1 augustus uitslag dag - Uitgesteld, rust zacht papa.
Lieve papa
Gisteren avond hebben we samen de uitnodigingen voor de bruiloft geschreven, samen een spel gedaan en nog samen gegeten... Vanmorgen toen Tim en ik je vonden, wist ik gelijk.. Ik ben je kwijt.
Je daar zo in je eentje zien liggen brak mijn hart in duizend stukjes, wat was er gebeurd en heb je geen pijn gehad?
Altijd was je er voor me, vroeger maar ook nu. Onze band was al ontzettend close, maar sinds ik ziek werd, is die band nog eens verdubbeld.. Altijd was je er, ik hoefde je maar te bellen en je kwam, zelfs al had je eigenlijk helemaal geen tijd.. Aan 2 woorden had je genoeg, als je in mijn ogen keek wist je hoe ik me voelde of wat er aan de hand was. We hebben zoveel leuke, gekke momenten samen gehad.. Een meningsverschil hadden we ook wel eens maar nooit langer dan 5 minuten.. Langer konden wij niet ''boos'' op elkaar blijven.
Ik ga je missen pap, in alles. Nooit meer samen eten, nooit meer samen spelletjes doen. Nooit meer samen de honden uit laten.. Nooit meer iets samen doen. Het is nog niet te bevatten, mijn hoofd weet het wel maar mijn hart wil het nog niet weten..
Het doet pijn te weten dat je me niet in mijn trouwjurk gaat zien, en tegelijkertijd ben ik blij dat je me al wel op een foto erin gezien hebt en wat was je trots.. Tegen iedereen die je tegen kwam vertelde je trots dat ik trouwen ging, maar ik toch altijd je kleine meisje blijven zou...
Lieve papa.. Ik wilde dat ik dit nog tientallen jaren niet had hoeven schrijven, 1 augustus zal voor ons nooit meer het zelfde zijn.. Ik ga je zo ontzettend missen.. Toen ze je vanmiddag naar buiten hebben gedragen, hebben ze niet alleen jou, maar ook een deel van mij mee genomen....
Hopelijk heb je nu je rust pap en ben je gelukkig.. Hopelijk heb je een mooie reis naar boven gehad. Ik hou van je.
7 reacties
Xx Ria
Lieve meid wat een verdriet. Veel kracht gewenst. Denk aan je