Hier krijg ik mijn laatste chemokuur
Mijn laatste chemokuur is geweest. Mijn kinderen waren heel kort mee naar het ziekenhuis om te zien waar ik mijn tijd doorbracht. Mijn oudste was met name onder de indruk van de playstation en voetbaltafel. 😆
En ik kan het nog steeds niet geloven. Eindelijk ben ik van dit medicijn verlost. Ik heb in totaal 24 chemokuren gehad in het AVL en ik hoop dat dit echt bij de laatste blijft.
En na deze kuur ga ik gelijk door naar Gent voor radiotherapie. Helaas weigeren ze behandeling hier in Nederland. Dit doen ze alleen als de ziekte feitelijk terug is. En dat is nu net een risico die ik niet wil lopen. Ik doe er alles aan om de ziekte niet terug te laten komen. Dus de planning is ruim drie weken naar Gent toe.
Ik vind het maar wat spannend. Ik voel me doorgewinterd op het gebied van kanker, maar bestraling is toch weer nieuw. Ik ben nog steeds niet 100 procent hersteld van mijn operatie. Ik zit nog lager in energie en conditie en ik heb nog last van mijn darmen. Met de chemokuur over de operatie heen, geeft mijn oncoloog ook aan dat herstel wat langer duurt. En dan zo weer bestraling.. Ze hebben al tatoeage puntjes en blauwe markeer lijnen op mijn lichaam gezet. Klaar voor de start.
Ik weet alleen niet of ik er al klaar voor ben. Weer een behandeling en met name zo ver weg van huis. Weer iedereen om hulp vragen om het gezin draaiende te houden.. Het zijn de laatste loodjes van mijn behandeltraject houd ik mezelf maar voor. Ik hoop dat ik hier goed doorheen kom.
Donderdag 20 maart heb ik mijn laatste bestraling en 23 maart stap ik op het vliegtuig. ✈️ Ik houd de zon van Curaçao maar voor me als beloning en daar kan ik en mijn gezin weer helemaal herstellen. 🌴☀️🌴
5 reacties
Ongelooflijk, weer die starheid in Nederland. Goed dat je naar Gent gaat voor de bestralingen. Het vraagt heel veel van jou en je gezin. Heel veel sterkte! Elke dag komen jullie een stapje dichter bij die welverdiende vakantie 🌴☀️🌴
Sterkte met de laatste loodjes en geniet alvast van de voorpret.
Liefs, Monique
He Liefie,
Yeahhhhh je laatste chemo, wat zal dit een raar gegeven zijn. Ik weet nog dat ik het echt niet kon geloven, laatste keer die troep door je aderen, die je beter maar ook ziek maken. Zo fijn dat dit boek hopelijk voor altijd gesloten kan worden 🙏🏼daar gaan we voor 💪🏼👊🏼
Tja, wat moeten nu zeggen over de denkwijze in dit “zorgland” ik begrijp er de halve tijd niks van. Mijn schoonvader 82 jaar maagkanker nog alle behandelingen krijgt, peperduur om maar in de zorgverzekering termen te blijven, 50% kans dat hij er over 5 jaar nog is??? Dan een vrouw begin 40tig een jong gezin het niet voor elkaar krijgt, bestralingen in dit “zorgland” te krijgen, op advies van arts België en hier niet word ingezien als zijnde stukje behandeling na zo’n grote ingrijpende operatie. TRIEST meer kan ik er niet op zeggen.
Lieverd de bestralingen vond ik peanuts tegenover chemo en de operatie. Neemt niet weg dat ik het ook eng vond, maar jij hebt zoveel doorstaan, je zo kranige gehouden als het huilen je nader stond dan het lachen. Jij je steeds weer herpakte en voor jouzelf opkwam. Dit zegt zo ontzettend veel over jou en je gezin.
Probeer het zo te zien, deze 3 weken zijn niet makkelijk maar op een mensenleven het dubbel en dwars waard. Voel jij je eenzaam je weet mij te vinden, dit hoef je niet alleen te doen. “Samen” je bent een kanjer. Nog even volhouden liefie en dan Curacao here we come! Afsluiten van een nare intense periode.
Dikke poen 💋
Liefs van mij 🫶🏼
Nog even volhouden. Bedenken dat het fijn is dat anderen je gezin draaiende houden. Veel kracht en hopelijk vliegen de dagen. Lang leven de mobieltjes en vakanties naar Curacao. Het is je zo gegund.
Liefs, Kato