Under pressure en detour

Er wordt mij weleens ingefluisterd dat ik teveel beredeneer. Maar dat zit in de aard van het beestje. Begrijpen, plannen, regelen, zorgen dat het kankerproces zo foutloos mogelijk loopt. Er is geen "had ik maar" bij mij. Nou ja, misschien dan. Die eerstelijns hormoonkuur had achterwege kunnen blijven, zeker omdat direct gestart werd met de tweedelijns, waarbij voorkomen werd dat testosteron de kankercel bereikte. Dat had mogelijk kwaliteit van leven kunnen verbeteren. Dan had ik naderhand ook geen testosteron hoeven te smeren. Ik vrees dat de doctrine hoe minder testosteron hoe beter, ongeacht mijn ervaring nog steeds de gouden regel is.
Under pressure. Queen en David Bowie zongen hier over, waarschijnlijk in een andere context dan de mijne. Under pressure is het bot. Deling van cellen is gelimiteerd naar behoefte van afsterven, maar dat geldt niet voor kankercellen. Die blijven ongeremd delen. En daardoor wordt de druk in het bot groter. Minder als de uitzaaiing aan de buitenkant van het bot zit; daar kan het extra volume weg in de weke massa er omheen. Maar bij een uitzaaiing in het bot, kan de druk alleen weg als er een fractuurtje in het bot ontstaat. Aan dat bot wordt nu gewerkt. Een infuus met radium 223 bestraalt de uitzaaiingen in het bot. En hoewel er nog niets is gemeten wat vergelijkbaar is met een vorige meting, denk ik wel dat er wat gebeurt. Botuitzaaiingen kunnen bij bestraling tijdelijk extra zeer doen. Check!
Detour. Geen bijpassend nummer, jazz is niet mijn ding. Over twee weken wederom bloed laten prikken en dan spreek ik ook mijn Bergman weer, die onlangs bijzonder hoogleraar prostaatkanker is geworden. Misschien neem ik een tompouce van bakker Swart uit Wervershoof voor hem mee om dat te vieren, maar ik ga hem zeker een vraag voorleggen. Ik heb een stalpoot. Een dik been, omdat het lymfevocht wordt geblokkeerd door een verziekte lymfeknoop. En naar wat ik begrepen heb, heeft het bovenbeen het meeste last van die verstopping. Het onderbeen maakt ook wel gebruik van die lymfe, maar minder. Door die verstopping moet het lymfevocht zelf een weg zoeken naar lymfeklieren in het bekken, de rug en de hals door het omliggende weefsel. En dat is veel vocht door dunne haarvaatjes. Toch zeker een liter of twee per dag schat ik zo. Wat nou als daar een omleiding om die verstopte lymfeklier wordt gelegd. Lymfeklieren verwijderen wordt ook gedaan.
Nou hoeft hij er van mij niet uit, een omleiding met een bordje "Doorgaand rijverkeer gestremd" vind ik ook al genoeg.
8 reacties
Waardevolle info, bedankt.
Het is jammer dat je die ellende moet ondervinden en toch leer ik vaak bij van je uitleg. Als ik hoor van "bot onder druk" en "verstopte lymfeklier" dan denk ik wel "amai dat moet pijn doen" en dan hoop ik dat je daar nu toch eindelijk wel wat beterschap in gaat mogen ervaren... 🤞🤞🤞
Voor dat bot onder druk krijg ik pijnstilling en die werkt goed. Als er extra pijn ontstaat doordat de bestraling de kanker een kopje kleiner maakt, dan kan ik extra kortwerkende oxycodon bijnemen. Dat doe ik liever niet, want eigenlijk mag je na elke wijziging in de hoeveelheid oxycodon gedurende twee weken niet autorijden (en ook niet motorrijden) vanwege mogelijk afnemend reactievermogen. Bij politiecontrole kunnen ze dat ook meten in de blaastest dat je onder invloed bent van geestverruimende middelen.
Die verstopte lymfeklier is alleen maar lastig. De knie kun je lastig buigen, als je niets doet aan tegendruk, dan kan het lymfevocht in het been verharden en dan krijg je dat nooit meer weg.
Heb je al lymfdrainage gehad?of kan dat niet bij jou
Mij heeft het enorm geholpen. Je leert het ook zelf . Eerst doet het erg zeer, maar na een tijdje merk je het verschil.
In Medemblik zit een goed
Lymfedrainage krijg ik als onderhoud elke 6 weken of korter naar behoefte. Eerlijk gezegd vind ik de drainage niet zoveel voorstellen, omdat in een sessie van effectief twintig minuten wat vocht wat oppervlakkig ligt wordt weggestreken richting de lies. En wat weggestreken is, is binnen een dag weer aangevuld.
Wat wel goed is, is het dieper liggende zich verhardende lymfevocht soepel masseren. Dat is pijnlijk, maar wel noodzakelijk. En je krijgt natuurlijk controle van het been op wondjes e.d..
Jammer dat het bij jou weer snel is volgelopen. Ik kreeg elke 2 weken . Pas na dat er resultaat was te merken , werd het om de 3 weken.
Bij mij is er door dat gehannes van wie moet nou wat doen bijna vier maanden verlopen voor er effectief wat aan het teveel aan vocht is gedaan. En het been is nooit meer echt slanker geworden. Onderbeen gaat goed, maar dat bovenbeen blijft zeuren.
Hej Zweef,
Is inzetten op lymfe drainage dan niet de aangewezen weg. 2 x per week als start? Heb ik wel gehad hoor met de melanoom operatie… nu na 14 ( !) jaar nog elke 4 tot 6 weken en en het blijft nodig, ook met kous, ik zou het even navragen…Want dit is niet fijn …..
Liefs Fram