De laatste bus
Sinds carnaval ben ik zo'n beetje thuis. Koorts, algehele malaise, enzovoort. Maar tijdens carnaval hoorde ik: 'ik hou van u' van Noordkaap. Limburgs, maar toch gedraaid in Brabant. Een carnavalsnummer voor mij alleen. Luister terwijl je dit leest. Carnaval, het feest waar ik als Noordeling van bleek te houden, omdat het vier dagen 'zorgeloos' betekent voor mij. Het lied gaat over de zomer. Ik heb de beste herinneringen aan de zomer. Toen mijn vader nog leefde, hoe wij daar met ons gezin op onze plaats waren, op ons boerderijtje met de dieren en de weilanden.
Als ik probeer te ontspannen, is dat waar ik aan denk. Het gemaaide gras, de warme weilanden in de zon, een roeibootje in de rietkraggen. Koeien en weidevogels, kittens op de hooizolder. Op mijn rug in bed, de deken tot mijn kin, mijn verstand op 0. Denkend aan toen. Twee honden, de geur van hooi in de stal, het fietsen over de dijk van school naar huis.
'Ik hou van u', dat gaat over de wereld natuurlijk, over de wereld waar ik van hou, iedereen waar ik van hou. Mijn kinderen, mijn lief, zìjn kinderen. Mijn mams en haar man. Familie en vrienden. Mijn harten 7 vriendinnen, jullie hier op kanker.nl, lotgenoten van Facebook en chemogym. De laatste bus - jullie weten, waar die voor staat.
Bijna zeven weken hier. Ik fietste en wandelde wat, maar er gaan zoveel mensen op pad, dat het afstand houden lastig is. Ik ben het benul van tijd volkomen kwijt. Gestopt met immunotherapie, over 2 weken een scan. Mijn kinderen wonen niet hier, ik heb ze een keertje opgehaald, maar nu begrijp ik dat we 400 euro per persoon boete kunnen krijgen daarvoor. De trein, daar mogen ze eigenlijk niet in, geen noodzakelijk gereis, maar oh lieve help, voor mij is het wel noodzakelijk. Ik zette een beer in de vensterbank, voor de Berenjacht. Vanmorgen ging ik met een mondkapje eindelijk weer eens naar de winkel. Heerlijk, dacht ik. Zelf weer eens spullen uitzoeken die m'n lief vergeet, een uitstapje. Maar nee. Ik voelde me bedreigd, het was al druk 's morgens vroeg, ik vergat van alles en wilde alleen maar de winkel uit. Klote corona.
Lief en ik fietsten naar de aspergeboer vandaag. Ik zuchtte vele malen onderweg, beseffend dat ik echt amper van huis ben geweest. Wat heerlijk om even weg te zijn. De asperges waren uitverkocht, maar de fietstocht was geweldig.
Slechte berichten hoor ik. Van m'n Harten 7, van Kanker.nl, van m'n chemogym, van m'n lotgenotengroep. Ik had een slechte prognose maar ga velen overleven? Ik wil nog lang voort...maar.... ik wil het niet weten, nee, dit is niet de planning. Ik hou van u en geef me een kus. En vlug, voor de laatste bus..
22 reacties
Lieve Frie,
De wereld van vroeger die jij van je jeugd beschrijft kan ik me ook nog zo goed herinneren.
Ik kwam vaak bij mijn vriendin op de boerderij. De tijden van hooien in de zomer, de pakjes nog met een touwmachine. Veel mensen die hielpen met het binnen halen. De boerin die met de thee en koffie brood en koeke kwam. Wat heb ik daar ook mooie herinneringen aan. Mijn pake ( Fries voor opa) had ook een boerderij dus als kind ben ik er mee opgegroeid.
De wereld om je heen was zoveel zorgelozer dan waarin we nu leven. De bus heb ik nooit leuk gevonden dus toen ik mijn rijbewijs mocht halen deed ik het ook van mijn eerst verdiende geld. Ik mocht mijn vader zijn Opel Manta lenen wat was ik blij niet meer met de bus.
De bus de laatste bus zullen we die nog maar laten voor wat het is. Genieten van de natuur op onze E-bike gemak dient de mens en de auto voor grotere afstanden.
Nu hopen dat de corona op zijn terugkeer is zodat je de vrijheid krijgt de jongens te zien en halen wanneer je wil. Sterkte lieve Frie leef met je mee.
Een kus een dikke kus voor jou😘
Liefs Alice❤
Jaaaa, pakjes hooi! Dank je wel voor de mooie inkijk in jouw herinneringen. En leef alsjeblieft mee, heel lang, ik leef ook met jou mee en wil dat nog lang blijven doen. Dikke kus terug! XXX
Lieve Frie, zoals jij je jeugd omschrijft, zo heb ik het altijd gedroomd. Zorgeloos en ontspannen was mijn jeugd niet, maar dat geeft inmiddels niet meer. Zoals jij je supermarkt ervaring omschrijft zo zou ik dat geloof ik ook hebben... en juist omdat ik dat al zo had ingecalculeerd doe ik geen boodschappen. Wat fijn dat je je zoons hebt gezien, verstandig? Ja en nee, ik snap het wel, ik hoop dat jullie enorm hebben genoten van het samenzijn. En geen asperges kunnen krijgen betekent dat je gewoon maar weer snel op de fiets moet stappen naar de aspergeboer 👍🏼 Ik hou van u xx Kim 😘
Ik kom uit een heel warm nest, dat volledig instortte toen mijn vader op dat idyllische boerderijtje kanker bleek te hebben en twee weken voor mijn 14e verjaardag stierf. Ik ben op mijn 17e op kamers gaan wonen. Ik denk dat ik mijn jeugd idealiseer, maar dat is heerlijk en dus oké. Sterk van je dat je een minder rooskleurige jeugd achter je kunt laten, Kim. Ik heb zo'n bewondering voor hoe jij met tegenslag omgaat, echt.
Ik heb genoten van mijn kindjes (twee boomlange kerels) hier, dat is binnen! Luv u 2 XXX
Moet je zien hoe je het zelf doet. Mijn bewondering voor jou is net zo groot ❤️😘
Lieve Frie.
Zorgeloosheid is een groot goed. Weg voor je het ooit waardeerde, maar later des te meer. Je kijkt er niet naar uit, maar die zorgeloosheid ligt ook op jouw pad. Joke wist waar ze heen ging, begroette het. Eens mag ik het ook omarmen.
Heel fijn Pasen voor jou en Lief. XX, Tom.
Lieve Tom, bedankt voor je warme reactie. Hoe gaat het met je? Deze corona-tijden maken het voor jou ook niet makkelijker. Liefs, XXX
4 dagen zorgeloos per jaar waar maak je dan die 361 dagen dan druk om, en misschien nog beter daar waar je je druk om maakt verandert dat als je je er druk om maakt? Het benadrukken van de huidige angstige staat is alleen ter voorkoming van overbevolking op de IC s , dat de gemiddelde mens geen kansspel van zijn leven wil maken en gezien onze staat van zijn is dat wellicht een juiste dus niet iets om je zorgen over te maken. De juiste beslissing zou je dus zorgeloos moeten maken. Dat je zorgeloos was op 8 jarige leeftijd zijn herinneringen die je mag koesteren niet vergelijken met het nu.
Ik was 12 jaar toen we naar dat boerderijtje vertrokken en ik koester het als een gek!
Niks verandert terwijl ik me druk maak, ik hoop dat ik tijd genoeg heb om te leren daar mee op te houden. Voor corona op zich ben ik niet bang, maar zoals Alice altijd zegt: ik ben hier nog niet klaar.
Hou je ook haaks, Ron! XXX
Och lieve Frie. Zo vol gevoel geschreven. Wat moet ik hier op zeggen. Ik weet het niet. Niemand weet hoelang dit nog gaat duren. Voel zo met je mee. Hou vol. Ik hou van jou.❤️😘
Luv u 2 XXX
Lieve Frie,
Ik ook van u. En ik geef je een kus. En die laatste bus, zullen we die gewoon eens gaan missen? We zien de rode achterlichten in de verte verdwijnen en leven gewoon verder.
Liefs,
Hanneke
Dat doen we, gewoon de bus missen. XXX
Lieve Frie,
Wat fijn dat je weer naar buiten kan, lekker gaat fietsen! Die bus moet nog maar even wachten. We stappen niet in.
Mooi dat je je kinderen nog gezien hebt. Gelukkig geen boete 👍.
Ik geloof ook niet dat ik me prettig zou voelen in een winkel. Dan neem ik liever andere risico’s 😉.
Gelukkig ervaar je nog veel liefde, niet alleen angst. Hou je taai!
Liefs, Jessica 😘
Je hebt groot gelijk, liever maar andere risico's nemen als we toch iets willen. Maar boodschappen doen was mijn dagelijkse wandeling, dus ik miste dat wel. Maar goed, ik ben wel even genezen daarvan. Wandel met mijn lief mee en wacht buiten.
Hou je ook taai! en veel liefs XXX
De zorgeloze jeugd heerlijk was dat. Ik kom uit de stad, waar toen nog open plekken waren, bloemetjes vlechten in het gras, naar opa en oma in het dorp met zijn enorme tuin en altijd jonge poesjes, naar opa en oma in de stad, die een boomgaard hadden bij het huis en elk weekend van pasen tot september naar de camping in Kruiningen, rollen van de dijk, heerlijke herinneringen! En dan nu misschien mijn laatste lente, ik voel me prima, had het me zo anders voorgesteld, rot corona! Ben van elke dag boodschappen doen naar 1 of 2 keer per week en dat doe ik niet met plezier, sommige mensen denken echt niet na, bij mij is het toch duidelijk zichtbaar, ik heb een muts op, misschien is het cofronterender als ik hem niet meer opzet, mijn haar groeit, ik lijk wel een baby of mijn haar lijkt wel babyhaar. Soms wil ik schreeuwen maar doe dat niet, anderhalve meter, wat moeilijk is dat zeg! Ik geniet van mijn dagelijkse wandelingen met mijn jongste dochter en mijn hondjes en mis mijn oudste dochter ontzettend. Ik ben bang dat dit nog wel even gaat duren, helaas! Liefs 😘
Je laatste lente, oh lieve Daan, pijn in mijn hart krijg ik er van. Bloemetjes vlechten, ja, ik weet het weer. Ik gun je nog zoveel lentes! Heel veel liefs en een dikke knuffel! XXX
Lieve Frie,
Heerlijk die fijne herinneringen aan vroegere tijden; warm, vertrouwd, veilig en zonder al te grote zorgen.
Heel wat anders dan de tegenwoordige verwarrende, bange en onzekere dagen.
Wat een bizarre tijd!
Toch komt hier een eind aan, er komt weer een tijd dat we onze familie en vrienden gewoon weer kunnen vasthouden, gezellig bij elkaar op de koffie kunnen gaan, op een normale manier boodschappen kunnen doen, niet meer bang hoeven te zijn voor dat rotvirus... wat het leven nog gecompliceerder maakt dan het soms al is. Wat zal dat geweldig zijn straks.
Houd de moed erin! Er komen vast meer mooie herinneringen bij.
Liefs Caatje X
PS Ik heb een enorme bewondering gekregen voor jou en voor iedereen hier, voor al die strijders nu ik een aantal verhalen heb gelezen...
Jij ook, Caatje! Heb je al wat meer duidelijkheid over je behandeling? Houd jij ook moed en hoop! XXX
Tot nu toe nog niets gehoord... word er wel een beetje bang van maar ik wacht nog even voor ik weer aan de bel trek. Nu is het een beetje rustiger maar er kan weer een piek komen en straks zijn de artsen en verpleging totaal uitgeblust.
Toevallig sprak ik vandaag iemand in het dorp waarvan de zus twee weken geleden was geopereerd in Leeuwarden. Via Drachten, Heerenveen naar het MCL. Was heel goed gegaan en vandaag weer naar huis. Ze had een tumor (goedaardig dus ik weet niet of het dan nog een tumor heet?) op de alvleesklier. Brengt me aan het twijfelen of ik dat ook moet vragen...
💋
😢😘