Energietekort

Het energiepeil werd zo laag dat typen ook even geen optie mee was. Na de penicillinekuur had ik hersteld moeten zijn van de longontsteking. Helaas dacht mijn lijf daar iets anders over. In plaats van me beter voelen kostte alles meer moeite en kreeg ik mezelf geen stap meer vooruit. Aangezien mijn HB 4,9 was, wat slaat op extreme bloedarmoede was het duidelijk dat mijn malaise daardoor zou komen. Op 29 september startte mijn volgende chemokuur en kreeg ik ook direct 3 zakken bloed om me weer wat beter te voelen.

Na een dag van 9 uur op de dagbehandeling voelde ik me niet zozeer beter. Toch ben ik naar huis gegaan en thuis aangekomen ben ik in een soort koortsige toestand tussen waken en slapen beland. Praten lukte niet echt meer en we snapten het niet echt want de thermometer gaf geen koorts aan. Op 30 september toch maar de dagbehandeling gebeld. Na lang wachten op het overleg met de arts mochten we ons wederom melden op de Eerste Hulp. Als ze een spaarsysteempje hebben voor frequente bezoekers kom ik vast met stip in de top 10 binnen.

Op de eerste hulp werden er weer diverse testen en onderzoeken gedaan en bleek al snel dat, naast dat onze thermometer gewoon kaduuk is: 39 graden koorts, ook mijn longontsteking van enkel naar dubbel was gegaan. Per direct werd ik opgenomen en aan de antibiotica gezet. Na een nachtje op de acute opname was er gelukkig plek vrij op de afdeling Oncologie. Hoe gezellig dat ik kwam te liggen naast dezelfde man als van de zomer. Ook hij had een longontsteking maar mocht al bijna naar huis. Na twee nachten mocht iedereen van mijn kamer naar huis en werd ik heerlijk verhuisd naar een privekamer,

Daar gingen ze even verder met onderzoeken, Niet alleen had ik een dubbele longontsteking, ik bleek ook veel vocht vast te houden. Nu is dat op zicht niets nieuws maar de hoeveelheid was dat wel. Met een vochtrestrictie en plaspillen ben ik binnen 5 dagen 8 kilo lichter geworden!
Waarom dat vocht zo blijft zitten is uiteraard ook direct onderzocht: Een nieuwe arts in het assortiment, de Cardioloog. Na een zeer interessant uitziende hart-echo blijkt dat ik hartfalen heb. Dit wordt naar alle waarschijnlijkheid veroorzaakt door de chemokuur en geeft direct een spanningsveld of ik wel of niet mag doorgaan met deze behandelingen. Na een heleboel gesprekken is er besloten dat ik wel door mag gaan maar onder strakke controle van de Cardioloog blijf. Pfff gelukkig want ik zag alweer een kans op stilstand van de kanker door mijn vingers glippen.

Na 11 dagen in het ziekenhuis ben ik afgelopen vrijdag eindelijk weer thuisgekomen. Ik voel me nog niet helemaal top maar hoop in de komende tijd steeds meer kracht op te bouwen. Vandaag ben ik heerlijk met het gezin naar de Philharmonie in Haarlem geweest en het was fijn dat, al is het met hulpmiddelen als een rolstoel, we even een gewoon middagje uit konden! Wie kan er nou zeggen dat hij Darth Vader met een lightsaber een orkest heeft zien aansturen