Here we go again

Daar ben ik weer! Het is een tijd geleden dat ik iets heb geschreven. Mijn laatste scan na de chemo was eigenlijk zeer positief. Behalve dan dat er nog een klein beetje aankleuring op de PET-scan te zien was in mijn borst.. zojuist afgelopen maandag een nieuwe scan gehad en vrijdag de uitslag gekregen. Die was helaas niet goed.. de hodgkin zit nu op\bij mijn luchtpijp, in mijn borst is het gegroeid, buik en eerst zat het links achter mijn middenrif en nu rechts.. dat iets zo snel is gegroeid in zo’n korte tijd te bizar voor woorden. Ik begin weer opnieuw met een hoge dosis chemo en een stamceltransplantatie. Morgen belt mijn arts mij weer op voor de verdere plannen. Natuurlijk word ik weer opnieuw geopereerd voor het verwijderen van een lymfeklier voor onderzoek.. tja ze weten al wat het is maar ze moeten natuurlijk zeker zijn. 3 kuren waarbij ik elke 3 a 4 weken 4 dagen in het ziekenhuis blijf.. ik moet namelijk continu vocht toegediend krijgen omdat deze chemo zo slecht voor mijn nieren is. 
 

verder heb ik niets gevoeld er van geen pijn niks.. ik voelde me top ik had energie en alles leek goed te gaan. Nu moet ik de strijd weer opnieuw aan en verlies ik weer mijn haren die zo hard aan het groeien waren.. ook moet ik helaas vertellen dat het tussen bram en mij over is sinds 22 september gisteren dus. 2 klappen in een.. dat word ontzettend moeilijk om deze nieuwe strijd zonder hem te moeten doen, dat word gewoon heel zwaar... natuurlijk heb ik genoeg lieve mensen om me heen maar t is anders dit keer.. ik kom er ooit wel bovenop en dan kom ik sterker terug dan ooit! Voor nu moet ik vechten voor mijn leven en mezelf. 
 

ik probeer uiteraard mijn blog nu weer verder te schrijven te komende periode! 
 

dikke kus,