Gedicht

 Gedichten schrijven is niet mijn 'core business' op kanker.nl. Dat is bloggen. Maar ik heb eens een gedicht geschreven. Recht uit mijn hart. Voor Kaatje, over wie ik in vorige blogs wel geschreven heb. Kaatje, een lotgenote, die vriendin werd. Mijn lotgenoten vriendin. In juli 2016 heb ik dit voor haar geschreven en in een kaart naar haar toe gestuurd. Ik wil het graag met jullie delen.  Ter bemoediging voor al die lotgenoten die elkaar tot steun zijn. Kaatje zou het vast goed gevonden hebben. 

Voor Kaatje 

We leefden in vanzelfsprekendheid

Met dromen in ons hoofd

En plannetjes voor 'later'

Maar opeens daarvan beroofd.

 

Een sluipmoordenaar in ons lichaam

loerend op ons leven.

Met vernietigende klauwen

weinig hoop te geven.

 

We bleken taaier dan gedacht

'de kerst' werd wél gehaald.

We bogen wel, maar braken niet

behandeling had resultaat.

 

Maar we zijn niet alleen een lichaam

ziel en geest leden ook pijn

op zoek naar lot verwanten

het kan geen toeval zijn

 

dat we  op elkaars pad zijn gekomen

we delen hetzelfde zeer

voelen elkaars verdriet en hoop

en ook nog zoveel meer;

 

onzekerheid, humor, kwetsbaarheid

wat een herkenning bij elkaar

het lijkt een vriendschap van jaren,

het wederzijdse delen maakt het minder zwaar.

 

Lieve Kaatje, prachtmens, sterke vrouw,

ik ben zo blij dat ik je ken,

en je moet weten

dat je veel in mijn gedachten ben(t)

 

Ik hoop, ik wens, ik bid

dat het ons is gegeven

elkaar nog lang tot steun te kunnen zijn

en met onze dierbaren hier te mogen leven.

Liefs

(Kaatje overleed op 22-05-2019)

 

8 reacties

Lotgenoten onder elkaar. Prachtig intiem om deze vriendschappen te lezen.

Alleen die laatste wrede zin............

Laatst bewerkt: 13/02/2020 - 04:18

Ja Paul, dat is ook wreed. En helaas de realiteit.

Maar ik ben dankbaar voor wat er was. Want wat was, is voor nu nog steeds van waarde. Dat is ook de reden voor het delen van het gedicht; het is waardevol dat we elkaar hier op kanker.nl kunnen een beetje kunnen troosten of raken met woorden. Dat doe jij ook Paul, met je gedichten.

X

Laatst bewerkt: 13/02/2020 - 09:30

Ontroerend prachtig, pijnlijk, mooi en zo waar. En precies wat ik hier op de site ook vaak voel. Het is een poosje geleden, maar ik pak de doos tissues er even bij.

Dank je wel voor het delen! Veel liefs XXX 

Laatst bewerkt: 13/02/2020 - 09:57

Lieve Lenneke,

Een prachtige ode aan jouw vriendin Kaatje, aan jullie vriendschap. Wat zul je haar vreselijk missen! 
Bedankt dat je dit mooie gedicht ook aan ons stuurt. Net als jij ervaar ik ook vriendschap hier op kanker.nl. En ik heb het geluk, ook een aantal mensen persoonlijk ontmoet te hebben bij de lunch en deelnemersdag, waaronder jou. Ik hoop dat er binnenkort weer zoiets georganiseerd wordt en dat we er weer bij kunnen zijn.

Ook ontroering weer bij Pooh en Piglet. Hoe kan een tekenaar zo veel laten zien met een oogje dat feitelijk alleen maar een stip is? Ik zie er trouwhartigheid in, echte vriendschap, een beetje verbazing daarover, en vooral tevredenheid.
Zo mooi. Ik vind het Kunst.

Liefs en veel sterkte,

Hanneke

Laatst bewerkt: 13/02/2020 - 10:17

Mooi, prachtig maar ook verdrietig om te lezen dat ze er niet meer is. En ja dat is deel van ons leven. We krijgen er per dag heel veel lotgenoten bij. Jammer dat is inderdaad realiteit. 

Waardevol zo'n goede vriendschap met lotgenoten. Wat zul je haar missen.

Liefs Alice 😘

 

Laatst bewerkt: 13/02/2020 - 22:13

Dank je wel voor het delen van dit prachtige, ontroerende en oh zo herkenbare gedicht. xx Kim 😘

Laatst bewerkt: 24/02/2020 - 11:27

Ik ben zéér van de gedichten.....

Prachtig! 
Ontroerend!
Bijzonder!
Liefdevol!
Kankerrealiteit....

Laatst bewerkt: 03/02/2021 - 16:33