Kahler.... blijf weg!! Ik voel het. Het doet zeer. Zeer zoals 'toen'. Wil ik niet! En dan..... word ik ook nog uitgekafferd.....
Zo raar. Het gaat zo goed. En dan..... 'even' niet. PIJN! DĆ© pijn! Die is niet goed te maken met gewoon pijn en een pilletje. Zelfs ademhalen doet zeer. Kahler? Het voelt als toen. Dezelfde pijn. Iets te diep ademhalen doet zeer. Elke beweging doet zeer. Zo zeer dat ik me nauwelijks bewegen kĆ”n. Ik slik mijn pijn weg. We gaan een paar dagen naar Scheveningen. Voor onze verjaardagen en om mijn 10-jarig 'Kahler-jubileum' te vieren. Musical Anastasia staat op de planning deze dag. De dag waarop mijn pijn extreme vorm aanneemt. Is maandag begonnen, maar deze woensdag is het niet grappig meer. Geen 'illusie' meer. Dit is echt. Heel erg echt en heel erg veel zeer. Ik doe mijn best Ruud zo min mogelijk te laten merken. Lukt niet helemaal natuurlijk. Ik kan niet meer zonder hulp in en uit de auto. Niet zelf sokken en schoenen aan. Trap is ook echt een succesnummer. Sjeee.... wat is er aan de hand? Zo extreem heb ik sinds de behandeling niet meer gehad. Traumapijn denken mijn lieve Harten 7 vriendinnen. Zit wat in. Zou kunnen. Of ik wil of niet, ik ben er wel mee bezig. Met tĆ³en. Hoe het was. Hoe het ging. Wat ik voelde. Wat er gebeurde. Kan het niet helpen. Kan het niet loslaten deze keer. Kan er niet luchtig overheen stappen. Hoe goed ik daar al 10 jaar in ben, zo slecht gaat me dat nu af. Nou ja, niet slecht. Het lukt me gewoon helemaal niet! Toch ben ik ook juist nĆet bezorgd. Alles voelt als Kahler. Ja. Maar... ik kan wel lopen. Dat kon ik toen helemaal niet. Als we over de boulevard wandelen, gaat het me wel minder snel af, maar met relatief weinig (dat betekent niet weinig, maar voor mij te hebben) pijn kom ik toch een eind. OkĆ©, bukken voor een mooie foto zit er ook niet in. Zitten en weer opstaan, zijn een drama. Dan zucht ik van de pijn en doet dat Ć³Ć³k weer zeer. Pffff.... geen idee, maar ik ga zeker genieten van onze dagen samen hier.
En dan..... Word ik uitgekafferd terwijl ik de deur nog in mijn handen heb! Ruud brengt onze jassen naar de garderobe. Matineevoorstelling en het is druk. Ik wil wel wachten op hem, maar kan echt niet staan. Zeg dat ik vast naar toilet ga. Als het me goed gaat, ga ik altijd naar het gewone toilet. Al is het maar omdat het voor mij ook goed voelt gewoon te doen :-). Nu meen ik beter verstandig te zijn en neem het invalide-toilet. Kan ik me met behulp van de beugels laten zakken en omhoog hijsen. Als ik me omhoog aan het ploeteren ben, hoor ik dat iemand binnen wil. Nou ja, nog even handen wassen en ik ben klaar. Met een kussen (tja, heb ik ook nodig om goed te kunnen zitten) onder mijn arm en de deur nog vast, word ik uitgekafferd zodra ik de deur open doe. Ik kijk in het gezicht van een vrouw die bij/met iemand in een rolstoel staat. Ze kaffert luid en duidelijk dat ik dat toilet niet te gebruiken heb. Dat dat toilet allƩƩn voor mensen met een rolstoel is. Dat ik me diep moet schamen dat zij nu hebben moeten wachten. "Dit is een rolstoel-toilet! Dat hƩb je niet te gebruiken. Dat is allƩƩn voor mensen met een rolstoel!" Ze kaffert maar door. Luid en duidelijk. Duidelijk en steeds luider. Met een 'voldane' uitdrukking op haar gezicht. Of hoe moet ik dat zeggen? Triomf? Bizar..... Ik tril als een rietje en kijk haar recht in de ogen. Moet steun zoeken aan de pilaar. Of muur. Ik weet het niet meer. Weet alleen dat ik minder luid maar wƩl duidelijk heb gezegd dat een invalide-toilet is voor mensen met een handicap. En of het erg genoeg is als dat handicap een ongeneselijke vorm van beenmergkanker is. Loop verder en zoek Ruud. Met niet in te houden tranen strompel ik met hem door onze rij. Heeft hij nog niet gezien. Maar goed ook. Anders was hij zeker terug gelopen om 'haar' op te wachten. We hebben super lieve mensen voor ons zitten. Die op ƩƩn of andere manier meteen doorhebben dat er iets mis is. Mijn frustratie rolt er uit. Het mag en ze reageren super lief. We lachen weer en gaan genieten van een meer dan geweldige voorstelling. Ook van nog twee super fijne dagen. MƩt pijn. Ja. Dat wel. Traumapijn. Daar houd ik het op. Gaat weer over. Vast. Kahler heeft het nakijken. Ben er nog niet klaar voor.
Inmiddels gaat het wel beter. Met bijzondere hulp. En een fysio die een grote harde brok vastzittende spieren constateert en behandelt. Het is nog niet weg, maar Kahler is het niet. Vind ik. Bloed geprikt. Uitslag over 3 weken.
Tot dan genieten van mooie, warme en liefdevolle kerstdagen. Dat is wat ik jullie allen ook wens! En voor het nieuwe jaar wens ik iedereen die dat nodig heeft een wonder.... Ze bestaan en ik wens en gun het jullie allen!
Liefs Hebe xxx
34 reacties
We gaan voor een goede uitslag Hebe. Ik hoop dat de pijn verder wegtrekt. Spieren kunnen ook behoorlijk pijn geven, dus wie wet kan de fysio een hoop goed doen.
Maar wat moet het je pijn doen als mensen je zo uitkafferen. En voor wat? Zelfs al heb je geen handicap, dan nog. Maar zoveel handicaps zijn niet zichtbaar. Mensen hebben vaak geen idee.
Ik wens jou hele fijne feestdagen met hopelijk zo min mogelijk pijn. En ik duim voor een goede uitslag.
Liefs, Karin
Dank je lieve Karin; met pijn gaat idd beter. Is nog steeds niet weg; telkens als dat zo lijkt, komt het weer terug. Maar niet meer zo hevig gelukkig.
En die mevrouw..... tja, ik zie de verbazing in haar ogen. Of beter, ze kijkt verongelijkt. Ze heeft overduidelijk geen reactie terug verwacht en natuurlijk al helemaal niet zo een. Ze moppert een beetje tegen de mensen die direct om haar heen staan. Ik ben blij dat waar zij steeds luider en opvallender (iedereen om ons heen keek me aan - en dat waren er velen omdat de musical op punt van starten stond) en bozer sprak, ik kalm, zacht en rustig haar antwoord gegeven heb. Maar van binnen viel ik bijna flauw....
En ja, we hebben hele fijne kerstdagen gehad en zeer genoten! Op naar het nieuwe jaar met een goede uitslag de 13e :-)
Liefs xx Hebe
Au, lieve Hebe, dat voelde ik toen ik jouw verhaal las. Au, bij het lezen over jouw pijn. Nog veel meer Au, over die altijd sluimerende en nu toch duidelijk voelbare angst tussen de regels door, en nogmaals Au bij die onterechte en vooral onbeschofte 'reprimande' die je zomaar recht in je gezicht geworpen kreeg. Bah!
Desondanks overstijgt mijn bewondering voor jou de auprikkels. Ik hoop intens dat de pijn afneemt en dat je fijne kerstdagen kunt beleven tussen jouw dierbaren!
Warme knuffel!
Dank je Rita! Om wat voor reden dan ook blijft de pijn hangen, maar gelukkig niet meer in de mate van die week. Pijn 'hoort' bij mijn kanker, maar dit was wel heel erg. Komt vast goed, toch?
Knuffels terug xxxxxx
Och lieve Hebe toch. Wat is het naar als mensen zo reageren. En begrijp heel goed dat je hierdoor overrompeld werd.
Heel goed mogelijk dat die mevrouw achteraf ook geschrokken is van haar reactie. En kwam dit door opgekropte frustratie vanuit eerdere nare ervaringen.
Gelukkig maar dat de pijn weer een stuk minder is. Hopelijk volgt de gunstige uitslag dat de kahler zich nog steeds slapende houdtšÆļøšÆļøšÆļø
Jij ook hele fijne, warme kerstdagen toegewenst Hebe. Hopelijk zien we elkaar weer snel in het nieuwe jaar.
Liefs en dikke knuffel van Dasje šŗšŗšŗ
Dank je Dasje!
Of mevrouw geschrokken is, weet ik niet. Ze uitte het in ieder geval met een verbolgen blik naar mij in het mokken naar anderen in haar omgeving. Ik hoop dat ze het meeneemt en zich herinnert als ze nog eens een minuutje, of twee, moet wachten bij het invalide-toilet.
Liefs en knuffels ook voor jou xxxxx
Oh, Hebe, wat een verhaal weer! Je pijn, wat hoop ik dat die overgaat en āgewoonā trauma pijn blijkt te zijn. Pff, wat moet je lang wachten op je bloed uitslag.
Dat invalide toilet, dat is zoān reactie waar ik ook steeds bang voor ben. Ik zie er namelijk blozend en gezond uit, maar met een stoma heb je nou eenmaal ruimte en water nodig. Zag ik op Schiphol laatst op elk invalide toilet staan: āniet elke handicap is zichtbaarā. Daar sprongen de tranen van in mijn ogen, maar dit zinnetje zit wel in mijn hoofd om ooit zoān betweterige trut toe te voegen. Maar je wĆlt zoān opmerking niet, verdorie, je wilt al niet eens op zoān toilet!
Heel veel sterkte en hele fijne dagen!
Miranda XX
Ohh Miranda, dat is zĆ³ waar! Ik ben het nadien vergeten, maar ik had ergens waar we waren en waar 'rolstoeltoilet' stond, willen zeggen dat het zo niet werkt. Ga proberen het te onthouden, want Schiphol is dus super goed bezig met die paar woorden.
Ik moet altijd 3 weken wachten voor uitslag. Voor sommige dingen moet mijn bloed 3 weken op kweek staan; juist de belangrijkste. Ik heb Ć©Ć©n van de zeldzaamste vormen van Kahler; ik mis het kenmerkend eiwit in mijn bloed. Vandaar. Ben er dus aan gewend.
Liefs xx Hebe
Mensen met een grote bek hebben het makkelijker ,jij bent stom gek en onverantwoord bezig, loopt niet op te letten en hebt de hele wereld nodig. Hun stompzinnigheid spat van het beeld af zodra je mensen zoals jij beschrijft verwoord.
Het spijt me dat ik je niet kan troosten, ze rijden door ROOD komen van links vanaf een zandpad maar jij had voorrang moeten verlenen omdat je niet hebt zitten opletten.
De onaangename verrassing als zulke mensen je op een kwetsbaar moment in een hoek schoppen blijft zeer doen. Ik ben blij dat je naderhand toch je dag weer hebt opgepakt en genoten hebt
Sterkte XXX
Lieve Ron, we hebben zeer genoten van de musical en de dagen erna. 'Ze' is niet bij me blijven hangen; ik was eerder blij met mijn zacht en duidelijke reactie. Hoop dat ze er wat mee doet bij een volgende keer dat ze even moet wachten bij invalide-toilet.
Je troost door je reactie. Je troost doordat je er bent en je woorden spreekt. Je troost. Waarvoor dank!
Veel xxxxx Hebe
Lieve Hebe,
Heel naar dat je zo'n pijn had en dat je nog onheus bejegend werd ook! Bewondering dat je er tĆ³ch een paar mooie dagen van wist te maken.
Meer nog bewondering dat jij die mevrouw vertelde wat er aan de hand was. Dat je de tegenwoordigheid van geest en de kracht had om dat te doen. Hopelijk leert ze er iets van.
Ik wens jou een prachtig en zoveel mogelijk pijnvrij kerstfeest. Je bent een ster in kerst vieren. Een kerstster.
Liefs,
Hanneke
O lieve Hanneke, wat een bijzonder mooie lieve woorden! Nu voel ik mij een sterretje; ik kijk altijd naar de maan en de sterren als ze er zijn..... Pijnvrij was ik niet deze dagen, maar genoten hebben we zeer.
Ik ben ook 'trots' op mij dat ik zo zacht en duidelijk kon reageren. En zonder schaamte kon zeggen wat ik mankeer. Ze mokte er om, dat zag ik. Ze had duidelijk geen reactie verwacht en al helemaal niet deze. Hoop dat ze hem op de juiste manier oppikt.
Dikke knuffels xxxxxxxxxxxxxx van mij
Lieve Hebe,
Wat een mooie opening van deze blog.
La mort n'existe pas,
Ik zou daar aan toe willen voegen:
Rien ne meurt Ć jamais, rien Ć jamais ne fuit
(Niets sterft voor altijd, niets vlucht voor altijd) uit een gedicht van William Chapman
Maar wat een ellende allemaal. wat een verhaal weer.
Pijn moet je op een gegeven moment gaan accepteren en hopen dat hij dragelijk wordt en daarna dragelijk blijft. Het is goed te horen dat de fysio hier blijkbaar al een positieve invloed op heeft. (je zou ook nog je heil kunnen zoeken bij een osteopaat. Die zijn meesters in het wegnemen van spanningen).
Pijn veroorzaak door derde is daarin tegen veel erger. Gelukkig was de reactie in dit geval van een dom duw gansje die waarschijnlijk haar dag heel anders in gedeeld had willen zien. Maar haar frustratie hierover nu maar met jou is gaan delen. Jammer, maar zo lijkt het tegenwoordig in deze hectische wereld te werken. Ik denk niet dat de mevrouw in rolstoel heeft gereageerd, en dat terwijl je haar het "foutieve gebruik" aandeed.
Heel goed dat je ook "goede" mensen tegen kwam, die we op weg hielpen om daarna toch nog een mooie dag te hebben. Koester het mooie, en vergeet het nare.
Winter maanden zijn nu eenmaal zwaar voor onze pijn en onze omgeving. Maar na iedere winter komt weer een lente die ons de kracht geeft door te kunnen gaan.
Ik wens jou en Ruud hele fijne Feestdagen en een mooi 2020, met verdraagbare pijn. Focus je op de De berg van de Alpe d'HuZes. En als je wilt, sluit ik me bij jullie aan. Desnoods ga ik mee als dom duw gansje.
Liefs,
Jelle
Lieve Jelle, wat heb je de tekst mooi aangevuld. Het is zo, ik voel dat ook zo. Wat zeker niet wil zeggen dat ik al zo ver wil zijn.....
Je hebt gelijk; de mevrouw in de rolstoel heeft niets gezegd. Nu ik het beeld terughaal, keek ze eerder 'ongelukkig'; voelde zich duidelijk ongemakkelijk met de situatie. Geen idee natuurlijk of duw gansje haar dochter was of een vrijwilligster of wat dan ook. Maar oordelen en veroordelen gaat velen tegenwoordig erg gemakkelijk af. Ik heb in mijn genen dat ik (te veel weet / vind ik nu) altijd erbij denk 'och ze zullen wel zus, weten niet zo, bedoelen het niet zus, menen het niet zo..... Moet bekennen dat ik dat met de laatste jaren wat heb afgeleerd. Nu denk ik bij zo'n mens ook wel eens 'sjeee, je bent volwassen, denk eens na en denk eens verder dan je eigen kleine wereld'. Altijd al die 'rare fratsen' van anderen goedpraten, voelt niet meer okƩ en kan ik ook niet meer altijd. Op enig moment was ik boos op mezelf, omdat ik me verdedigde dat ik ziek ben..... DƔt kan niet waar zijn natuurlijk!
Ik zou het geweldig vinden je tegen te komen op de Alpe! We mĆ³eten het dit jaar met z'n tweetjes doen (lees blogs en intro's op de AD6 site) en ik heb een super goeie duwer. Maar je zien lijkt me gaaf!
Lieve knuffels xxxx Hebe
Ohh lieverd wat gemeen. Dat je niet in een rolstoel zit wil niet betekenen dat je geen gebruik mag maken. Het getuigt van weinig inleving dat degene zo te keer is gegaan. Dat zegt veel over die ander maar het kwaad was al geschied.
Fijn en gelukkig dat je begrip kreeg van anderen.
EĆ©n dezer dagen kreeg je diagnose maar je hebt je er nooit wat van aangetrokken. Eigenwijs heb je voor jezelf uitgemaakt dat het jou tijd nog lang niet was. Minstens 25 jaar en niet aftellen, gewoon iedere keer opnieuw voor die 25 gaan.
Bikkel dat je bent. En respect je doet het zo goed. Ik hoop dat de pijn steeds meer afzwakt en de uitslag van het bloed goed is.
Hebe op naar minstens nog 25 jaar. Jij kunt het.šŖšŖšŖššš
Liefs Aliceā¤š
Dank je lieve Alice! Samen zijn we bikkels hĆØ,,,,
Tja, haar timing was 'perfect', in een o zo kwetsbare week. Met o zo veel herinneringen aan o zo nog veel meer pijn dan nu. Als Ruud in de buurt was geweest (stond in de rij om jassen op te laten hangen), had hij haar fijntjes gevraagd of ze met me zou willen ruilen. Nou ja.... fijntjes weet ik niet helemaal zeker. Als je aan mij komt, begeef je je op erg gevaarlijk terrein.....
Ja, ik hou het op die nog 25. Anders ben ik er niet meer als jullie in mijn bejaardentehuis komen. Ik ben tenslotte pakweg 10 jaar ouder dan jullie.....
Liefs xxxx Hebe
Lieve Hebe,
Met tranen in mijn ogen en een brok in mān keel heb ik je blog gelezen.
Zo naar en verdrietig dat je zoān pijn hebt! Maar daardoorheen voel ik dan ook weer je enorme mentale kracht. Jij laat je niet klein krijgen, wilt niet toegeven aan de pijn en angst. Ondanks alles slaag je erin om een (groot?) gedeelte van de tijd te genieten. Ik heb zoveel respect en bewondering voor je!
En dan zoān stom mens bij het invalidentoilet. Dat kun je er dan echt even niet bij hebben. Ik hoop dat ze geschrokken is van hetgeen je gezegd hebt en de volgende keer wel 10x nadenkt, voordat ze iets zegt en hoe ze dan iets zegt of vraagt.
Ik ben heel blij dat het inmiddels weer iets beter met je gaat. En duim heel hard voor een goede uitslag. Dat moet wel, want je hebt nog minstens 15 jaar te gaan š.
Jij ook hele fijne feestdagen en een gelukkig, voorspoedig 2020 gewenst! š
Dank je wel lieve Jessica! Dank voor je lieve woorden en je medeleven. En ja, ik hoop ook dat mevrouw er iets van geleerd heeft. Ze keek zeer verbolgen, maar wie weet zegt de dame in de rolstoel er ook nog iets over tegen haar. In een druk theater iemand zomaar uitkafferen, dat doe je toch niet.
En ja, ik ga nog voor een heleboel jaren. Anders wordt het ook maar saai in ons bejaardentehuis.....
Knuffels xxxxxxxx Hebe
Ik sluit me aan bij alle reacties en vooral ook bij jouw eigen waarin je zegt dat je niet meer altijd andermans gedrag gaat zitten vergoeilijken. Je hebt kalm en waardig gereageerd, goed zo. Als iedereen inderdaad eerst eens nadenkt voordat 'ie z'n mond opentrekt. Waarom Ć¼berhaupt altijd een mening zo boos en verbolgen moeten verkondigen, daar heeft toch niemand iets aan?
Op naar minder pijn, op naar een fijne, gezellige jaarwisseling, nog vele voordat we dat bejaardenhuis betrekken! Veel liefs XXX
Dank lieverd! Ja hĆØ... en we praten over max 2 minuten wachten....
Jullie ook veel gezelligheid en dat we volgend jaar met elkaar weer vele momenten mogen delen. Knuffels xxxx !
Lieve Hebe,
De tranen zitten me in de weg. Ik kan nu niet huilen want ik zit op mijn werk. Waarom zijn de mensen zo onverdraagzaam. Je kan beter een been breken, dan ziet men dat je iets hebt. Dapper van je dat je de pijn je uitje niet heb laten overnemen ook al kost het je heel veel. Ik wens jullie fijne dagen en ondanks deze rot ziekte een goed 2020. Dikke knuffel van mij voor jullie beide.
Gr Cerise
Hoi Cerise, dat zegt mijn man heel vaak.... Met een gebroken been zien de mensen iets; dat is veel gemakkelijker te accepteren dan een ongeneselijk zieke die er stralend en blozend uitziet.
Haha, ja, kostte deze keer wel wat moeite, want de pijn was serieus heel heftig. Maar wilde mijn man geen zorgen geven en zeker ook zelf genieten van mijn verjaardag. Die dan die hele mooie stralend zonnige dag was! Deze 12 december een Ć©cht cadeautje geweest!
Groetjes Hebe
Lieve Hebe, dat dit je moest overkomen tijdens jullie feestelijk uitje in Scheveningen. IK merkte wel dat er iets aan de hand was.
Maar je bent erg sterk en hebt je er weer bovenop gewerkt, fantastisch !!!
Ook ik wens voor jou een wonder want als iemand het verdient ben jij het wel
Liefs en de allerbeste wensen voor een gelukkig 2020.
Ad
Je bent een lieve schat Ad! Sja.... jij hebt foto's gemist hĆØ..... Wat ik heb geknipt, veel minder dan normaal en met camera.
Soms verbaas ik ook mij.... en ja, we hebben een paar super fijne dagen gehad samen!
Dikke knuffels xxxxxxxx
Lieve Hebe,
Wat een spannende tijd. Ik heb met kippenvel je blog gelezen. Laat het jaar voor jullie goed starten met goede bloedwaarden. Ik denk ik je.
Jacqueline
Dank je wel Jacqueline. Inmiddels net terug van de oncoloog en mijn bloedwaarden waren wederom okƩ. Fijn!!!! Ik mag over 4 maanden terugkomen; 2 weekjes extra.
Groetjes Hebe
Wat fijn Hebe!!!
Dank lieve jij!!
Dat is echt geweldig nieuws Hebe, gefeliciteerd. En pas over 4 maanden terug. Mooi, heel mooi. Misschien ontmoeten we elkaar bij de Alpe dāHuez.
Lieve groet, Jacqueline
Misschien wordt het tijd dat het bordje met het rolstoeltjemannetje voor het mindervaliden-toilet wordt aangepast. Wellicht zijn er meer gelegenheden waar mensen hier tegenaan lopen. Ik word nog boos als ik je bericht teruglees.
Liefs Jacqueline
Godallemachtig zeg. Die rolstoelers zijn net mensen, er zitten ongelooflijke lomperiken bij. Knap hoe keurig je gereageerd hebt!
Toen dit gebeurde had ikzelf nog geen idee van de bom die op het punt stond af te gaan voor mij. Nu volg ik je blog. Nog veel te lezen. Ik roep alvast: veel sterkte en heel heel veel mooie goede dagen met jouw onvolprezen Ruud.
Liefs, Marian
Lieve hebe
wat heb ik bewondering voor de rustige kalme manier waarop je die vrouw te woord hebt gestaan ,en wat moet je blij zijn dat ik daar niet toevallig was ,want ik ben niet zo aardig ik had punt een die vrouw in dr rolstoel zelf geholpen en 2die haar duwde pootje laten struikelen en als ze op dr voortanden in de voyer lag in dr oor keihard gezegd dat het invalide toilet voor iedereen is die niet op een gewoon toilet zichzelf kan helpen en de steunen en de ruimte nodig heeft ja ook zonder rolstoel en vervolgens als ze opkrabbelde had ze van mij excact op dr telefoon moeten opzoeken wat kahler precies is en als ze met dr mond bol tanden had gestaan gezegd flik dit nooit meer hoor je me ben ik duidelijk ben ik overgekomen en daarbij zeer boos gekeken ,want ik word woest van dit soort dingen en ja ik ben een felle ,wel blij om te lezen dat de mensen die zagen dat er wat was vriendelijk voor je waren .en wat zij aangaat die moet hopen dat ze nooit de uberbitch tegen komt oftewel ik .
liefs hes en een super dikke knuffel
Hes, nou lig ik krom van het lachen en zie je voor me tekeer gaan tegen dat mens! Je bent absoluut geweldig!
Als corona zich weer eens meer rustig houdt, moeten we ons toch maar eens een keer ontmoeten...
Veel liefs met knuffels xxxxxxxxxxx Hebe
Ja sorry hoor schat bij zulke dingen ,vergeet ik dat mn mams me keurig netjes opgevoed heeft en wordt ik fel en heel boos ,
Dat is een uitstekend idee .
Liefs en knuffs hes šš»š