Maandag 23 januari Vakantie.....
Vanochtend weer op bezoek bij de oncoloog geweest. Hij was zeer tevreden.... de lymfeklieren zijn weer klein, de bloeduitslagen allemaal goed. Dus klaar met de chemo voorlopig!! YEAH, dat voelt alsof ik nu vakantie heb. Super blij.
Mijn ontlasting is sinds een week meer geel dan bruin, dus daar maakte we ons wel zorgen over, maar hij niet, zag geen aanleiding in alle scans en bloed hiervoor. We houden het maar op herstellen na de chemo.
Vandaag is de geboortedag van mijn vader, hij zou 98 zijn geworden als hij nog geleefd had! Alweer 45 jaar dood, ongelooflijk. Mijn moeder heeft die leeftijd net niet gehaald, maar wel in goede gezondheid! Zij stierf vorig jaar in maart. Nu maar hopen dat ik haar sterke genen heb.
Over drie maanden weer terug voor bloedprikken. Ik hoop zo dat ik deze keer een lange periode chemovrij ben, het vreet wel behoorllijk veel energie van je. Nu mag ik herstellen, bijkomen van alles.
Binnenkort heerlijk weer naar Italië, we zijn er aan toe. En als toetje een week skiën in Oostenrijk, kortom we gaan genieten de komende tijd.
Weet je, het moeilijkste is om evenwicht te vinden tussen "het gaat goed" en "ik ben ernstig ziek". Dood ga ik nog niet, maar ik weet dat het ongeneeslijk is. Zolang er nog opties zijn om mijn leven te rekken, blijf ik maar optimistisch. Zo zonder de chemo in mijn lijf is dat ineens weer een stuk makkelijker, je word denk ik ook wel labiel van die kuren.
Prettig is dat ik afgelopen vrijdag eindelijk mijn ervaringsdeskundigheid heb kunnen inzetten. Op de afdeling, waar ik weer was vanwege aanbrengen van de infuusnaald voor de scan, zat een vrouw naast me die behoorlijk overstuur raakte, het was haar eerste chemo. Ik heb haar enigszins gerust kunnen stellen. Als je alles leest - zoals zij deed - wat de bijverschijnselen kunnen zijn, word je behoorlijk angstig. Heb haar verteld dat het ook mee kan vallen, natuurlijk word je er moe van, kun je misselijk worden etcetera, kan ook goed gaan. Blijf dingen doen, maar neem wel je rust. Ze wist nog niet of het bij haar curatief of palliatief was, moest blijken uit wat de chemo doet. Ik zei: "ben al vijf jaar palliatief en zie, ik sta er nog!" Dat geeft hoop!
Voelde goed om iemand tot steun te zijn geweest.
Lieve mensen, maak er wat van.
🌺🌷🌹🌸💐🌻🌼🌺
Mijn ontlasting is sinds een week meer geel dan bruin, dus daar maakte we ons wel zorgen over, maar hij niet, zag geen aanleiding in alle scans en bloed hiervoor. We houden het maar op herstellen na de chemo.
Vandaag is de geboortedag van mijn vader, hij zou 98 zijn geworden als hij nog geleefd had! Alweer 45 jaar dood, ongelooflijk. Mijn moeder heeft die leeftijd net niet gehaald, maar wel in goede gezondheid! Zij stierf vorig jaar in maart. Nu maar hopen dat ik haar sterke genen heb.
Over drie maanden weer terug voor bloedprikken. Ik hoop zo dat ik deze keer een lange periode chemovrij ben, het vreet wel behoorllijk veel energie van je. Nu mag ik herstellen, bijkomen van alles.
Binnenkort heerlijk weer naar Italië, we zijn er aan toe. En als toetje een week skiën in Oostenrijk, kortom we gaan genieten de komende tijd.
Weet je, het moeilijkste is om evenwicht te vinden tussen "het gaat goed" en "ik ben ernstig ziek". Dood ga ik nog niet, maar ik weet dat het ongeneeslijk is. Zolang er nog opties zijn om mijn leven te rekken, blijf ik maar optimistisch. Zo zonder de chemo in mijn lijf is dat ineens weer een stuk makkelijker, je word denk ik ook wel labiel van die kuren.
Prettig is dat ik afgelopen vrijdag eindelijk mijn ervaringsdeskundigheid heb kunnen inzetten. Op de afdeling, waar ik weer was vanwege aanbrengen van de infuusnaald voor de scan, zat een vrouw naast me die behoorlijk overstuur raakte, het was haar eerste chemo. Ik heb haar enigszins gerust kunnen stellen. Als je alles leest - zoals zij deed - wat de bijverschijnselen kunnen zijn, word je behoorlijk angstig. Heb haar verteld dat het ook mee kan vallen, natuurlijk word je er moe van, kun je misselijk worden etcetera, kan ook goed gaan. Blijf dingen doen, maar neem wel je rust. Ze wist nog niet of het bij haar curatief of palliatief was, moest blijken uit wat de chemo doet. Ik zei: "ben al vijf jaar palliatief en zie, ik sta er nog!" Dat geeft hoop!
Voelde goed om iemand tot steun te zijn geweest.
Lieve mensen, maak er wat van.
🌺🌷🌹🌸💐🌻🌼🌺
7 reacties
nu lekker naar bella Italia....😍🤗.
Geniet van jullie vakanties en ik hoop ook dat je die sterke genen hebt. 😜
😘💋
Wat fijn dat je er kon zijn voor die vrouw, dat heeft haar vast geholpen. En wat ik dan weer héél fijn vind, is dat het jou goed heeft gedaan! Weer n beetje energie extra....
Liefs en knuffel
groetjes, Doortje
Enne, zo herkenbaar dat dubbele gevoel; het gaat goed maar toch
groetjes, Syl