Weer thuis

De ziekenhuisopname is me niet tegenvallen. Ik heb het goed doorstaan, nauwelijks pijn gehad en de verzorging en het eten was prima. Nu ben ik alweer een paar dagen thuis en dat is natuurlijk wel de allerprettigste plek om aan te sterken. De kinderen komen om beurten even langs. Zo lief, ze zijn ontzettend met me bezig en blij dat ik weer thuis ben. Natuurlijk kom ik de man met de hamer ook tegen. Zaterdag komt alle vermoeidheid eruit en slaap ik veel. Zondag gaan mijn man en ik lekker een rondje wandelen. Heerlijk weer naar buiten, dan is het net of er niks aan de hand is. Toch zeg ik tegen hem uit het niets: Goh, en dan heb je zomaar een zieke vrouw. Ik vind het voor hem ook heel wat, zijn leven ziet er nu ook ineens heel anders uit. Hij antwoordt nuchter als altijd: Ja Mootje, het is even niet anders.

De operatie is achter de rug, die hobbel is genomen, de tumor is eruit, eventuele lymfeklieren ook en dat geeft een bevrijdend gevoel, maar toch niet helemaal. Alles wat is weggenomen gaat men nu minutieus onderzoeken. Ik maak me zorgen. Woensdag 9 december hebben we de afspraak staan met de chirurg en dan zullen we het horen. Ik vraag me af of de uitslag niet al eerder te vinden is op MijnDijklander.nl, en of het dan verstandig is om dat alvast op te zoeken……. Ik weet het niet.
Misschien een vraagje voor de casemanager.

30 november 2020

Het is maandagmorgen en er staat een belafspraak gepland met het ziekenhuis. Toevallig is het casemanager Sylvia die belt om te horen hoe het met me gaat.
Ik vertel haar dat de wond goed geneest, ik geen pijn heb, maar weinig gevoel heb in mijn oksel en borst. Ook is het opgezet. Ze vertelt dat de gevoelloosheid erbij hoort, dat het heel langzaam terug kan komen maar misschien ook wel helemaal wegblijft. Als de wond nog meer gaat opzetten door vocht en er komt spanning op de hechtingen dan moet ik bellen.
Ik vraag haar of ik straks mag gaan douchen en dat mag.

Of ik nog meer vragen heb? Ja hoor!
-De oefeningen gaan goed, mag ik ook buikspieroefeningen doen, als ik toch al lig, maar dan met mijn armen langs mijn lichaam? Ja hoor, geen probleem.
-We zijn lekker aan het wandelen. Prima!
-Mag ik ook al fietsen? Nee, dat is geen goed idee, dat is veel te snel. Kijk uit voor onverwachtse bewegingen met de arm. Dit mag pas twee weken na de operatie. Ook de arm niet te veel gebruiken ondanks dat er geen pijn is.
-Ik vertel dat ik erg opzie tegen de datum van de uitslag. Is het verstandig om van te voren de uitslag te lezen? Lastige vraag. Het kan een voordeel zijn, want je bent iets beter voorbereid. Maar aan de andere kant lees je misschien dingen die je niet helemaal snapt en verkeerd op gaat vatten.
-Ik vraag of het mogelijk is om na het gesprek met de chirurg ook een gesprek met een casemanager te hebben. Ze gaat voor me kijken en het regelen.
Tot slot wenst ze me ‘herstelgeluk’. Toch een bijzonder woord.

Na dit gesprek ga ik lekker douchen. Daar ben ik wel aan toe. Eindelijk weer eens mijn haar wassen.
Daarna gaan we een rondje wandelen, verder zit er helaas niet zo heel veel in de planning. En dat voor een maandag! Maar we vermaken ons wel. Ik ben blij dat mijn mannetje thuis is.