toch?
Liefs,
xxx
Okkie
