Machteloos

Hoe slecht kan het nieuwe jaar beginnen. Diagnose vulvakanker. 8 januari kreeg ik dit te horen, de uitslag na een erg pijnlijk biopt dat was genomen op 27 december. Afname biopt, of er met een kaasschaaf een stuk van mijn onderkantje werd getrokken. Ik voelde me misselijk  worden en wit wegtrekken, het zweet  brak me aan alle kanten uit. Het bloedde ontzettend, paar gazen ertegen en je kon naar huis.De klachten begonnen in de zomer met het krijgen van een klein kloofje. Dat ging niet weg maar  werd groter, ook na het gebruik van verschillende door de HA voorgeschreven zalfjes. Het werd een snel groeiend open wondje dat steeds pijnlijker werd.  Onuitstaanbaar op een gegeven  moment. Of ze met een mes in je kruis staken, je in je kruis stampte of  je kruis in brand zette. Dit gevoel.Dus werd ik doorgestuurd van huisarts naar streekzkh, naar gespecialiseerd zkh vanwege zeldzame kanker en dat zeker op mijn leeftijd  52 j. Dinsdag 11 februari ben ik geopereerd. Ruim wegsnijden van de tumor en schildwachtklierprocedure beider zijde. De dag na de operatie mocht ik naar huis. Dat vond ik best wel eng. Vanwege de ingrijpende operatie en vanwege mijn thuissituatie. Na 1 dag thuis ging het al mis.  Terwijl ik in bed lag werd mijn aan drugs verslaafde zoon uit huis gezet door de politie en ambulance daar hij helemaal paranoia was. Hij was net een maand thuis uit een afkickkliniek. Daar lig je dan belabberd van de operatie en tot niks in staat. Maar ik flodder nu weer wat rond. Nog wel veel pijnstilling. Ik heb vooral last van de hechtingen en zwelling rechts boven mijn lies en rechts aan mijn onderkantje. Blaaskatheter mocht er na een week uit en dat gaat prima. Nu in afwachting van de uitslag 28 februari. Waar ik voor vrees.. daar je veel leest over snijranden waren niet schoon of uitzaaiing in lieslymfeklieren. Met vlagen ben ik emotioneel. Het voelt zo machteloos...dat mijn lijf me in de steek laat. Ik er even geen invloed op heb en aan de zijlijn toekijk hoe artsen over mij beslissen. Wel dankbaar dat ze er zijn. Mijn leven staat nu even stil ....