Ai ai

Dat loopt toch anders dan ik gehoopt had. Gisteren te horen gekregen dat mijn PSA niet met 0,03 gestegen was, zoals ik gewend was vanaf mei vorig jaar, maar met 0,09 naar 0,22. Komende maandag volgt er een PSMA scan en na het multidisciplinair overleg krijg ik dan te horen of er en waar die kankerrakkers zitten.

Het komt mij nu over alsof ik voor de 2e keer kanker heb. De eerste klap kwam in 2013 toen ik na de MRI in Nijmegen te horen kreeg dat het mis was. Het leven gaat verder, alles went, ook het idee dat je kanker hebt vooral als je er eigenlijk geen last van hebt. Wel een rot idee dat er in je lijf iets zit dat je hele leven op de schop kan zetten. De incontinentie zat mij veel meer dwars. Ook de hormoonkuur had weinig bijwerkingen behalve dan de opvliegers bij maaltijden. 

De tweede klap kwam dus gisteren en ik hoop dat het ook deze keer weer went al ben ik bang dat er wat meer ziekenhuis bezoek gaat komen en je dus meer met je neus op de feiten wordt gedrukt. Nu ik mijn blog aan het schrijven ben, merk ik dat de steen in mijn maag die ik in 2013 had, weer terug is. Dat alle emoties die er toen door mijn lijf gierden, dat weer doen. Of ik de rust die ik uiteindelijk toen gevonden heb weer terugvind, betwijfel ik maar ik ga eraan werken. 

Al met al heb ik nu dus 7 jaar kanker (het gesodemieter begon in 2012) zonder zware problemen dus ik klaag niet. Ik hoop alleen dat die zware problemen op grote afstand blijven.

En over “Hoop” gaat mijn volgende liedje.

Er is een lange periode geweest dat ik weinig tot geen hoop meer kon opbrengen. Door steeds weer stijgende PSA waardes, eerst vòòr de operatie, toen erna, en ook na de bestralingen. Je bent ongeneeslijk ziek, je wordt niet meer beter, waar kan je dan nog op hopen? Het antwoord heb ik hierboven al gemeld, dat de zware problemen op grote afstand blijven, en dat de kwaliteit van leven op niveau blijft, dat we, nu mijn vrouw met pensioen gaat nog mooie tijden mogen beleven.

Het liedje volgt binnenkort.

Oh ja, de 2e ooginjectie viel ook erg mee.

12 reacties

Ik hoop, duim en wens met je mee dat je nog heel lang heel veel mooie tijden mag beleven! Samen met je gepensioneerde vrouw en iedereen die je verder lief is

Laatst bewerkt: 07/08/2019 - 20:52

Ik hoop voor jou dat al die zware bijwerkingen wegblijven.  En dat je samen met je vrouw heel lang mooie tijden mag beleven. Ook hoop ik voor jou dat de PSA waarde weer zal gaan zakken. Ook hoop ik voor jou en je vrouw de kwaliteit van leven op peil blijft. Houdt moed.

Laatst bewerkt: 07/08/2019 - 21:05

Ook ik hoop op goede afloop van e.e.a. (de 16e weer bij oncoloog) Houd moed! Hier ook al meer dan 3 jaar het palliatieve leven, met steeds weer afleidingen en hoop. Over 1 week weer een bloedonderzoek op o.a. psa en lever-nierfuncties. Dus het blijft spannend. Het blijft een kleine stijging bij jou , van die psa. Hier al maanden op 1,1 mede door de Enzalutamide en hormooninjecties in bil die geen bil meer is... Dus wat dat betreft zit je lager dan mijn man, met de psa.  Kanker hebben vergt veel van je psychische stabiliteit en je weerstand. Ik maak het van heel dichtbij mee. 

Maar houd je goed en sterk! 

Hartelijks!

 

Laatst bewerkt: 08/08/2019 - 09:18

IK hoop dat je inderdaad nog lang kan wegblijven bij de zware problemen behorende bij prostaatkanker.

Maar laat je niet kisten en ga ervan uit dat alles altijd anders loopt dan je denkt.

Laatst bewerkt: 08/08/2019 - 09:18

Ai, voor jou dus ook slecht nieuws. Waardeloos, echt waardeloos. Ik hoop ook zo voor jou dat je nog een lange, mooie tijd met je vrouw samen kunt beleven. Er ligt vast nog het nodige op de plank voor je. Je bent hier nog niet klaar en we willen nog veel mooie liedjes van je beluisteren! Heb ook de stukken van jullie beiden op de 'voorpagina' gelezen. Mooi geschreven. 
Je blog is indringend en je houdt mij ook een spiegel voor: alsof je voor de tweede keer hoort dat je kanker krijgt, die gevoelens van het begin weer terug.
Zoals je weet kreeg ik ook slecht nieuws, maar ik wilde me er te snel overheen zetten. Ik herpak me wel, hop, even een paar weken bestralingen en gewoon weer verder leven. Maar ik houd mezelf voor de gek. Ik voel me net zoals jij beschrijft.
Dat is niet fijn, maar bedankt voor het inzicht.

Sterkte, moed en vooral hoop gewenst,

Hanneke

Laatst bewerkt: 08/08/2019 - 09:41

Bedankt voor je reactie Hanneke.
We gaan het weer een plaatsje geven en dat zal ongetwijfeld even duren. Als het plaatsje gevonden kan worden ...

Zoveel mogelijk van het nu "genieten" maar wel realistisch blijven.

Laatst bewerkt: 08/08/2019 - 13:38

Dat is zeker ai ai.... Ik duim toch voor positief nieuws! Sterkte voor jullie in deze weer spannende en onzekere tijd! 

Liefs, Leontien 

Laatst bewerkt: 08/08/2019 - 19:16

Dag Tipo,

't Houd maar niet op. Ik hoop dat je (weer) de energie op kunt brengen om ook deze "aanval" te pareren. Ik geniet van je liedjes en wil dat graag nog 'n hele tijd blijven doen. Veel sterkte Tipo.

Groet,

René

Laatst bewerkt: 12/08/2019 - 16:15

Echt Rot nieuws. Ik weet dat je weer een strijde gaat tegen deze "onzichtbare" vijand. Ik hoop dat de uitslag goed is. Veel sterkte!

Laatst bewerkt: 13/08/2019 - 21:14