29 juli 2017. Pfffffff...

Hoe is het nu met mij? Ik zou het eerlijk gezegd niet meer weten. Gisteren ging het best goed, het eten gaat de afgelopen dagen stukken beter, tot vanmiddag. Lekker een boterham met gebakken ei op, en ineens kwam alles er weer uit. Ik denk dat het door mijn hoofd bestraling komt. Ik heb dit met al mijn vorige kuren nog nooit eerder meegemaakt. Was ik net zo blij dat ik al dagen geen kokhals neigingen meer had gehad.
Mischien te snel gestopt met medicijnen nemen? Gelukkig heb ik zetpillen tegen misselijkheid dus die gaan er maar weer in. Je wordt wel superslank!
Trouwens de chemo lijkt wel aan te slaan, want er komt amper vocht bij in mijn buik!! Dat is goed nieuws. Het is maar goed dat we nog niet naar Italië vertrekken want elke dag is hier duidelijk anders.

Ton roept al meer dan een jaar af en toe hier dat hij een kleindochter wil, wat denk je?
Tomas en Sanne pakken dat goed aan, half december wordt een kleindochter verwacht, hoe leuk is dat.

Gisteren hebben we ook bij mijn kapper gezeten, want mijn haar doet niet alleen pijn bij de wortels, ook begint het los te laten. Dus ben ik helemaal gemillimeterd; zie foto. Helaas, maar het is 'n stuk fijner je haar zo te verliezen dan steeds een pluk in je handen te hebben.
Nu vallen er minuscule plukjes uit.

Ik ben tot niet veel in staat en baal daar behoorllijk van, zo gauw moe nu. Ik geef me er toch maar aan over, veel keus heb ik niet.
Hopelijk ziet de dag morgen er weer n stuk beter uit!
liefs
Betty,






5 reacties

Betty, je bent en blijft een kanjer.....groot gelijk dat je het hebt laten kort maken je haar, het is allemaal al erg genoeg en van die plukken in je hand wat toch zou gaan gebeuren blijven je nu bespaard. Fijn dat je buik niet meteen weer vol loopt en minder van dat overgeven maar wie weet gaat dat nog minder worden. Wat ontzettend gaaf voor jullie een kleindochter erbij in december! 
X Vé en Joep

Laatst bewerkt: 29/07/2017 - 17:38
Lieve Betty, ik volg je steeds en vind het allemaal erg krachtig dat jij het allemaal opschrijft in dit blog en doorgeeft!  Ik heb een aantal berichten gelezen maar had geen woorden om te antwoorden.  Ik denk steeds aan je en hoop dat het toch een beetje beter gaat.  Geen vocht in de buik is wel al een vooruitgang lijkt me, maar niet genoeg.  Een kleindochter in aankomst is natuurlijk wel geweldig nieuws, ik ben zelf deels verhuisd van Italie naar Duitsland en vind kleine kinderen zo wonderlijk mooi dat ik ervan overtuigd ben dat het me goed doet. Ik wens je kracht en geduld en ik denk denk aan je!
Laatst bewerkt: 03/08/2017 - 21:48