Verdorie

Verdorie! Na de vakantie was ik 3 weken pijnvrij, maar sinds zaterdagnacht toch weer klachten. 

Balen in drievoud. 

Het zijn gelukkig niet die pijnaanvallen die het eerst waren. Liggend in bed was het een soort ratel (gevoel, geen geluid) en dat is nu weer over. Wat blijft is een gevoel van veel spanning. De fysio voelt wederom niets bijzonders en het is al veel beter dan 2 maanden geleden. Ze noemt het stijfheid. Er zit dus nog het nodige trauma in dat gebied. 

Ik heb geen idee wat de oorzaak is geweest. Het zal wel een opstapeling zijn van meer bewegen en activiteiten gedurende de week. Maar dat maakt het zo ongrijpbaar. 

En ja, ik weet dat herstellen geen lineair proces is en het met vallen en opstaan gaat. Maar fysieke klachten die weer erger worden zijn geen pretje. En mijn hoofd blijft er schrikbeelden bij halen. 

Dus deze week maar rustig aan gedaan, afgewisseld met beweging en meer pijnstilling genomen.

Het lijkt weer wat beter te worden. Dus hopelijk is het na het weekend nog beter. Ik hoop het, want ik wil toch zo fit mogelijk afreizen naar Parijs. En over 2 weken staat de eerste controle scan op het programma, dus dan kunnen we als het goed is de horrorscenarios uitsluiten. 

En al die spanning in mijn hoofd vertaalt zich natuurlijk ook in mijn lichaam. 

Dus ik probeer me maar zo veel mogelijk op de leuke dingen te richten. Dan komt het vast weer goed. 

11 reacties

Wat vervelend dat je weer last hebt gekregen :-(. Hopelijk gaat het snel over! De reactie van jouw fysio en het feit dat de klachten 3 weken lang weg zijn geweest lijken mij hele goede tekens, maar ik snap dat die horrorscenario's toch voorbij komen in je hoofd. Op naar de scanresultaten die dat gaan uitsluiten! 

Vast heel veel plezier in Parijs en bij de kamanido in Zwolle :-)! 

Laatst bewerkt: 27/07/2024 - 07:58

Lieve Saskia,

Ik snap dat je het vertrouwen kwijt bent en bij terugkerende pijn in de stress schiet. Zoals Michelle al zegt: het is een goed teken dat het is weggeweest. Gelukkig wordt het al wat minder en ik zal duimen voor een goede scanuitslag.

Liefs, Monique

Laatst bewerkt: 27/07/2024 - 11:15

Hoi Saskia

Ja Saskia, je zegt het een beetje terloops met weinig woorden, maar elke keer als fysieke pijn (weer) opduikt zal het bij jou, -net als nog steeds bij mij-, ook de gedachte oppoppen..."Het zal toch niet" 

Ja, en dat "het zal toch niet" krijg je er altijd even "bovenop".
Je schrijft zelf ook al dat herstellen geen lineair proces is.... nee, dat is het zeker niet... dat weten jij en ik en met ons vele anderen helaas ook maar al te goed.

En ik kan je nu uitvoerig gaan vertellen hoe je van "emotie tot ratio" komt volgens de RET-methode... maar dat weet je zelf denk ik ook wel..
Soms lukt het mij wel... maar net zo vaak ook minder of zelfs niet, want herstellen is als als een Poolse mars... twee stappen vooruit en dan weer één stap achteruit.... 

Ooit kwam kreeg ik van een goede vriendin de volgende tekst aangereikt..

"Wees niet bevreesd om langzaam vooruit te gaan, wees slechts bevreesd voor stiltand" 

Kortom Saskia, het is mooi K... ik kan je alleen maar sterkte en dus ook wijsheid wensen... helaas is dat alles.... ik hoop dat het een beetje meehelpt.

Mvg. Bart S.

Laatst bewerkt: 27/07/2024 - 21:51

Hoi Bart, 

Mooi gezegd. Ten opzichte van 4 maanden geleden is het achteruitgang. Dus hopelijk nu de stilstand en over een maand weer vooruitgang. 

Dat wat als kan ik vaak wel op de achtergrond houden, maar leven met pijn én scanxiety is even te veel. 

Vandaag een goede dag. Hopelijk kan ik dat voorlopig vasthouden. 

Laatst bewerkt: 28/07/2024 - 18:49

Een hart onder de riem en een knuffel doen ook al veel goeds. Woorden zijn niet noodzakelijk, zeker nu niet. Ze veranderen niets aan de situatie behalve dat ik mijn hart kan luchten. En daarvoor schrijf ik. 

Maar weet dat het vandaag toch echt weer beter lijkt te gaan. 

Laatst bewerkt: 28/07/2024 - 18:51