Alléén maar moe. (Even lekker ''klagen'')
Alleen maar moe, dat is hoe ik me voel.. Als ik een paar goede uurtjes heb op een dag vallen die dezelfde dag nog in het niets door het letterlijk te moe zijn een arm of been op te tillen.. Ik wissel mijn uren nu af met de bed en de bank even wat afwisseling...
Vorige week vrijdag, 24 juni een scan gehad. 90 minuten stond in gepland maar dit werd 120 minuten. De artsen hebben ''iets'' gezien bij mijn maag en darmen en wilde daar 2x een aparte en extra scan van.... Wat het is konden ze me nog niet vertellen.. Dat zou ik bij mijn controle afspraak horen op 01-08............................. Nou lekker dan. Ik was blij dat de scan achter de rug was, 2 uur stil liggen in de zelfde houding was bijna niet te doen met handen en armen die elke keer vreselijke kramp krijgen...
Dinsdag telefoon gekregen dat het voor mijn vader nu toch echt tijd word dat ze gaan ingrijpen rondom zijn nieren... Dat wil zeggen dat hij aankomende dinsdag zijn shunt gaat krijgen in zijn arm.. En dat houdt in dat de shunt 6 weken rijpen moet en daarna de nierdialyse gaat beginnen voor hem..... Hij is er zelf vrij nuchter onder en wil maar niet inzien wat er allemaal veranderen gaat voor hem, dat is soms best frustrerend.. Met hem erover praten en proberen uit te leggen dat er dingen veranderen gaan én moeten is het enige wat ik nu even doen kan.. Maar met weinig energie heb ik daar vaak ook de zin niet aan.. Hij kan soms zó eigenwijs zijn *zucht*.
En helaas ook weer slecht nieuws rondom mijn schoonvader.. In november kreeg hij te horen dat hij ongeneeslijk ziek is.. Hij kreeg voor de ziekte die hij heeft chemo om tijd te ''rekken'' en dat lukte, 4 weken geleden is hij na 3 chemo kuren gestopt met de chemo omdat de ziekte op pauze is kunnen zetten, natuurlijk bleef/blijft het de vraag voor hoe lang, we hadden goede hoop.. maar helaas, hij heeft nu al 3 weken diarree, en is inmiddels 17 kilo afgevallen.. Hierdoor zijn de artsen nu zijn ontlasting aan het onderzoeken.. Als de ziekte van zijn botten naar zijn darmen is over geslagen kunnen ze écht niets meer voor hem doen en begint de tijd voor hem echt te minderen.... Over 2 weken krijgt hij eens de uitslagen omdat er ook weer bloed etc onderzocht moet worden.. Er staan weer hele spannende weken voor de deur dus..
Mijn ''emmer'' begint langzaam een beetje over te lopen door de laatste tijd.. Deze maanden zouden de mooiste moeten zijn (naar je huwelijk toe leven en dingen regelen en plannen) maar helaas.. Die tijd is nog niet aangebroken.. Is me ook sterk afgeraden tot augustus. Maar wat is het heerlijk om hier even te kunnen ''klagen'' over alles, op een blog waar wél mensen zijn die je begrijpen...
Gewoon moe, dat is wat ik ben.
Vorige week vrijdag, 24 juni een scan gehad. 90 minuten stond in gepland maar dit werd 120 minuten. De artsen hebben ''iets'' gezien bij mijn maag en darmen en wilde daar 2x een aparte en extra scan van.... Wat het is konden ze me nog niet vertellen.. Dat zou ik bij mijn controle afspraak horen op 01-08............................. Nou lekker dan. Ik was blij dat de scan achter de rug was, 2 uur stil liggen in de zelfde houding was bijna niet te doen met handen en armen die elke keer vreselijke kramp krijgen...
Dinsdag telefoon gekregen dat het voor mijn vader nu toch echt tijd word dat ze gaan ingrijpen rondom zijn nieren... Dat wil zeggen dat hij aankomende dinsdag zijn shunt gaat krijgen in zijn arm.. En dat houdt in dat de shunt 6 weken rijpen moet en daarna de nierdialyse gaat beginnen voor hem..... Hij is er zelf vrij nuchter onder en wil maar niet inzien wat er allemaal veranderen gaat voor hem, dat is soms best frustrerend.. Met hem erover praten en proberen uit te leggen dat er dingen veranderen gaan én moeten is het enige wat ik nu even doen kan.. Maar met weinig energie heb ik daar vaak ook de zin niet aan.. Hij kan soms zó eigenwijs zijn *zucht*.
En helaas ook weer slecht nieuws rondom mijn schoonvader.. In november kreeg hij te horen dat hij ongeneeslijk ziek is.. Hij kreeg voor de ziekte die hij heeft chemo om tijd te ''rekken'' en dat lukte, 4 weken geleden is hij na 3 chemo kuren gestopt met de chemo omdat de ziekte op pauze is kunnen zetten, natuurlijk bleef/blijft het de vraag voor hoe lang, we hadden goede hoop.. maar helaas, hij heeft nu al 3 weken diarree, en is inmiddels 17 kilo afgevallen.. Hierdoor zijn de artsen nu zijn ontlasting aan het onderzoeken.. Als de ziekte van zijn botten naar zijn darmen is over geslagen kunnen ze écht niets meer voor hem doen en begint de tijd voor hem echt te minderen.... Over 2 weken krijgt hij eens de uitslagen omdat er ook weer bloed etc onderzocht moet worden.. Er staan weer hele spannende weken voor de deur dus..
Mijn ''emmer'' begint langzaam een beetje over te lopen door de laatste tijd.. Deze maanden zouden de mooiste moeten zijn (naar je huwelijk toe leven en dingen regelen en plannen) maar helaas.. Die tijd is nog niet aangebroken.. Is me ook sterk afgeraden tot augustus. Maar wat is het heerlijk om hier even te kunnen ''klagen'' over alles, op een blog waar wél mensen zijn die je begrijpen...
Gewoon moe, dat is wat ik ben.
3 reacties
Hou vol.
liefs