2 jaar na de diagnose.....

2 jaar na de diagnose.....

24 maart 2017

24 maart 2015, dat was de dag dat ik te horen kreeg dat ik borstkanker had....
Het lijkt veel langer geleden maar toch zijn de laatste 2 jaar voorbij gevlogen.

Het klinkt misschien raar, maar ondanks alles voel ik dat ik sterker en mooier ben (van binnen) dan daarvoor. Een mens is net een elastiekje, je rekt mee met de dingen die je overkomen en je schiet vanzelf weer terug in de oude vorm.

Ik wil zo graag dat alles weer 'gewoon' is. Gewoon werken en je verheugen op ieder weekend.
Mopperen op het slechte weer alsof dit het enige is waar je je druk over hoeft te maken.
Ik ben er stellig van overtuigd dat dit ook echt weer gaat gebeuren. Ik moet nog een paar 'kleine' hindernissen nemen en dan zal ik weer volledig opgaan in de maatschappij als 1 van velen.

Ik knap al aardig op, mijn buik krijgt alweer een beetje een normale vorm en ook mijn 'tiet' ziet er minder afschrikwekkend uit.

1 week na de operatie ben ik bij dr. F. geweest voor controle.
De drains mochten er gelukkig al uit.
Wat een ellende zeg die dingen. Je voelt je al lamlendig, emotioneel en verloren over alles en dan ben je nog meer beperkt door die slangen in je lijf..... in de wachtkamer, zittend als een lam vogeltje in mijn rolstoel, kon ik ook niet stoppen met huilen door het zelfmedelijden dat ik voelde. Toen we eindelijk naar binnen mochten was ik zoooooo blij dat ze eruit mochten, er viel een last van mijn schouders.

Daarna zo goed als het ging de spreekkamer van de dokter in gestrompeld.

Zij vertelde nogmaals dat ze het zo erg vonden dat de operatie niet was gelukt.
Ik zei dat ik me er al bij had neergelegd en nu vooruit moest kijken.
Zij vond mij een zeer sterke vrouw, meestal zien zij een andere reactie na zo een mislukte operatie. Tja.... wat moet je daar nou op antwoorden ?

Ik heb heel veel vragen gesteld en dingen afgesproken.
Ik wil absoluut geen operatie meer om een borst van eigen weefsel te krijgen.
Dit zou dan inhouden dat er een stuk weefsel van mijn bil, rug of heupen afgehaald zou moeten worden en dat ik wederom zo een zware operatie moest ondergaan. Nee.... dit nooit meer....

Wat we nu gaan doen:
De expander zal weer moeten worden opgevuld, naar verwachting 80 cc per week, we beginnen hiermee op donderdag 30 maart. Wanneer de expander genoeg gevuld is, na 4 à 5 weken, volgt er een rustperiode van 3 maanden om de huid op te rekken. Daarna (verwachting in september) zal de expander eruit worden gehaald en weer een siliconen borst erin.
De artsen gaan hun best doen om die verrekte plooien uit mijn borst te halen zodat ik er uiteindelijk toch nog iets beter op wordt vergeleken met vóór de diepflap operatie.
Tijdens deze operatie wordt mijn buik dan ook gecorrigeerd (door het weghalen van een stuk buik zijn er aan de zijkanten ezelsoren ontstaan, een soort extra love handles hihi).

Oké jullie zijn weer op de hoogte.... ik ga nu weer verder met het zo snel mogelijk weer in conditie komen en spreek jullie weer snel..