Kabelboom

Ik dacht er te licht over, omleidinkje, bord doorgaand stroomverkeer gestremd en klaar. Klierende klier buitenspel. Dat werkt dus niet zo. En dat zonder aan Bergman te vragen. 

De lymfebanen naar de lymfeklieren zijn geen rivierdelta's waar kleine stroompjes overgaan in beekjes en rivieren, maar het is een bundel van afzonderlijke haarvaatjes. Het leidinkje vanuit mijn kleine teen loopt helemaal door tot de betreffende lymfeknoop. En vanuit mijn ringvingerteen loopt er ook zo'n leidinkje. En ook vanuit de drie andere en misschien vanuit de grote teen wel twee. En al die aparte draadjes komen allemaal afzonderlijk samen, allemaal aangesloten op een eigen aansluitpunt. En daarom is wat ik eerst dacht niet mogelijk. Helaas, niks aan te doen.

Nou ja, misschien wel wat. De behandeling bij de oedeemtherapeute had ik twee weken naar voren getrokken. De vorige keer was er wat verhardend lymfevocht gemasseerd om het weer soepel te maken. En hoewel intervallen van 6 weken eerst wel goed gingen, moeten we het nu eerst stevig aanpakken. Volgende week weer op de tafel. Verder adviseerde zij tegen de vermoeidheid om regelmaat te betrachten. Zelfde tijd uit bed, zelfde tijd er weer in. Rustmomenten van een kwartier om te voorkomen dat het lijf in een diepe rust komt. Van daaruit weer op gang komen is vaak vermoeiender. En regelmatig een stukje lopen, want dat stimuleert de pompwerking van de lymfen en verwerking van vocht. Het hoeven geen halve marathons te zijn, maar een stukje strekdam of rondje Buurtje draagt al bij.

Nu op weg in de trein naar Amsterdam om alvast bloed te prikken. Dat morgen om 8 uur te moeten doen, dat zou mijn regelmatigheid wel erg doorbreken.

Kan ook te gek, hè!