Waar ga ik ...?

Leven

Liefhebben

Loslaten ...

Daar ga ik, over de top van een week Alpe d'HuZes, zo het dal in ... Ik had in concept een hele lap tekst staan over mijn werkzame leven en de gebeurtenissen aldaar, maar ... ik doe het niet. Ik hou het kort deze keer.

Loslaten wat je liefhebt is een worsteling. Het werd me gaandeweg de reintegratie helderder en helderder, ik zag (en zie) reintegratie naar 100% mijn huidige functie als onhaalbaar en onwenselijk. Vorig voorjaar stond ik nog te jubelen dat ik per juni mocht beginnen als manager in een voor mij nieuwe sector, de ziekenhuis sector. Echter, eind augustus begon de achtbaan die kanker heet. Kennelijk stond ik in de wachtrij voor deze attractie. De nodige loopings en misselijk makende duikvluchten verder stap je uit/over in een Nieuw Leven en denk je, deze attractie nooit meer!

Het werk, innig omarmd door mijn Oude Ik met haar grenzeloze ambities, staat sinds twee maanden op gespannen voet met mijn Nieuwe Leven en die Nieuwe Ik. Het wrikt, het wringt, het piept en het kraakt en ik voel me ondertussen qua energie en vitaliteit mijlenver teruggeworpen. Ik wil uit dit dal, hier blijven heeft geen zin, ik wil weer omhoog. Omhoog naar een top met een mooi uitzicht, een perspectief waar ik blij van word. Nu alleen nog een beklimming zoeken ... Bij voorkeur een beklimming met alle toeters en bellen onderweg waar ik net zo blij van word als tijdens de Alpe d'HuZes, dat krachtige gevoel, daar ga ik voor!

Als u me zoekt, ik peddel rustig voort ... naar de top!