Opgelucht als een klein kind

Sinds de laatste ct scan in september,waarop groei van de kanker te zien was, dus na advies van de oncoloog,besloten 2 maanden niet te behandelen en te "genieten" van kwaliteit van leven en daarna 2de lijns chemo bezien.

De conditie ging in die 2 maanden zienderogen achteruit. T gewicht idem dito. En dan de laatste week flinke maagzuuraanvallen(?) dat ik gisterenavond heb besloten lekker te beginnen met oxycodon.

Dat gaf enige verlichting. Want ik moet ook blijven eten om de 2de lijns chemo half november in te kunnen...

Toch belde vandaag de oncoloog nog even inzake oxycodon, verstopping en hoe dit te voorkomen of te verhelpen...

Na uitleg viel er een korte stilte (zij en ik weten dat ik gisteren een ct scan had gehad)....ik zeg "nou zeg het dan maar wat kwam er uit de ct scan...." ervan uitgaande dat dit slecht nieuws zou zijn wat op onze afspraak van volgende week dan wel aan de orde zou komen...

Nou zegt ze ik dacht ik vertel u nu de uitslag alvast want dan kunt u fijn het weekend in.

En daar zat ik ineens op het puntje van de stoel en tegelijkertijd hangend (telefonisch!!) aan haar lippen...

Nou zegt ze we zien dat er eigenlijk nauwelijks sprake is van groei. Slechts 1 tumor in de lever 1 mm. Daarbij komt dat we een lichte ontsteking zien aan de dunne darm, niet kanker gerelateerd die mogelijk uw maagzuurklachten kan veroorzaken....dus ik stel voor wat dexamethason erin en binnenkort inwendig onderzoek.

En indien u akkoord gaat dan wachten we nog even tot de volgende ct scan of we aan de 2de lijns chemo gaan beginnen...

My god wat ben ik opgelucht en ook al is het relatief goed nieuws. Het voelt als GOED nieuws. Zo opgelucht als een klein kind wat zijn straf ontloopt, namelijk starten met de nieuwe chemokuur. LEKKER PUH

Eerlijk heerlijk.