De dagen na de uitslag

25 september 2019

Er zijn weer een paar dagen voorbij sinds dat ik de uitslag hoorde. De dagen gaan snel maar toch duren ze ook ontzettend lang. Nu vragen jullie je misschien af wat er in mijn hoofd omgaat (0f niet) dat kan ook haha, maar dat zou gek zijn en dan zou je waarschijnlijk deze blogs niet lezen. Wat ook super tof is, is dat zoveel mensen mijn blogs lezen! Misschien word ik nog famousssss. Dan zou ik eerst even een schrijfcursus moeten nemen want ik ben oprecht RUK met leestekens. Maar voor nu wil ik even mijn gedachten uitspreken over de afgelopen dagen.

Zondagochtend ik word wakker. Oh nee wacht ik werd niet wakker want ik was al wakker, slapen lukt niet er speelt te veel in mijn gedachten. Ik mis Bram en denk na over het ziekenhuis en wat er gaat komen. Is dit een nachtmerrie? Vast wel dit kan niet anders zijn dan een nachtmerrie, want ja dit kan toch niet zomaar ineens allemaal gebeuren? Ik sluit mijn ogen, knijp ze even heel hard dicht en dan weer open. Dan zal ik zien dat ik wakker schrik en dat alles weer normaal is. Maar nee deze nachtmerrie is geen nachtmerrie maar de realiteit. Fuck! Fucker de fuck denk ik. Kan er dan ook nog een keer iets mee zitten? 

De afgelopen dagen zijn Alissa en Leanne veel bij me geweest om me op te vrolijken en een knuffel te geven. Dat doet me natuurlijk goed en ik krijg veel steun en liefde van mensen. Dat klote gevoel verdwijnt dan even door afleiding maar zodra je weer alleen bent of je gedachten dwalen af dan voel je je weer net zo kut. Dag bij dag gaat het wel een stuk beter.. alleen ik ben zo'n persoon die niet kan eten als je stress hebt. Ken je dat gevoel? Dat het voelt alsof je een baksteen in je maag hebt, het gevoel dat je bijna wilt overgeven bahh. Ik kan niet goed met stress om gaan nee, maar ja wie wel? Degene die daar goed in is en een oplossing voor weet, geef dan ff een belletje. Oh en kom niet aan met Yoga, dat heb ik gisteren geprobeerd, ik kan de zwevende hond niet meer aanhoren. Wat een ellende was dat zeg haha, maar ik heb wel gelachen en dat is ook ontspanning. Vanmiddag ga ik lekker WIJNEN met mijn vriendinnen altijd goed, gedachten weer even op wat anders in plaats van de hele dag chagerijnen in mijn pyjama, ik kan straks in het ziekenhuis nog genoeg in mijn pyjama zitten. Ik heb ondertussen zoveel pyjama outfits dat ik nog tot mijn 40e vooruit kan. 

Verder wilde ik nog even vertellen dat ik vrijdag 28 september naar de anesthesist moet voor een intake gesprek over de narcose. En dinsdag 1 oktober mag ik weer onder het mes onder volledige narcose. Naja misschien kan ik dan een keer goed pitten thanks guys! haha ik maak natuurlijk een grapje, of ook niet. 7 oktober de uitslag bij mijn arts en ik denk dat in die paar dagen daarna we toch echt gaan beginnen met de nieuwe cocktail (chemo). En dan natuurlijk niet te vergeten de stamceltransplantatie.. die word pittig heb ik me laten vertellen, maar ondertussen kan ik veel hebben dus laat ik dat ook maar op me afkomen. Hoe dat in zijn werking gaat weet ik niet precies.. ik weet wel dat ik rondom die stamceltransplantatie lang in het ziekenhuis moet blijven. Dat word een beetje mijn nieuwe thuis, omdat ik straks zo erg vatbaar ben voor infecties.. en de afgelopen keer met de BEACOPP ging nou ook niet alles super en heb ik ook 2 weken gelegen. Mijn arts vertelde dat ik nu ook wel een paar weken zoet zal zijn in het ziekenhuis. Dus als jullie nog ideeën hebben voor leuke hobby's hoor ik ze graag haha. Netflix en Videoland komt ooit ook mijn neus uit. 

Deze blog word weer veelte lang. Maar ja hoe kut het ook allemaal is nu, ik ga weer knokken! 

Dikke kus 

x