Luchtweginfectie

Het is maandag 25 november 2019, mijn vrije dag, zoals elke maandag. Papa is sinds anderhalve week verkouden, grieperig. Een week daarvoor is er een foto van zijn longen gemaakt en de huisarts gaat uit van een luchtweginfectie, antibiotica wordt voorgeschreven en het advies rust te houden. Deze maandag de 25e belt papa me of ik met hem naar de huisarts kan gaan, hij wordt nu toch wel erg benauwd, de antibiotica slaat niet aan en zelfs t stukje van de voordeur naar mijn auto kost hem veel energie. Eenmaal bij de huisarts, waar we natuurlijk eerst een half uur moesten wachten voordat we geholpen konden worden, gaf hij aan dat papa er niet van op moest kijken als hij die middag naar het ziekenhuis zou moeten. En zo geschiedde, die middag is mama samen met papa naar het ziekenhuis gereden. 

Op de eerste hulp aangekomen werden er allerlei vragen gesteld over zijn gezondheid. Papa was een gezonde man, was nooit ziek. Had als kind al last van astma en bronchitis dus wat benauwdheid was niet meteen reden voor zorgen. Daar op de eerste hulp werd er de eerste keer benoemd dat kanker een oorzaak van zijn klachten zou KUNNEN zijn. Iets wat je op dat moment zo vlug mogelijk wegwuift want er zijn nog honderden dingen meer. 

Na de verschillende vragen, tests en het zetten van een drain wordt papa naar de longafdeling gebracht. Doordat de drain het vocht laat afgelopen voelt papa de benauwdheid minder worden. 
En dan begint het wachten op duidelijkheid, wat zorgt voor de aanmaak van zoveel vocht? Wat is er aan de hand? En welke kant gaan we op? En dan besef je je, dat dit waarschijnlijk helemaal geen luchtweginfectie is.