Weer een hoofdstuk afgerond
Gisteren had ik de laatste afspraak met mijn POH. Ik sta weer redelijk sterk in mijn schoenen en ben mentaal stabiel en veerkrachtig. Tijd om dit ook af te ronden dus. Samen met mijn POH heb ik dat 'gevierd'.
Net als ieder mens heb ik ook dipjes en soms een grote dip. Maar dat zijn vaak momentopnames. Een huilbui om mijn verdriet kwijt te kunnen is vaak al genoeg. Ik kan relativeren en mezelf uiten.
Het enige verschil met vroeger is dat de dipjes worden veroorzaakt door fysieke klachten en gezondheid. Dat blijft een pijnpunt. Zeker als mijn rug weer even opspeelt. Of er een ontrole in het ziekenhuis aankomt.
Op het mentale vlak gaat het dus hartstikke goed dankzij alle hulp die ik de afgelopen jaren heb gehad en alle tools die ik heb geleerd.
Nu het fysieke herstel nog naar een acceptabel niveau en ik ben helemaal een blij ei. 😉
4 reacties
Topper ben je!!
Dag Saskia,
Het feit dat je er ook zo open over je angsten, twijfels, pijntjes angsten e.d durft te zijn, maakt jou een sterk mooi mens… houden zo… de rest komt vanzelf of niet … Dat “handel” je dan ook vast wel…
Met hartelijke groeten, Bart ♠️
Lieve Saskia,
Wat goed om te lezen dat je zoveel hebt gehad aan de gesprekken met de POH. Jezelf kunnen uiten is zo belangrijk om jezelf weer mentale ruimte te geven.
Net als jij kamp ik ook met de nodige fysieke klachten. Ik weet dat sommige met de tijd alleen maar toe gaan nemen. Ik slik inmiddels 19 pillen per dag, krijg 3 wekelijks 2 tot 3 middelen per infuus toegediend. Maar bij alles zeg ik nog steeds: heel vervelend maar zo wil ik toch wel 100 worden. Daarmee geef ik mezelf goede kwaliteit van leven ondanks alles.
Liefs, Monique
Met veel dingen is goed te leven. Alleen de rug belemmert behoorlijk. Maar ik weet inmiddels dat als ik meer inspannende dingen ga doen, extra pijnstilling vooraf een must is. Dan gaat het goed. Maar ja, dan nog lukt het me niet om zelf te stofzuigen.
Wel fijn dat jij er ook goed mee omgaat. Ondanks alles kunnen we nog best veel, ook leuke dingen. En dat maakt het leven nog best goed inderdaad.
Liefs Saskia