Woensdag 22 februari 2017 Genieten

Zo, even een berichtje uit een best wel mistig en koud Italië. We zijn nu drie weken weg uit uit Nederland en dat bevalt ons prima.
Het huis was ontzettend koud, gelukkig hebben we naast de houtkachel ook centrale verwarming dus binnen twee dagen was de kou eruit. Bovendien ook elektrische onderdeken om het bed voor 't slapen gaan even lekker te verwarmen. Altijd een eng ding gevonden, dus nooit willen hebben. Gelukkig luister ik best vaak naar Ton en hebben we die vorig jaar winter aangeschaft! Heel verstandig!
De eerste week veel binnen gezeten omdat het echt te koud was om buiten wat te doen in de tuin. Wel veel gewandeld.
En toen brak zaterdag 11 februari aan en vertrokken wij naar Flachau in Oostenrijk, wat een ervaring.
Het appartement waar we met vrienden en hun twee kinderen verbleven was midden in het dorp en een kleine 10 minuutjes lopen van de skipiste. De hele week tot en met donderdag hebben we prachtig weer gehad, strak blauwe lucht dus volop zon. Genieten, Voor deze twee oude mensjes was het best spannend om op de skiën te staan. We hadden het wel al ooit lang geleden, twee maal eerder gedaan, maar toch....
Viel best mee. Het vervelendste vond ik de eerste twee uur les op de " babyhelling" dat naar beneden skiën was heerlijk, maar om boven te komen moest je een soort handvat pakken, wat achter je benen kon, maar mij dus totaal niet lukte. Gevolg, mijn armen werden steeds bijna uit mijn schouder gerukt. Heb er nu nog last van. Tweede dag met de juf met de skilift omhoog. Spannend, die helling naar beneden. In dit gebied zijn best veel rode hellingen die je steeds een stukje over moest steken. Dat is best eng. Het heerlijke van dit skiën is dat je zo druk bezig bent om jezelf weer veilig beneden te krijgen dat je verder nergens anders aan kunt denken.
Aprés ski is ook een belevenis op zich, lijkt op carnaval, al zijn de mensen hier allemaal hetzelfde verkleed, namelijk skibroeken en onhandige skischoenen!! Vanaf vier uur gaat de muziek extra hard en tegen zessen is het publiek wat echt overblijft een stuk jonger dan wij..... wij waren trouwens dan al veel eerder afgehaakt. Niet vol te houden die herrie.

Sinds zaterdag zijn we weer in ons heerlijke huis in Piemonte. Jammer dat het hier vooral de afgelopen dagen nogal mistig is. Toch inmiddels alweer twee luiken geschuurd en al een keer gelakt!
Ik voel me goed! Hoe lang geleden lijkt het alweer dat ik dacht het niet meer vol te gaan houden met de chemo. Bizar, hoe snel dingen weer veranderen. Net een goed uur gewandeld, met gemak in dit toch wel heuvelachtige gebied. Nergens last van!
Vanochtend even bij de Italiaanse buurvrouw(84) langs geweest en haar dochter heeft me beloofd de volgende keer als ik hier ben mee te nemen naar Asti, om daar in het ziekenhuis eventueel afspraken te kunnen maken om mijn Port-a-Cat te laten spoelen. Dat zou heerlijk zijn,want dan kunnen we langer in Italië blijven zonder hiervoor steeds terug te moeten.
De kinderen en kleinzonen komen toch in 't voorjaar en/ofzomer hierheen, dus die gaan we dan niet missen.
Volgende week rijden we weer naar Amersfoort. Ook daar wachten ons weer aardig wat leuke activiteiten en vooral onze kinderen!!

Ciao.