Effe wennen, effe anders

onze eerste week samen zit erop, en we hebben het gevoel dat we voor 1 maand dingen hebben gedaan.
Kerstnacht zijn we naar Kathleen en haar Ex man Charlie gegaan, lekker gegeten, en toen we weer bij Kathleens huis waren lekker gezellig bijgepraat.
Haar ex man en ik hebben veel overeenkomsten in leven en werken, en we hebben zeker de humor, mee.
2 nachten bij Kathleen blijven slapen, en de 2e nacht een beetje doorgezakt, en dan komen de emoties bij Fee los, dat ze problemen heeft met haar korte termijn geheugen.
Ze was eerder naar bed gegaan, en lag huilend in bed, omdat ze zich door de toestand met haar hoofd, ongelukkig voelde, Kathleen is bij haar  gaan zitten, en ik ben naar beneden gegaan, niet dat ik Fee in de steek liet, maar het werd mij even teveel, want ik voelde weer die machteloosheid, die ik jarenlang bij Margreet heb gevoeld, en Kathleen en zij, beschouwen elkaar als zussen, en ze kent haar al meer dan 20 jaar.

Ik wist even niet waar ik het zoeken moest, was gewoon verdrietig, maar ik kan dat niet aan Fee laten zien, die voelt zich dan nog veel ongelukkiger, vandaar dat Kathleen het over nam
Kathleens man (laat ik hem maar zo noemen) zag het, gaf me een knuffel, en hop daar kwamen de tranen.
We hebben een goed gesprek gehad, en hij heeft h eel veel respect voor me, omdat ik Fee niet in de steek zal gaan laten, en ik voel dat ook zo, ze heeft me nodig, gaat vooruit, maar heeft nog een lange weg.
Fee zei, dat als het niet meer goed met haar komt, ze niet wil dat ik mijn leven opoffer, dat wil ze niet, maar ik heb haar gezegd, dat dit niet haar beslissing is om te nemen, maar mijn beslissing is om te blijven.
Even heftig, even teruggeworpen in de tijd.

Charlie zei later, het mooiste van onze kerst met zijn vieren, vind ik, dat ik jou heb leren kennen, je bent een goede man, en als Kathleen en fee  vinden dat ze zussen zijn, ben ik je zwager, want we hebben beide een hoge dunk van elkaar.
Maar het was een bijzondere kerst.
Zowel Kathleen als  Charlie, hebben gezegd, wij komen hier samen doorheen, en als je ons ooit nodig hebt, zijn we er voor je, al wil je alleen maar praten.
En weer voel ik me een geluksvogel, ik heb vrienden gevonden.
Vandaag gaan we bij de Lockharts langs, de mensen die Fee, als haar 2e ouders beschouwt, gezellig naar Musselburgh, en ik vindt het belangrijk, dat ook zij zien, dat degene die zij als de dochter, die ze nooit hebben gehad, in goede handen is.
Fee en ik komen steeds dichter bij elkaar, en als ik al twijfels had, zijn die nu, helemaal verdwenen.
Alles voelt, alsof we elkaar al jaren kennen, alles kan besproken worden, en de spontane humor tussen ons, is geweldig.
We gaan voor, En ze leefden nog lang en gelukkig, want het blijft een sprookje, een kerstverhaal, dat we graag doorvertellen, want het maakt mensen gelukkig, niet alleen voor ons, maar ze gaan zelf ook weer in de liefde geloven, net zoals Kathleen heeft gedaan.

Ik wil iedereen graag bedanken, voor alle knuffels, en liefde die ik het afgelopen jaar heb mogen ontvangen, en voor alle kansen die ik heb gekregen, om jullie hetzelfde te mogen geven.
Het jaar zit er bijna op, en ik wil jullie allemaal een fantastisch 2015 wensen, en dat jullie ook geluk op je weg vinden, in welke vorm dan ook