Nu maar wachtën

Lieve mensen, het wachten is begonnen. Inmiddels ben ik wel hersteld van de ontsteking in mijn urinewegen. De dubbel J katheter zit er nog steeds in. Deze belemmert me flink in mijn bewegingsvrijheid. Zodra ik teveel beweeg verlies ik weer bloed in de urine. Omdat het nog vier weken duurt voordat ik geopereerd word, moet ik me rustig houden . Te veel bloedverlies leidt tot bloedarmoede en dat kan ik nu niet gebruiken. Dat is moeilijk voor mij. Me rustig houden terwijl ik me eigenlijk wel goed voel. Ik krijg last van mijn spieren en gewrichten en pijn aan mijn billen van het zitten. Afzien vind ik het een beetje. Rustig zijn kan ik goed als ik me niet goed voel of pijn heb, maar zo: niet mijn sterkste eigenschap. Ik merk ook dat ik te veel begin na te denken. Het is nog net geen piekeren maar ik moet zeer alert blijven. De Pasen lokt mijn al zijn evenementen en ik mag een kwartiertje lopen. Niet leuk. Maar ik wil die negatieviteit niet. Ik wil positief blijven en zet de radio maar aan met wat leuke muziek en speel een kaartje op mijn tablet. Af en toe doe ik toch nog een balastingaangifte voor ouderen die dat zelf niet kunnen en dat gaat nog wel net. Mijn partner is nu taxichauffeur want autorijden is ook al te veel voor mijn buikje. Afhankelijkheid is ook al moeilijk voor mij. Maar ik bedenk tegelijk dat het ook wel een verwennerij is om je te laten rijden en probeer er maar van te genieten. Ik merk dat ik snel moe ben. Naweeën van de ontsteking, achteruitgang van conditie of is de tumor aan het werk. Ik wil er niet over nadenken en slaap tussendoor een half uurtje en dan gaat het weer. Meermaals per dag zeg ik tegen mezelf: het is wat het is en er komen ook weer betere tijden. Nu is het tijd voor mezelf en mijn eigen gemoedsrust. Ik probeer een goed boek te lezen maar dat lukt ook niet zo best. Snel afgeleid en dwalen mijn gedachten weer andere richtingen uit. Ik besef maar al te goed dta dit de rit uitzitten wordt en er nu eenmaal bij hoort.
We gaan proberen er toch een vrolijk Paasfeest van te maken en wens dit alle lezers ook.
Lieve groet en tot de volgende keer.
Pech 2008