Leven. Liefhebben. Afscheid nemen. Verdergaan. Leven....

Afscheid nemen. Verdergaan. Ik ben er zó slecht in! Toch ben ik er ook best heel goed in.... eigenlijk... Wow! Ja, eigenlijk is dat zo en dat 'zit me al een paar weken dwars'. O zo belachelijk vele dierbaren en 'dichtbij dierbaren' waarvan ik al door kanker afscheid heb moeten nemen! En ik doe dat goed! Want ik heb toch een mooi leven opgebouwd met kanker. Met mijn man. Met mijn familie, lieve vrienden en hele lieve dierbare vrienden. Dat wat één van de moeilijkste dingen in het leven is, gaat me blijkbaar best oké af......... En eigenlijk doen we dat allemaal, toch? 'Het leven gaat door', is zo'n cliché, maar wél waar! Waar we nu, nu we er nog zijn, ons druk maken om diegenen die we achter moeten laten, weten we eigenlijk dat hen dat wel gaat lukken. Wat wij kunnen, kunnen zij ook... Toch? Zó bizar als ik dit zo opschrijf! Zó bizar dat me dit al een paar weken niet loslaat. 

Het zit als een spook in mijn hoofd en heeft daar plaats genomen door een flinke portie spanning de laatste weken. Met uiteindelijk wonderwel aan het einde van vorige week mooi, goed en blij makend nieuws. Tot het bericht van vriendin J, die tijdens haar behandeling tegen acute myeloïde leukemie ook nog corona gekregen heeft. Tot het bericht van Aurelia. 'Onze' Kim. Onze dappere Kim. Ik voel na het lezen van haar laatste blog een gedicht dat ik al langer geleden geschreven heb. Het nestelt zich in me en wandelt met me door de dagen. Ik wil het jou 'geven' Kim! Maar weet niet goed hoe. Schrijf ik het bij jou? Eigenlijk is het ook voor iedereen! Het maakt me in de war. Maar ik wil graag dat het ergens staat.

Lieve dappere Kim, je weet dat we allemaal met je meeleven. Het is zoals je zegt; het moet niet mogen! Jij zo mooi mens. Jij met je altijd zo liefdevolle, warme en wijze reacties. Jij zo reëel, open en eerlijk. Weet dat ik dat enorm waardeer! En zeker velen met mij! Je raakt me telkens weer met ‘de juiste snaar’; waar ik soms twijfel, neem jij die twijfel weg. Je hebt jouw keuze gemaakt. Een keuze die we eens of snel allemaal moeten maken. Diep respect! Ik wens jou dat je de statistieken zult verslaan en nog een lange mooie tijd op jouw manier doorleeft!

Nou ja, hier is ie dan. Het zit me diep. Ik voel het heel diep. Wil niemand pijn doen. Wil niemand te kort doen. Wil op generlei wijze ook maar iemand op een verkeerde manier raken. Echt niet! Ik vertrouw erop dat jullie het lezen zo ik het heb bedoeld. Dat jullie lezen en herkennen wat ik erbij heb gevoeld toen ik het schreef.

Leven met mensen die je liefhebt

betekent ook leven met verdriet

om de mensen die je liefhebt.

Het één

is onlosmakelijk verbonden

met het ander.

Dat verdriet doet pijn

toch mag je dankbaar zijn

voor die pijn

omdat je zonder die pijn

een mens zonder liefde zou zijn.

Weet dat ik in mijn hart bij velen van jullie ben. Denk aan jullie en neem jullie mee in mijn (manier van...) gebed voor een nog mooie waardevolle tijd voor een ieder. Tot het einde onvermijdelijk komt, maar dan graag op een 'acceptabele' manier. Dat we vrede kunnen hebben met wat is; hoe zwaar en moeilijk ook. Troost vinden bij en met elkaar. Steun vinden bij en met elkaar. En liefde. Veel liefde!

Vele lieve groetjes xxxxx Hebe