Stoer en sterk ? ...... nu even niet....

Stoer en sterk ? ...... nu even niet....

5 juni 2015

De informatie in de blogs bestaat uit persoonlijke ervaringen van (ex-)patiënten en hun naasten. Dit is ervaringskennis. Meer informatie.

Lichamelijk valt het deze kuur enigszins mee, komt dat omdat alles 'bekend' gaat aanvoelen, of omdat mijn lijf er aan gaat wennen (zou niet goed zijn denk ik) of omdat de klachten echt iets minder worden?

Wat mij het meeste dwars zit deze keer is dat mijn smaak weer weg is, je hebt best wel trek in eten, maar alles, maar dan ook echt alles smaakt nergens naar. Zoet, zout, zuur, maakt niet uit, alles smaakt heel vlak, een beetje naar rubber ?
Je weet uit je geheugenbankje dat voedsel een bepaalde smaak zou moeten hebben, en dan heb je daar zo'n trek in, dan neem je een hap en .... niets..... bleeeeh

Naast dat smaakverlies zijn er natuurlijk ook wel andere klachten, maar klinkt misschien stom, die ga je relativeren. Ja, ik ben weer heel erg moe, en ja ik heb weer krachtverlies in mijn benen, maar moet ik het daar nu weer over gaan hebben, moet ik daar nu weer over gaan klagen?
Je wilt helemaal niet klagen, je wilt gewoon stoer en sterk overkomen naar de buitenwereld.
Maar de werkelijkheid blijft dat je alle reden hebt om te klagen...... stoer en sterk.... nu even niet....

Omdat de chemo-molen volop draait en ik al op de helft ben, maakt mijn (kale) koppie al weer overuren over het vervolgtraject. Hierna komt de operatie. En hoewel me dit minder verschrikkelijk lijkt dan de chemo, is het toch geen peuleschilletje. Ze gaan wel 1 van mijn borsten weghalen, ze gaan me verminken....... en wat me bezighoud is of het niet verstandiger is om beide borsten meteen te laten amputeren, want ik wil dit circus niet nog een keer meemaken..... ik lees te vaak bij lotgenoten dat de kanker toch weer terugkomt in de gezonde borst.... op 18 juni 2015 hebben we een afspraak bij de chirurg en ik heb mijn vragenlijst al weer klaar hoor, en de vraag 1 of 2 tieten staat erbij !!!

En ik ben over het algemeen sterk en ik kom ook hier (samen met mijn gezin, familie en vrienden) wel weer uit..... maar nu even niet......

 

2 reacties

Lieve schat, Het is toch ook geen kattenpis! Gelukkig vinden we hier een plek om ruimte te bieden aan alle emoties die we gewoon beléven. Natuurlijk zijn er momenten dat we onze ogen uit ons hoofd huilen. Maar het is ook om te huilen.. Kom maar. Huil maar. Een digitale omhelzing van mij..
Laatst bewerkt: 29/06/2017 - 19:51
Het feit dat je de kracht hebt om te schrijven geeft al aan hoe je bent 
En inderdaad die operatie daar mag je best tegenop zien maar het is nog niet zover.
stap voor stap ga jij winnen !!!
en wij huilen en bidden met elkaar mee, dat vind ik zo bemoedigend.
dikke kus

Laatst bewerkt: 29/06/2017 - 19:51