snipper snotter

ARG ik ben er weer ingetrapt.... gezellig kletsend met de buurvrouw die niet ziek leek praatten we bij over onze levens en liet ik de afstand even voor wat hij was.... na een half uur zei ze dat ze verkouden was omdat ze slecht voor zichzelf zorgde.... keurig 48 uur later krijg ik keelpijn. 

Niet heel ziek, scherp van geest zit ik sinds zaterdagavond op de bank. Vandaag wel even naar stal geweest, ik moet eruit, wordt gek van dat binnen zitten... weet ook.... nu een weekje rustig aan en ik ben er weer.... ga ik door snotter ik over drie weken nog.... 

ik ben hier zo klaar mee.... dit zijn de momenten dat de CLL me zwaar valt.... die energie kan ik nog wel mee leren leven, maar die infectiegevoeligheid is echt heel frustrerend. Het vervelende is ook, dat ik helemaal niet echt heel ziek ben... dat geeft me ook het gevoel dat ik me aanstel.... vroeger voelde ik me twee dagen zoals nu, ging ik gewoon door met mijn dagelijkse dingen, at een extra sinaasappel en het was weer over.... nu eet ik 3-4 stuks fruit per dag dan gaat het goed... vergeet ik fruit te kopen of sla ik een dagje over omdat ik geen zin/tijd heb.... dan is mijn weerstand meteen minder. Eenmaal minder slaan de virussen toe en dan ben ik te laat. 

Gerard wordt door mijn slechte weerstand keurig na een dag of 5-6 ook een dagje ziek, maar dat is voor mij precies genoeg om net aan de beterende hand weer ziek te worden. 

Als en melaatse moet ik eigenlijk afstand houden van iedereen en heel heel erg goed voor mezelf zorgen.... een dagje verslappen kan niet.... want dan zit ik meteen ziek thuis... zo blijkt maar weer is. 

De vermoeidheid is op te lossen.... minder doen, loopfiets, stofzuigrobot, boodschappen laten bezorgen etc.... maar die infectiegevoeligheid.... die vraagt elke dag 100% attentie... want een half uurtje niet opletten brengt me een week op de bank. 

De zon schijnt buiten, mijn hoofd draait overuren over wat ik allemaal zou kunnen en willen doen buiten...  De waarheid is dat die paar uurtjes vandaag buiten me mentaal wel hebben opgeknapt... maar fysiek is nu het hoesten begonnen...

Lang leve de CLL u leeft misschien wel 20 jaar en de meesten gaan aan iets anders dood.... ja een griepje bijvoorbeeld.... opgelopen door de CLL

Ik lijk misschien niet zo ziek... maar ik ben het wel en omdat je niets ziet vergeet ook iedereen het zomaar weer.... maar goed, Gerard gaat morgen lekker spijbelen (geen zorgen, hij neemt gewoon een vrije dag, maar gebruikt mijn gezondheid als excuus om niet naar een seminar te hoeven) en dan gaan we heerlijk in het zonnetje lekker lassen en mooie dingen maken.... nou ja, ik zit op het stoeltje aanwijzingen te geven hoe Gerard het werk mag/moet doen :) ach zoals onze bekendste voetballer altijd zei... elk voordeel heb zijn nadeel.