I'm a sucker for Christmas 8
Carnavalsvriendin stierf. Afgelopen zomer, na een ziekbed, zoals ze dat zeggen, thuis. En toen ze opgebaard was, het was gloeiend heet, gingen Lief en ik naar haar toe. Keken we naar haar, zij in haar trouwjurk en met de accessoires in groen-oranje Tilburgse carnavalskleuren, het feest waar ze zo dol op was. Dronken we koffie met haar man, en met een bevriend stel, waarvan de vrouw opnieuw borstkanker had, maar dat is dan weer een ander verhaal. Aanstaande zaterdag is het feest, ter ere van carnavalsvriendin, want dat had hij haar beloofd. Vandaag zou ze 51 zijn geworden.
En vriendin Duin bleek uitzaaiingen van borstkanker te hebben, ik heb het vast geblogd, en zij trouwde met haar geliefde op vrijdag de 13e in september. Een week eerder deden we een vrijgezellenfeestje voor haar. Met een boottochtje en een liedje dat veel te lang duurde, en eten en drinken. Vriendin Loosboot en ik verbleven in de buurt in een hotel. Trots waren we op onszelf, omdat we de Deelfiets wisten te ontcijferen en daarmee dus naar het feestje konden kachelen. Tot zo ver ‘minder alcohol’ enzo.
Het eerste weekend van oktober gingen we met z’n drieën Mutsen – een weekendje ontspannen, genieten, kletsen, lekker eten en drinken – afgeleid van Gooische Vrouwen de Film, het leven is immers maar kort! Een tatoeage willen we, Loosboot en ik dan, Duin wil geen tattoo. Maar iets, vanwege onze vriendschap van meer dan 30 jaar, en het Doorleven dat we van plan zijn!
Zelf kreeg ik last van mijn heup. Pijn, eerst wist ik wel te reproduceren hoe dat kwam, maar uiteindelijk niet meer. En ik durfde niet naar een fysiotherapeut te gaan tot ik zeker wist dat het geen botuitzaaiing was. Gadver, ja, want dat kon zomaar, toch? En ik had periodes dat ik mij mezelf niet voelde. Ik schreef ineens verkeerde klinkers, ik was het handvat van de la kwijt, de lichtknop in de wc.. Vervroegd voor de ct-scan longen en hals, plus een extra ct-scan van buik en bekken, en een MRI van de hersenen.
En daar was weer dat rare bestaan, dat wat ik al meer dan 7 jaar probeer te negeren. Was het nu afgelopen met het geluk bij een ongeluk? Toch weer groei van die akelige stadium 4 longkanker? En als dat zo zou zijn – wat dan te doen?
Doorleven ging natuurlijk gewoon door, maar ik vroeg het me af: heb ik voldoende genoten? De dingen gedaan die ik nog wilde doen? Mijn afscheid geregeld, mijn kinderen mijn onvoorwaardelijke liefde verklaard, mijn zooi opgeruimd?
Er was niks aan de hand. Mijn arts vertelde, mooi vroeg in de ochtend, dat er geen nieuwe groei of andere gekkigheden zijn. Bestralingsschade, een goedaardige hele kleine tumor in m’n hersenvlies, maar hé, verder niks, niks nieuws, niks om bezorgd over te zijn!
En nu dan op naar Kerst! Lief en ik versieren het huis en plannen etentjes en uitjes. Kerst! Lichtjes, het kerst-servies, kaarsjes, muziek, oh ik hou er zo van! Eerste Kerstdag komen de kinderen – want ja, het kan mijn laatste wel zijn, eerste Kerstdag is aan mij voorbehouden! Lief kookt lekkers en er wordt gelogeerd en we luisteren tot diep in de nacht de top 2000, na de kerstmuziek. Kerst, de saamhorigheid, de warmte, de gezelligheid, ik word blij van die maand, en ook melancholiek, maar vooral blij. Ik ben er nog.
Stabiel voortkabbelen, alweer wens ik dat voor iedereen. Doorleven, alsjeblieft. Minstens 90 worden.. En voor nu genieten van de decembermaand! Mooie kaarten sturen naar elkaar. Glimlachen op straat. Accepteren dat op de video’s van de wildcamera alleen katten en muizen te zien zijn en de egel al lang vertrokken blijkt– maar je verheugen over merels, mezen, mussen, eksters en dat ene prachtige roodborstje!
En vanavond hard kloppen op het raam van de buren, alsof je Sinterkaas bent.
21 reacties
Lieve Frie,
Ondanks alles is het leven toch een feest, ik hoop dat je er nog lang van mag genieten.
Als ik over 2 weken in Schotland ben, steken Fiona en ik wat kaarsjes op in de St. Cuthberts church, en ook in de St. Gils Cathedral, voor familie, vrienden, en mensen waar we om geven, die we een warm hart toedragen. en dat zijn ook de mensen op het forum.
En ik, ik houd je nu in gedachten even vast, voor een hele dikke knuffel.
Liefs🫂🫂🫂🫂🫂🐻😘Peter
Wat mooi beschreven Frie.
Lieve Frie,
Wat fijn dat het met je gezondheid goed gaat en er weer een I"m a sucker for Christmas geschreven is. Ondertussen een traditie op kanker.nl.We rekenen erop dat je deze nog lang zult voortzetten Frie. Gelukkig Kerstfeest Frie en een gezond, sprankelend Nieuwjaar.
Liefs, Kato
Zo herkenbaar voor mij ook!
Ik heb ook longkanker en mag dit jaar voor de 5e keer al weer Kerstmis vieren!
Il snap precies wat jij bedoeld.
Fijne Kerst en door naar de volgende!
Zó herkenbaar weer; wanneer is het op; dat jarenlange geluk hebben? Wanneer is het mijn beurt. En dan sterft Eva en vind ik het zo vreselijk oneerlijk dat zo’n jong iemand al doodgaat. En is er plots een lelijke familieruzie die eigenlijk niets met mij te maken heeft en me tóch zo verdrietig maakt…..
Net als jij dus,veel verdriet de laatste tijd. En dan zet ik de kerstboom en draai mooie liedjes en voel me zo dankbaar voor alle lieve mensen om me heen. Ons gezin en de armpjes van kleindochtertje om mijn nek.
Kerstmis 2024, ik ben zo blij dat wij dat nog mee mogen maken.
Knuffel🧸🎄, Ria.
Lieve Ria,
Ik heb altijd gevonden dat mensen teveel tijd steken, in kwaad op elkaar zijn en ruzie maken.
Daarvoor is het leven niet bedoeld, het is bedoeld om waardevol te zijn, om geleefd te worden, met al de voors en tegens.
Mijn ouders hebben me geleerd voorzichtig te zijn met woorden, en na te denken, of ik ze ook zou zeggen als de anders er ineens niet meer is, en je ze niet meer terug kunt draaien.
Dat lijkt vergezocht, maar daarvoor moet je wel nadenken, over wat het met jou zou doen als je in hun schoenen zou staan.
Weer kerstfeest vieren lijkt een mijlpaal, maar eigenlijk is iedere dag dat.
Mijn vriend die niet meer zo lang te leven heeft (niet door kanker) geniet van iedere dag, en hoopt 's-avonds dat hij hetzelfde, de volgende dag nog een keer mag zien.
Voor iedereen op het forum, hoop ik dat ze nog heel veel nieuwe dagen mogen zien, de zon op mogen zien komen, het leven genieten, en ook de waarde van de avonden in mag zien
Ik kan het niet in werkelijkheid, maar zou ieder van jullie even vast willen houden, om te laten weten dat er iemand is die aan je denkt.
Op naar kerst en nieuwjaar.
Een dikke knuffel voor iedereen, samen zijn wij mooi
🫂🫂🫂🫂🫂🐻🐻🐻😘 Liefs Peter
Lief, en zó waar! Dankje.
Ik wens ook dat iedereen elke dag geniet. Altijd en overal.
Hoi Peter.
Je lieve woorden zo waar. Ook voor jou een dikke knuffel. En alvast hele fijne dagen. En op naar een goed begin
Grt Petra
Och lieve Ria, ja precies dat! Zoveel dingen zijn minder belangrijk met die zwarte raaf op je schouder, liefde is wat ik iedereen toewens, en ja, alsjeblieft nog heel lang! XXX
Lieve Frie wat schrijf je weer mooi en dank daarvoor.
Hierbij een groet uit Waalwijk voor iedereen .
Hallo Frie, wat ben ik blij weer iets van jou te zien hier. En dan ook nog goede uitslagen, super.
Heb veel aan je gedacht. Wij kabbelen maar een beetje door. Zelf heb ik helemaal niks met kerst. Ga dus ook nergens heen.
Geniet van je kerst, en aub niet de laatste, je moet me over 3 jaar nog advies geven als ik de Alp op wil.😎😎
Fijne feestdagen en voorzichtig met vuurwerk.
Francien
Hoi lieve frieda,
Raar hè dat je ineens dingen niet meer kan vinden wat je zei de keukenla een lichtknop Ik heb dat ook gehad Alleen bij mijn was het toen inderdaad een uitzaaiing in het hoofd blij om te horen dat het bij jou niet had geval was.
Ik ben blij dat je lekker voorkabbelt en dat ben ik zelf ook van plan alleen ik hoef geen 90 te worden Dat is me teveel maar ik ga net als jij ook heel erg genieten van de kerst Want dat is toch wel een gezellig sfeertje en ik moet zeggen dat je leuke kerstballen in je boom hebt hangen van allemaal egeltjes en vogeltjes echt gezellig.
Nou maak er een leuke kerst en een goed uiteinde van en Laten we er met zijn allen van genieten.
Ik ben blij om te horen dat het toch weer behoorlijk goed met je gaat.
Heel veel liefs en een dikke knuffel,
Monique
Mijn grootste angst, uitzaaiingen in de hersenen, al lees ik regelmatig dat lotgenoten er voor behandeld worden en Doorleven, pffff. Dikke knuffel terug!! XXX
Hoi Frie.
Daar was ik ook zo bang voor. En toen ik overal tegen aan liep en viel en uiteindelijk een epileptische aanval kreeg. Dacht ik ook echt dit is het einde nu drie jaar geleden. Eerst twee uitzaaien later nog een en een in mijn schedelbot. Allemaal bestraald zeg niet dat het af en toe niet zwaar was maar ben er nog en. En zeker meer goede dan slechte dagen. Dus ook dat was niet het einde. Mensen kunnen best veel hebben dat zie ik hier ook steeds terug.Alvast hele fijne kerstdagen.
Grt Petra
Lieve Frie.
Blij weer van je mooie woorden te mogen genieten. Ook hier stabiel. Na heel veel pijn te hebben gehad in mijn rug dacht ik ook aan uitzaaien. Was jou verhaal aan het lezen en leek op mijn verhaal. Bij mij de mri en scan ook naar voren gehaald. Maar voor mij ook goed nieuws.De boom staat al te pronken in de huiskamer de kinderen en kleinkinderen komen de eerste kerstdag. Tweede kerstdag gaan mijn man en ik naar de musical moulin rouche heerlijk genieten.Wens jou en alles wat je lief is nog vele mooie jaren
Lieve groetjes Petra
Wat een goed nieuws voor jou ook, fijn! Laten we mooi stabiel blijven voortkabbelen! XXX
Hoi lieve Frie.
Wat fijn dat je zo goed nieuws hebt, Veel sterkte voor het verlies van je carnavalvriendin. Ik wens je de beste en gezellige Kerst toe.Een dikke knuffel en veel liefs ook voor je familie .🍀❤️💐
Een hele fijne kerst met je familie lieve Frieda, wat fijn dat je weer een kerst kunt vieren en dat er niks geks aan de hand was 💐
Lieve schat, ik heb deze ontzettend mooie blog van je gemist! Onmogelijk, maar ja, jij weet als geen ander waarom dit toch mogelijk was. :-) of :-(
Heerlijk dat we elke dag van de dagen vóór, tijdens en ná kerst samen 'gedeeld' hebben! We zijn allebei even kerstgestoord en zullen dat ongetwijfeld tot aan onze dood blijven. En ja, die melancholiek hè... die zweeft door alle dagen. We zíjn er nog!! Als wondertjes bestaan we en dat past perfect bij deze tijd. Die melancholie is vooral positief. We doen wat we doen en delen onze bijzondere tijd met hen die ons dierbaar zijn. Gedenken hen die we zo node missen. Ik hou van je lieve jij! Ben heel blij en dankbaar dat we elkaar mogen 'hebben'!
Hele lieve dikke knuffels van mij xxxxxxx
Nou Frie, zoals beloofd ga ik toch nog reageren op je blog. Ik heb 'm destijds echt wel gelezen maar blijkbaar niet gereageerd. Slordig. Misschien door dat kerstgedoe waarvan ik lang de kriebels kreeg. Je moest het hier vieren, je moest het daar vieren, er was weinig ruimte om het te vieren zoals je zelf wilde (misschien wel met een boek op de bank na een jaar hard werken). Afijn, genoeg over kerst, inmiddels vind ik het ook gezellig!
Uiteraard was ik blij te lezen dat je klachten loos alarm waren! Ik lees hier niet veel blogs meer maar die van jou zeker, met angst en beven, en in de hoop dat alles oké is.
Wrang aan je blog is dat je alweer afscheid hebt moeten nemen van een vriendin. Zelfs ik weet uit ervaring dat afscheid nemen nog intenser is als je zelf ziek bent (geweest). Jij hebt je portie wel gehad, al is het ook mooi dat je zoveel mensen die om elkaar geven om je heen hebt en had.
Ik wens je alvast een mooie kerst 2025, je kan er niet vroeg genoeg mee beginnen :). En dat voortkabbelen past niet meer bij jou. Inmiddels ben je weer lekker aan het wervelwinden als ik je blog lees. Hoezee!!
Heel veel liefs,
Joke
Dank voor je prachtige reactie! Niet verplicht natuurlijk, zo bedoelde ik het niet, maar wel heel fijn ;-) Dikke knuffel en veel liefs terug! XXX