Kanker, je zult het maar hebben.....

Zojuist moderatorenbijeenkomst afgesloten. Wat speciaal weer! Zoals wel vaker borrelt het dan bij mij, voel ik van alles en denk ik aan een gedicht. Heb het geschreven na onze 1e deelname Alpe d'HuZes in 2016. Maar o, wat past het hier ook zo goed! Heb beloofd het nu te plaatsen voor iedereen.

Een…

Soms
hebben we een beetje hoop nodig
en vertrouwen dat het goed komt
we staan in het donker
en verlangen naar licht

Als je wakker wordt 
open je ogen
kijk
je kijkt naar het licht
en daar
begint hoop...

Dat licht
daar kun je heen
elke stap
is er één dichterbij
onzeker
elke stap
wat brengt mij dat…

Schreeuw
Ik schreeuw 
een schreeuw
dé schreeuw
die scheurt
mijn keel uiteen
vals en gemeen
de snijdende pijn
die als een sneltrein
in vliegende vaart
mijn brein door waart
krast intense en diepe wonden
in hels verdriet
van zoveel
wat niemand aan mij ziet

Ik schreeuw
een wilde schreeuw
wil dat ie me…

Dood.
Dood is dood.
Dood, ik bedoel de overledene, is níet weg!
Dood betekent niet dat diegene die dood is wég is!
Iemand die een belangrijke plaats in je hart heeft, zal nooit uit dat hart verdwijnen. Nooit. Je ziet, voelt, hoort, ruikt degene die je mist. Sluit je ogen en alle dierbare…

Super trots!
Super blij!
Super verdrietig.
Ik wil hier euforisch vertellen dat het er eindelijk is, mijn boek. Tegelijk heb ik afscheid moeten nemen van mijn o zo geliefde petekind. Dood. Gewoon dood. Zomaar dood. Ineens gewoon hartstikke dood. 

Wij zijn er hier aan gewend. Iehh, dat klinkt erg…

Kankerijs is spekglad. Spiegelglad. Glibberiger kan haast niet, uitglijden is dan ook aan de orde van de dag. Toch was het het vallen en weer opstaan met alle blauwe plekken en blijvende pijn meer dan waard. Vriendschap op kankerijs. Bijzonder! En alle superlatieven die ik nu niet bedenken ga, maar…

Ik prijs me gelukkig met de woorden van mijn oncoloog bij mijn laatste controle. 
"Je bent echt een uitzonderlijk geval. Gedurende 14 jaar in dit ziekenhuis slechts 1 x meer meegemaakt."
Dat sloeg dan op mijn ziekte en het verloop daarvan. Bijzonder! Echt wel! Maar ook...

Ik ben er nog
hoe mooi is…

Een hoofdrol
voor verdriet
voor gemis
voor leven
voor dood

Ik lijk wel een repeteergeweer
om steeds maar weer
hetzelfde te vertellen
maar de herhaling van dat vurende geweer
telkens weer
doet ook zo immens zeer...

Verloren zijn
ik ben mezelf kwijt
gevoelig zijn
dat was ik al altijd
toch dit…

Onderstaande heb ik geschreven nadat ik 's avonds pas las dat Alice 's morgens overleden was.
Toen wist ik nog niet dat Marian 's nachts zou overlijden. Ook een bijzondere vrouw die ik maar een (veel te!) korte tijd heb mogen kennen. Vele WordFeud spellen samen gespeeld en vaak was dat ook even een…

Wat is werkelijkheid
als die zó onwerkelijk is? 
Wat is onwerkelijk
als dat zó werkelijk is?

Dagen rijgen zich aaneen
overslaan kunnen we er geen 
of leuk
of fijn
hoe zal het zijn
gewoon
of naar
zwaar
of er tussenin?

Soms is die ene dag
er een die je het liefste zag
of juist niet
zoals bij diep…