Nieuwe man

Hij staat in een nieuw licht. De man met wie ik inmiddels twee jaar onderweg ben naar mijn rijbewijs. Gisteren was zijn laatste werkdag. Hij is nu officieel  met pensioen. 

In november 2023 begon ik met lessen bij hem. Zijn knal-blauwe ogen troffen mij recht in mijn schuwe binnenste toen ik hem voor de eerste keer ontmoette. In de beslotenheid van het blik op wielen ontstonden vanaf de eerste les echte gesprekken. Koetjes en kalfjes bleven in de wei.

Er ontstond meer. Telkens als hij zijn warme hand op mijn schouders legde, of over de mijne krulde om het schakelen te oefenen, raakte hij veel meer dan alleen mijn lichaam, hij raakte mij.

Iemand op deze kalme manier leren kennen is helend voor mij. Door eerdere ervaringen is mijn vertrouwen nogal beschadigd. Tinder had weliswaar geresulteerd in een minnaar, maar de snelheid waarmee ik keuzes had gemaakt frustreerde in feite mijn mogelijkheden om iets wezenlijks op te bouwen. De kans nu hebben gekregen - hebben gegrepen eigenlijk - om deze man zo rustig te leren kennen, is pure weelde.

Dus we zijn begonnen. Met elkaar.