Het leven lacht!
Daar ben ik al weer! waar tussen de laatste twee blogs 7 weken zat, kan ik het nu niet laten om binnen een week alvast weer het een en ander op te schrijven :-)
Ik was het afgelopen weekend jarig. Ik had niet zo'n zin om het 'officieel' te vieren, maar het was desondanks een top weekend, het régende kadootjes, werkelijk waar! Het begon allemaal al op de vrijdag voor m'n verjaardag. Ik stond op het punt om naar de training van "Herstel & Balans" te gaan, m'n man was de hond even aan het uitlaten. Ding dong! de bel ... Hallo, ik kom een stoel afleveren. Huh? ik weet nergens van, vast verkeerd huisnummer. Dit is toch huisnummer 2 B? vroeg ie. Ja, zei ik. Toen dacht ik al, vast een vergissing, een handgeschreven adres met huisnummer 28 wordt wel eens aangezien voor 2 B. Die stoel moet vast naar huisnummer 28. Nou, nee, zei hij, hier staat 2 B. O, mag ik je briefje dan eens zien? Hij liet het zien en verrek, daar stond 2 B, niks 28 en sterker nog, mijn naam stond ook helder op het briefje! Huh? ..... Oooooo, ineens snapte ik het, dat is vast een kado voor mij! De meneer schrok. Oei, dat was vast zo niet de bedoeling, zei de meneer. Nee, denk het niet, zei ik en ondertussen werd ik wel heeeel nieuwsgierig naar dé stoel. Vorig jaar hebben we verscheidene keren net mis geboden op Marktplaats. We zouden door de handelaar op de hoogte worden gehouden als hij weer een keer dat type binnen kreeg. Toen ik vorige week nog m'n man en zoon plagend aan tafel herinnerde aan mijn verjaardag en aan mijn wensen (boek + legpuzzel voor de vakantie) kreeg ik een ja, ja, komt goed als reactie. M'n man zei afgelopen week 'Jij zegt toch altijd dat je het beste een kado geeft, dat je zelf ook graag zou willen krijgen?'. Ja, dat klopt, zei ik en tegelijkertijd dacht ik 'dan kan ik dat boek wel op m'n buik schrijven, jammer'... Helemaal niet gedacht aan een stoel, nog geen moment!
Afijn, u moet nog wel betalen, zei de meneer aan de deur. Ja, zeg! ik zal m'n man wel ff bellen. Die baalde als een stekker dat de verrassing eraf was, ze hadden kennelijk een half uur van tevoren moeten bellen. Hij had de stoel in de garage willen zetten en op zaterdagochtend samen met onze zoon de stoel in de kamer willen zetten. Tja, nu stond ie er al. De stoel zit en ligt heerlijk! een top kado, mijn dag was super begonnen. Ik fietste jubelend naar het ziekenhuis, met "Herstel & Balans" gingen we Nordic walking doen, buiten door de polder. De fysiotherapeut ontpopte zich als lokale gids en kon van alles vertellen over het gebied. Aan het eind trakteerde ik sushi hapjes voor m'n verjaardag, smullen! Toen douchen en op naar het centrum van de stad voor een lunch met m'n vriendin, nog zo'n kadootje! Wat bof ik toch! Ik kwam aan het eind van de middag thuis en ik had al kaarten en zelfs een heerlijk geurend kadootje over de post gekregen. Zo lief! De avond sloot ik af met relaxen in de nieuwe stoel, maar eerst nog meedoen aan het VaDoZoMaDoZo toernooi, een tennisavond waarbij ouder-kind staat te dubbelen tegen ouder-kind, zo fijn om samen te doen! Ik was nog niet eens jarig, maar die vrijdag was al een feest! Wat een geluk!
De volgende dag was ik dan echt jarig en ook toen (man en zoon waren naar de voetbal) Ding dong! de bel. Ik dacht dat het de Hello Fresh box was, maar ik keek om de enorme bos bloemen heen in het gezicht van een oud collega (met die benaming doe ik haar tekort, we zijn ondertussen toegegroeid naar een hele bijzondere vriendschap). Wat een verrassing!
Ik vierde het dan wel niet, maar 's middags wilde een andere vriendin toch langskomen. Heerlijk gekletst, thee geleuterd, gelachen, geluncht en gewandeld. Weer zo'n kado! en om het helemaal mooi te maken, ik kreeg van haar een boek (joepie!) en een legpuzzel en nee, dat was geen afgesproken werk tussen haar en m'n man. 's Avonds gingen we met ons 3-en uit eten bij een proeverij. Sander koos als eerste voor de spareribs. Twee dingen waren aantrekkelijk: je mocht met je handen eten en het stond gepresenteerd als bbq vlees (voor mannen) en tja, dan is het niet moeilijk kiezen voor een 10 jarige knul. Als afsluiter kochten we onderweg naar huis een heerlijk schep ijsje.
Eenmaal thuis (in m'n relax stoel) overspoelde me een golf van geluk, ik voelde me in staat tot grootse dingen. Haha, die Alpe d'Huez werd ineens een soort van te nemen viaduct tussen ons dorp en de stad. Ik ga dit weekend met bijbehorende geluksmomenten zeker oproepen bij bocht 18 als ik nog 3 bochten moet, maar nog maar puf heb voor 2. Opgeven is geen optie!
Dat woord met die K was zowaar 48 uur compleet uit mijn gedachten. Ik gaf me over aan alles wat gebeurde.
Wat een feest! Wat een gevoel van rijkdom!
Iedereen BEDANKT!!
"Rijkdom is geen kwestie van bezit, maar van een blije geest"
Ik was het afgelopen weekend jarig. Ik had niet zo'n zin om het 'officieel' te vieren, maar het was desondanks een top weekend, het régende kadootjes, werkelijk waar! Het begon allemaal al op de vrijdag voor m'n verjaardag. Ik stond op het punt om naar de training van "Herstel & Balans" te gaan, m'n man was de hond even aan het uitlaten. Ding dong! de bel ... Hallo, ik kom een stoel afleveren. Huh? ik weet nergens van, vast verkeerd huisnummer. Dit is toch huisnummer 2 B? vroeg ie. Ja, zei ik. Toen dacht ik al, vast een vergissing, een handgeschreven adres met huisnummer 28 wordt wel eens aangezien voor 2 B. Die stoel moet vast naar huisnummer 28. Nou, nee, zei hij, hier staat 2 B. O, mag ik je briefje dan eens zien? Hij liet het zien en verrek, daar stond 2 B, niks 28 en sterker nog, mijn naam stond ook helder op het briefje! Huh? ..... Oooooo, ineens snapte ik het, dat is vast een kado voor mij! De meneer schrok. Oei, dat was vast zo niet de bedoeling, zei de meneer. Nee, denk het niet, zei ik en ondertussen werd ik wel heeeel nieuwsgierig naar dé stoel. Vorig jaar hebben we verscheidene keren net mis geboden op Marktplaats. We zouden door de handelaar op de hoogte worden gehouden als hij weer een keer dat type binnen kreeg. Toen ik vorige week nog m'n man en zoon plagend aan tafel herinnerde aan mijn verjaardag en aan mijn wensen (boek + legpuzzel voor de vakantie) kreeg ik een ja, ja, komt goed als reactie. M'n man zei afgelopen week 'Jij zegt toch altijd dat je het beste een kado geeft, dat je zelf ook graag zou willen krijgen?'. Ja, dat klopt, zei ik en tegelijkertijd dacht ik 'dan kan ik dat boek wel op m'n buik schrijven, jammer'... Helemaal niet gedacht aan een stoel, nog geen moment!
Afijn, u moet nog wel betalen, zei de meneer aan de deur. Ja, zeg! ik zal m'n man wel ff bellen. Die baalde als een stekker dat de verrassing eraf was, ze hadden kennelijk een half uur van tevoren moeten bellen. Hij had de stoel in de garage willen zetten en op zaterdagochtend samen met onze zoon de stoel in de kamer willen zetten. Tja, nu stond ie er al. De stoel zit en ligt heerlijk! een top kado, mijn dag was super begonnen. Ik fietste jubelend naar het ziekenhuis, met "Herstel & Balans" gingen we Nordic walking doen, buiten door de polder. De fysiotherapeut ontpopte zich als lokale gids en kon van alles vertellen over het gebied. Aan het eind trakteerde ik sushi hapjes voor m'n verjaardag, smullen! Toen douchen en op naar het centrum van de stad voor een lunch met m'n vriendin, nog zo'n kadootje! Wat bof ik toch! Ik kwam aan het eind van de middag thuis en ik had al kaarten en zelfs een heerlijk geurend kadootje over de post gekregen. Zo lief! De avond sloot ik af met relaxen in de nieuwe stoel, maar eerst nog meedoen aan het VaDoZoMaDoZo toernooi, een tennisavond waarbij ouder-kind staat te dubbelen tegen ouder-kind, zo fijn om samen te doen! Ik was nog niet eens jarig, maar die vrijdag was al een feest! Wat een geluk!
De volgende dag was ik dan echt jarig en ook toen (man en zoon waren naar de voetbal) Ding dong! de bel. Ik dacht dat het de Hello Fresh box was, maar ik keek om de enorme bos bloemen heen in het gezicht van een oud collega (met die benaming doe ik haar tekort, we zijn ondertussen toegegroeid naar een hele bijzondere vriendschap). Wat een verrassing!
Ik vierde het dan wel niet, maar 's middags wilde een andere vriendin toch langskomen. Heerlijk gekletst, thee geleuterd, gelachen, geluncht en gewandeld. Weer zo'n kado! en om het helemaal mooi te maken, ik kreeg van haar een boek (joepie!) en een legpuzzel en nee, dat was geen afgesproken werk tussen haar en m'n man. 's Avonds gingen we met ons 3-en uit eten bij een proeverij. Sander koos als eerste voor de spareribs. Twee dingen waren aantrekkelijk: je mocht met je handen eten en het stond gepresenteerd als bbq vlees (voor mannen) en tja, dan is het niet moeilijk kiezen voor een 10 jarige knul. Als afsluiter kochten we onderweg naar huis een heerlijk schep ijsje.
Eenmaal thuis (in m'n relax stoel) overspoelde me een golf van geluk, ik voelde me in staat tot grootse dingen. Haha, die Alpe d'Huez werd ineens een soort van te nemen viaduct tussen ons dorp en de stad. Ik ga dit weekend met bijbehorende geluksmomenten zeker oproepen bij bocht 18 als ik nog 3 bochten moet, maar nog maar puf heb voor 2. Opgeven is geen optie!
Dat woord met die K was zowaar 48 uur compleet uit mijn gedachten. Ik gaf me over aan alles wat gebeurde.
Wat een feest! Wat een gevoel van rijkdom!
Iedereen BEDANKT!!
"Rijkdom is geen kwestie van bezit, maar van een blije geest"
2 reacties
Met de laatste regel sla je de spijker op z'n kop. Dat is pas echt rijkdom.
Ik was een tijdje terug bij een klant in een prachtig huis aan het water. Maar, ze waren ongewild maar met z'n tweeën. Tja dacht ik, ik heb dan wel niet zo'n mooi huis op deze prachtige stek, maar wel 3 prachtige dochters, die alle 3 een heerlijke partner hebben, 2 kleinkinderen en nog eentje op komst.
Rijk, Schatrijk !!
groetjes Doortje