Een jaar geleden
Het is vandaag al 1 jaar geleden dat ik de hipec heb gehad. Het voelt echt niet als een jaar. Aan de ene kant is er zoveel gebeurd dat het veel langer voelt. Aan de andere kant loopt mijn herstel wat stroef dat het veel korter lijkt.
En ik herinner me het voorbereiden nog heel goed. Net zo goed als het wakker worden 12 uur later op de IC, maar daar bespaar ik jullie de foto van.
Het eerste wat ik deed was aan mijn buik voelen... Geen stoma! Maar wat ze verder vanbinnen hebben gedaan is zo veel dat het er een waar slagveld was. En ik was zo verschrikkelijk moe, maar toch niet echt kunnen slapen.
Het is fantastisch dat deze operatie bestaat en ik hiermee weer een kans op leven heb gekregen. Alleen is de prijs voor mij best hoog omdat ik nog meer heb in moeten leveren. Fysiek en energie lopen nog zo ver achter. Mentaal bleek ik nu wel supersterk en dat heeft me op de been gehouden.
Ondertussen ga ik rustig verder met herstellen en opbouwen. En ben ik trots op mijn eigen veerkracht.
10 reacties
En dan krijg je ook nog de enige echte Zweef op ziekenbezoek. Alleen daarom al was het onvergetelijk 🤭.
Dat was 10 dagen na de operatie. Toen ging het stukken beter, was ik vrij van alle slangen en mobiel.
Maar zeker memorabel. Bezoek is erg fijn als je in feite alleen maar ligt te wachten.
Ik kende je toen nog niet, had ik het wel gedaan, had ik vast gezegd, dat je een knuffel zou krijgen, wel op afstand dan.
Je hebt een heftige tijd achter de rug, maar de keren dat ik je heb ontmoet, zag ik een krachtige vrouw, met een lieve snoet.
Dikke knuffels🐻🐻🫂🫂🫂🫂❤️Peter
Bedankt lieve Peter. ♥️
Alle mindere momenten zie je natuurlijk niet. En leuke dingen doen geeft me een flinke adrenaline boost. 😘
Ach lieverd... alweer een jaar dat veel minder lijkt.. zo herkenbaar xxxx
Je mag niet alleen trots zijn op jouw veerkracht! Ben maar heel trots op jij! Ik ben dat in ieder geval wel :-):-):-)
Dikke knufs xxxx Hebe
Bedankt lieve Hebe. ♥️
Ik ben ook trots op mezelf. Alleen niet zo op mijn lichaam.
Lieve Saskia,
Je mag zeker heel trots op jezelf zijn. Hou die trots maar vast.
Liefs, Monique
Bedankt lieve Monique! Dat ga ik zeker doen. ♥️
Goedemorgen Saskia,
En zo gaat de tijd voorbij met een snelheid die zeker achteraf nauwelijks te bevatten zal zijn. “Gewoon” doorgaan en de draad weer oppakken doe je al en blijf je doen en voordat je weet is het dan alweer twee jaar en ben je nog meer opgeknapt… Dat hoop ik in ieder geval heel erg voor je.
Doorgaan dus.. gewoon do…..
😉👍
Met hartelijke groeten, Bart ♠️
Fingers crossed dat het zo door blijft gaan voor mij. 🤞🏻