Controle
Gisteren mocht ik me weer melden in het AvL voor de eerste controle.
Eerst bloedprikken, waar ik al behoorlijk zenuwachtig om was. Mijn armen waren bont en blauw toen ik het ziekenhuis verliet en er was geen geschikte ader meer over om in te prikken. Het was nu net een beetje hersteld. Gelukkig vond ze in 1x een ader en was ik zo klaar daar.
Toen moest ik nog 2 uur wachten op de afspraak met de regieverpleegkundige... Precies op het tijdstip dat ik mijn middagdutje doe. Ik kon vragen naar een bed. Helaas waren die allemaal bezet en moest ik het doen met een relaxstoel. Dat lag niet lekker, te veel omgevingsgeluiden en afleiding. Weinig rust dus.
Eenmaal bij de verpleegkundige vertelde ze meteen dat mijn bloedwaarden goed zijn. Ze liet me zelfs meekijken. HB is bijna op de grenswaarde en de nier- en leverwaarden waren flink gezakt. De rest zag er goed uit. Dus dat herstelt zich allemaal weer mooi.
Toen mijn klachten besproken. Het is allemaal te verklaren aan de hand van de grote operatie. Ze hebben veel gedaan en dat moet herstellen. Fijne uitleg en tips gekregen. Zo voel je je toch gehoord als patiënt.
Mijn litteken ziet er goed uit en herstelt mooi. De harde plekken die ik eronder voel is van de hechtingen van de spieren. Dat moet straks vanzelf oplossen.
Conclusie: het herstel gaat goed. Het kost alleen veel tijd, dus rustig zo doorgaan.
Ik heb nog even gevraagd naar die NET. Daar heeft de patholoog niets van gevonden. We weten het natuurlijk niet 100% zeker, maar het lijkt erop dat die dus geen uitzaaiingen heeft gegeven en er op tijd uit is gehaald. Dus was het een goede keuze om die operatie niet te doen, zoals mijn gevoel al zei.
Bij thuiskomst was ik goed kapot. Zo'n dag kost mij nog zoveel energie en laat dat er nog aardig aan ontbreken. Vandaag dus een rustig dagje gehad.
5 reacties
Dat is positief allemaal Saskia. Nu rustig aan het lichaam de tijd geven om te herstellen. De energie komt dan vast met hele kleine stapjes weer terug.
Liefs, Monique
Tijd is het sleutelwoord hierin. Ik wil zo graag weer wat meer kunnen. Het was zo heerlijk dat ik voor de operatie weer vanalles kon en dat weer moeten inleveren en opbouwen is zwaar. Maar met tijd komt het idd wer goed.
Dag Saskia,
Ondanks al het gedoe, de energie die het allemaal kost en de spanning die het natuurlijk veroorzaakt, toch denk ik het nieuws dat je wilde horen. En ja... niemand wil natuurlijk horen dat het nog lang gaat duren... echt niemand... en jij dus ook niet.
Alhoewel afgezaagd en een cliché.... en vrij naar Father & Son van Cat Stevens:
But take your time, think a lot
Think of everything you've got
For you will still be here tomorrow
But your dreams may not
Ik wens je veel mooie muziek toe... muziek helpt (mij) altijd; ik hoop jou ook.
Mvg. Bart S.
Helaas is muziek iets dat me nog veel prikkels oplevert. In de auto wil het prima, maar thuis nog niet. Is al een paar jaar een ding. Komt wel weer, want ik mis het wel.
Dag Saskia,
Zoals je al zelf zegt.. komt vast weer..ik hoop snel want “wegdromen” bij mooie muziek is geweldig…
Dus nu nog even niet…maar… precies
Met vriendelijke groeten, Bart ♠️