De verantwoordelijkheid na het overlijden van mijn oma

Het is 11 oktober in het jaar 2019.

Gisteren is mijn oma overleden, ze had uitgezaaide longkanker wat haar fataal was. 

Nu ja, bewust gekozen fataal zeg maar. Ze heeft namelijk zelf kunnen kiezen wanneer het voor haar genoeg was.

Ze heeft de keuze gehad om euthanasie te laten uitvoeren.

Dit heeft ze dan ook laten doen, hier thuis beneden in de keuken op een ziekenhuisbed.

Het heeft haar gelukkig een hoop (meer) afzien bespaard. 

Ik ben 17 jaar wanneer het gebeurde.

Een gewone bijna meerderjarige tiener die niet graag naar school ging. Ik hield van uitgaan en feesten. Ik was dan ook een echt feestbeest!

Maar vanaf de bewuste 11 oktober moest ik volwassen zijn en verantwoordelijkheid nemen die niet voor mij bestemd was om alleen te dragen. Maar ik deed het toch, tot op de dag van vandaag ongeveer 6 jaar later. 

Ik werd mantelzorger van mijn grootvader met COPD.