Gespreksgroep communicatie
Ik ben dus o.a. moderator van de gespreksgroep communicatie tussen patiënt/naaste en zorgverlener.
Er is niet veel activiteit in deze groep. Mijn bericht van twee dagen geleden is nog nauwelijks gelezen.
Bij deze breng ik deze leuke groep hier onder de aandacht.
Er moeten toch veel meer mensen tegen problemen in de communicatie met een zorgverlener aanlopen? Hier kun je lekker je verhaal doen. 🙂
4 reacties
Ik ben tegen zat aangelopen. Van het laatste bezoek aan de oncoloog, dat ik meeging met familie, kreeg ik flinke snoepbuien erna. Van de stress die ze me gaf met stugge en rare antwoorden.
Lieverd, dat doe je goed!
Ik kan me helemaal niet voorstellen namelijk dat niemand er tegenaan loopt. Bij mij is het lang geleden, maar heb letterlijk meegemaakt dat de internist zei dat mijn skelet totaal in orde was. En de prognose was wat ie is, Kahler met enorme haarden in linkerheup, rechter bovenarm en schouder, én er waren 7 ribben gebroken en eentje voor 3/4 weggevreten.
Tweede gesprek aangevraagd, gevraagd hoezo internist me dit gezegd had, reactie was 'ik zag het zo'. Einde gesprek.
Wat ik om me heen hoor en lees, gaat het helaas heel vaak nog steeds zo knullig. Of luistert 'men' niet naar óns verhaal, belevenissen, enzovoort.
Liefs xx Hebe
Het is inderdaad vaak een stukje inlevingsvermogen dat mist. Aan de andere kant van de tafel behandelen ze kanker. Maar hoe het allemaal voelt, al die fysieke klachten en malaise, de mentaal moeilijke problemen en alle praktische dingen waar je tegenaan loopt... Ze hebben geen idee.
Maar naast bloggen is er dus een gespreksgroep waar alle ervaringen gedeeld mogen worden.
Ja, mooi hè, onze gespreksgroepen. Geweldig dat ze er zijn!
Ik heb overigens wel eens (paar keer zelfs) gevraagd aan arts of ie met mij wil ruilen en me dan vertelt wat hij/zij graag wil horen en hoe verteld. Hoe behandeld. Enzovoorts. Geen vruchtbaar gesprek aan overgehouden..