Opmaken voor het nemen van de volgende hindernis....

Opmaken voor het nemen van de volgende hindernis....

15 augustus 2017

Hier zit ik dan, heerlijk buiten op mijn vakantieadres.
In Nederland weliswaar, dus niet zo mooi weer, maar toch....

Als straks deze vakantie voorbij is begint het 'normale' leven weer.
Werken, kids weer naar school, boodschappen doen, wassen, je kent het wel.

Maar wat er ook aan zit te komen is de volgende operatie, en deze spookt steeds vaker door mijn hoofd hoe meer de datum dichterbij komt.

Dinsdag 12 september is de dag dat ik weer naar de operatiekamer mag.
Het zal een hele verbouwing worden, maar toch ben ik lang niet zo nerveus als dat ik was voor de diepflap.

Allereerst zal de expander uit mijn rechterborst gehaald worden en komt daar wederom een siliconen prothese in. Verder wordt mijn linkerborst voor de 3e keer !!!! verkleind.
Ook worden er bij mijn rechter (nep) borst plooien opgevuld en rechtgetrokken.
Voor de vulling van deze plooien wordt mijn eigen buikvet gebruikt, welke ze eerst dus wegzuigen. Door de diepflap operatie, waar ze dus een groot ovaal stuk buikvel hebben weggesneden, zijn aan beide kanten van mijn lichaam (net boven mijn heupen) een soort ezelsoren ontstaan (wat trouwens vaak gebeurd), deze worden ook weggehaald. Tijdens de operatie zal worden besloten of ze gewoon een stuk huid wegsnijden of dat ze vet wegzuigen op deze plekken. Ook mijn navel komt nog aan bod tijdens deze verbouwing. Door de diepflap ligt mijn navel iets te laag, dit willen ze verbeteren door onder mijn navel vet in te spuiten. En als laatste zal ook aan de zijkant van mijn rechterborst (onder mijn oksel, richting rug) vet weg worden gezogen. Bij 1 van de eerste operaties hebben ze dit wel aan de linkerkant gedaan maar dus niet aan de rechterkant. Hierdoor loop ik een beetje scheef en dat kan natuurlijk niet 😂😂😂 ff grapje tussendoor 😉

Omdat ik bijna niet zenuwachtig ben, ben ik er stellig van overtuigd dat het deze keer wel allemaal gaat lukken. En ik ben in goede handen, de beste handen die je je kunt bedenken, dus..... ik hoef gelukkig ook maar 1 nachtje te blijven.

Wat ik echt heeeeeeeel erg hoop is dat ik hierna niet nog een keer geopereerd hoef te worden, ik vind het goed zo, ik heb er genoeg achter de rug..... (dit wordt operatie nummer 8).

Omdat ik niet nog een keer geopereerd wil worden (zover ik zelf kan bepalen) heb ik ook al besloten dat ik geen tepel van eigen weefsel op mijn nepborst laat maken. Ik ga de tepel in 3D laten tatoeëren.

pffff wat een opsomming van klinische zaken is dit verhaaltje geworden zeg.
Maar ja, dat zijn nu eenmaal de feiten, ik kan er niet omheen.
O... ik heb echt de laatste maanden wel eens gedacht 'ik stop ermee', 'ik wil niet meer'.
Maar op dit punt kan dat helemaal niet omdat die expander eruit moet.
Gelukkig maar dat dit ding eruit gaat want ik heb een knetterharde tiet, lijkt wel een baksteen....
Er staat natuurlijk 24/7 enorme spanning op met als doel het oprekken van de huid.

En tja, als ik dan toch onder zeil moet reviseer dan ook de rest maar 😀

Nieuwsgierig naar het resultaat van deze operatie ben ik wel, hopelijk komen we dan weer wat meer in de richting van een normaal lijf....

Een enigszins normaal lijf is natuurlijk prettig, maar het allerbelangrijkste is dat die rotziekte wegblijft. Daar ben ik me ook erg van bewust. Maandag 4 september moet ik weer voor de jaarlijkse BPK (Borsten Periodieke Keuring) en dat is weer erg spannend........
Woensdag 6 september krijg ik dan de uitslag.... maar gelukkig gaat mijn vriendinnetje dan mee.... (manlief heeft geen vrije dagen meer).

Zo, jullie zijn weer bijgepraat, en na de operatie volgt uiteraard weer een verslag, compleet met foto's.